Στην μάχη της διαδοχής στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας κάποιοι φανατίζονται και χάνουν το δάσος. Η διαδικασία ανάδειξης νέου αρχηγού στην Ν.Δ. όποιος και αν είναι τελικά, ας μην αυταπατώμεθα δεν θα λύσει αυτόματα τα προβλήματα της μεγάλης παράταξης. Όλα θα κριθούν την επόμενη μέρα. Χρειάζεται πολύ δουλειά σε επίπεδο πολιτικό και οργανωτικό.
Στην ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ πρέπει να αντιληφθούμε ότι ο Μεσσίας ήταν ένας και στο 2010 δεν υπάρχουν Μεσσίες. Σήμερα υπάρχουν ηγεσίες κομμάτων με το βλέμμα στραμμένο στον πολίτη που αντιλαμβάνονται ή όχι τις σύγχρονες προκλήσεις και την αγωνία της βάσης και έχουν τα αντανακλαστικά και την διεισδυτικότητα στο σύνολο της κοινωνίας, ώστε η παράταξή μας να αποτελέσει και πάλι αξιόπιστη κυβερνητική πρόταση.
Μετά την πρόσφατη κατάρρευση και τα διδάγματα που πήραμε από τις συναισθηματικές φορτίσεις και το φαινόμενο του πλήρως αρχηγικού κόμματος που αποσυνδέθηκε από την βάση, θα πρέπει όλα τα μέλη αυτής της παράταξης να σταθούμε στην εξελισσόμενη διαδικασία ψύχραιμοι, νηφάλιοι, απαιτητικοί, αλλά κύρια ενωτικοί.
Καλούμαστε να κάνουμε μια ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ με καθαρά πολιτικούς όρους εντός των αρχών και αξιών της παράταξης με την δεδομένη ευπρέπεια και ήθος που ως μέλη της, πρέπει να μας διακρίνει. Σε καμμία περίπτωση δεν πρέπει να χωριστούμε σε νέα γενιά «- ικων» Η παράταξη δοκιμάζεται και πετυχημένος θα είναι αυτός-ή, που θα συνθέσει.
Προσωπικά διαφωνώ με τους «βασιλικώτερους των βασιλέων» που η παρέλασή τους από τα κανάλια δυναμιτίζει την ήδη τεταμένη ατμόσφαιρα. Διαφωνώ όμως και με την στάση «μη επιλογή». Η εκλογή νέου Προέδρου είναι ένα μείζον πολιτικό ζήτημα, κορυφαίο και δεν είναι δυνατό όποιος πολιτεύεται να μη λαμβάνει θέση. Οταν καίγεται το σπίτι σου δεν μπορεί να σφυρίζεις αδιάφορα.
Τα πολιτικά διλλήμματα είναι συγκεκριμένα :
1) Θέλουμε να διευρύνουμε ως παράταξη την επιρροή μας ή θέλουμε να περιχαρακωθούμε και να συντηρήσουμε απλά τον σκληρό μας πυρήνα ;
2) Θέλουμε νέα άφθαρτα πρόσωπα σε νέους ρόλους ή εκ νέου αξιοποίηση όλων των ήδη αξιοποιηθέντων και ταυτόχρονα αποδοκιμασθέντων από τον ελληνικό λαό διορισμένων στελεχών του τέως κυβερνοχώρου ;
3) Βλέπουμε λάθη στην άσκηση της προηγούμενης κυβερνητικής ή κομματικής εξουσίας ή είμαστε ικανοποιημένοι και θέλουμε «μία από τα ίδια»;
4) Θέλουμε κοντά μας την νέα γενιά που στέκεται απογοητευμένη μακράν της πολιτικής και πως θα την εμπνεύσουμε; Με όρους μέλλοντος ή με επέλαση στο παρελθόν;
Στην ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ είμαστε σίγουρα όλοι πατριώτες, όλοι αγαπούμε την Ελλάδα και η υπερβολική επίκληση της πατριδολατρείας ιστορικά υπήρξε πάντοτε «άλλοθι» για την κάλυψη άλλων ηγετικών αδυναμιών.
Σε κάθε περίπτωση σεβόμαστε ο ένας την προτίμηση του άλλου και αντιλαμβανόμαστε ότι οι πολιτικοί αντίπαλοι είναι έξω και εκεί πρέπει να δώσουμε την μάχη. Η εξελισσόμενη διαδικασία πρέπει να αποτελεί βήμα ανταλλαγής πολιτικών επιχειρημάτων επιπέδου και όχι βήμα αφορισμών, συνειρμών κληρονομικού δικαίου, παραπολιτικής και εκτόνωσης του τρωμένου πράγματι πολιτικού ψυχισμού μας.
Οι νεοδημοκράτες πρέπει να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας και να μη γινόμαστε βορά των «μίντια», διότι όλους στο τέλος μας ενδιαφέρει και πρέπει να μας ενδιαφέρει το ΑΥΡΙΟ, το οποίο θα είναι σύντομα διαφορετικό και ελπιδοφόρο. Το δικαιούνται όλοι όσοι αγωνίσθηκαν, το θέλει το σύνολο της κοινωνίας.
Πηγή: ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου