Οι γονείς στη Γερμανία,
η γιαγιά στον αργαλειό
ξύλινα παλιά θρανία
εκκλησία για Σχολειό
Σιδερένια πειθαρχία
δήθεν τάχα για καλό,
στο ένα πόδι τιμωρία
για να βάλουμε μυαλό.
Είχαμε και τα " ωραία"
μέσ'τους χαλεπούς καιρούς,
μας προστάτευαν τα Τ.Ε.Α.
από ανύπαρκτους Εχθρούς!!
Αχ! Ελλάδα μου καημένη
φτώχεια κι Άγιος ο Θεός,
από τότε ήσουν ριγμένη
σ' ένα τούνελ δίχως φως.
Πάνε πια πενήντα χρόνια
μνήμες μείνανε θολές,
της Ευρώπης τα σαλόνια
τώρα δίνουν εντολές.
Τώρα γίναμε Ευρωπαίοι,
κολυμπάμε στο Ευρώ.
Τα ελλείμματα, τα χρέη
τρέχουνε σαν το νερό.
Στο Απόγειο της κρίσης
το παλέψαμε γερά,
ρίξαμε και κυβερνήσεις
ήρθε κ' η "Αριστερά".
Μα και κείνη φοβισμένη
δήλωσε υποταγή
και παρέμεινε σβησμένη
κάθε ελπίδα για αλλαγή.
Αχ Ελλάδα μου καημένη
άτρωτα δεσμά γερά
σε κρατούν καθηλωμένη
με σπασμένα τα φτερά
Μας πονάει, μας πληγώνει
τούτη η πορεία σου,
η Παρηγοριά η μόνη
Η ΛΑΜΠΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ!!
(Φωτογραφία: το παλιό σχολείο της Ελάτης που αργότερα κάηκε από τους Γερμανούς)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου