Συνέντευξη στον Άγγελο Γαβρή και το “Τhe Socialist” παραχώρησε ο Γιώργος Καμίνης.

Kε Καμίνη, είναι τιμή μας που φιλοξενούμε τις απόψεις σας στο “The Socialist” . Διανύουμε έντονη περίοδο, τόσο στα διεθνή όσο και  στα εσωτερικά της χώρας μας. Ποιά η ανάγκη του Σοσιαλισμού σήμερα; 

Χαίρομαι που δεν μένουμε μόνο στα θέματα της επικαιρότητας αλλά έχουμε την ευκαιρία σε αυτή τη συνέντευξη να συζητήσουμε και ευρύτερα ιδεολογικά θέματα. Χρειάζεται όλοι μας να εκσυγχρονίσουμε τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε αυτά τα ζητήματα και να τα προσαρμόσουμε στο σήμερα: έχουμε λοιπόν μία κοινωνία με τάσεις κατακερματισμού, με μεγάλες ανισότητες.

Δυστυχώς, όχι μόνο δεν γεννιόμαστε ίσοι, αλλά δεν έχουμε τις ίδιες ευκαιρίες όσο μεγαλώνουμε.

Αν υπάρχει κάποιο νόημα, λοιπόν, για τον σοσιαλισμό σήμερα, είναι να μπορεί να φέρει τις κοινωνίες πιο κοντά, να τις κάνει πιο συνεκτικές, λιγότερο άνισες, να ανοίγει δρόμους για την ατομική και συλλογική πρόοδο όλων, ανεξάρτητα από το οικονομικό τους επίπεδο, την καταγωγή τους, το φύλο τους. Το ίδιο και στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής: μια «σοσιαλιστική» προσέγγιση μας υποδεικνύει ότι πρέπει να προτάσσουμε τη διπλωματία έναντι των στρατηγικών έντασης, να επιδιώκουμε τη συνεργασία και όχι τον ανταγωνισμό μεταξύ των κρατών, να σφυρηλατούμε συνθήκες καλής γειτονίας και διεθνούς συνεργασίας με τους εταίρους μας είτε στην Ευρώπη είτε εκτός αυτής. Αυτά φυσικά ως μια γενική αξιακή κατεύθυνση: υπάρχουν στιγμές, όπως η σημερινή ένταση με την Τουρκία, που η πραγματικότητα μας υπαγορεύει διαφορετικές τακτικές και μεγαλύτερη προσοχή.
Μετά τις Ευρωεκλογές ήρθε η τιμητική πρώτη θέση στο Επικρατείας, κάτι που προκάλεσε κάθε είδους αντιδράσεις, ήρθαν οι εκλογές και συνοδεύτηκαν από το θετικό αποτέλεσμα και την “Αντεπίθεση” του ΚΙΝΑΛ, αισθάνεστε δικαιωμένος; 
Όποιος ασχολείται με την πολιτική με σκοπό να αισθανθεί δικαιωμένος σε προσωπικό επίπεδο, καλύτερα να ασχοληθεί με κάτι άλλο. Είναι ένα δύσβατο μονοπάτι που απαιτεί πλήρη αφοσίωση, προσήλωση στους στόχους, και μια σχετική άγνοια κίνδυνου για την προσωπική σου επιτυχία.
Όταν, λοιπόν, μπλέκεσαι στα κοινά πρέπει να πάρεις απόφαση ότι ο σκοπός είναι ιερός και να αφήσεις απ’ έξω ιδεασμούς προσωπικής δικαίωσης. Αυτός είναι ο δικός μου πυρήνας, και νιώθω μεγάλη τιμή που μπορώ να υπηρετήσω τους συμπολίτες μου, μαζί με άξιους συναδέλφους, στην κοινοβουλευτική ομάδα του Κινήματος Αλλαγής. 
Πράγματι, δεν σταματώ να το τονίζω, είμαι πολύ αισιόδοξος για την πορεία του Κινήματος Αλλαγής τους επόμενους μήνες. Έχω την βεβαιότητα πως ο συνδυασμός μετριοπάθειας, εμπειρίας και ρεαλισμού που αποπνέει η αντιπολιτευτική μας ρητορική θα αρχίσει να «ακούγεται» από ολοένα και περισσότερους. Έχουμε ανανεωθεί σημαντικά σε πρόσωπα, και εν όψει της Συνδιάσκεψης του Μαρτίου φιλοδοξούμε να ανανεώσουμε το ιδεολογικό μας οπλοστάσιο και να βαδίσουμε δίπλα στα πιο σύγχρονα ρεύματα της σοσιαλδημοκρατίας διεθνώς. Οφείλουμε να το πετύχουμε. 
Προσφυγικό-μεταναστευτικό: Διάβασα μια πρόσφατη δήλωση σας στην οποία  λέτε ξεκάθαρα πως η κυβέρνηση έχει αποτύχει πλήρως στην αντιμετώπιση του προβλήματος. Παράλληλα, βλέπουμε πως η υπομονή των κατοίκων αλλά και των προσφύγων στα νησιά αρχίζει να εξαντλείται. Είναι το μεγαλύτερο φιάσκο της κυβέρνησης το προσφυγικό;
Αναμφίβολα πρόκειται για μια συνεχιζόμενη αποτυχία διαχείρισης, η οποία οφείλεται αφενός στην αδυναμία της κυβέρνησης να αναμετρηθεί με τις «οδύνες» της άσκησης εξουσίας και αφετέρου στην επένδυση σε επικοινωνιακά «τρικ» έναντι της ουσίας.

Βλέπουμε, δυστυχώς, συνεχείς παλινωδίες στη διαχείριση του προσφυγικού:   

η κυβέρνηση καταργεί υπουργεία για να τα επανασυστήσει λίγους μήνες μετά, ορίζει συντονιστές – φαντάσματα χωρίς αρμοδιότητες και παραγγέλνει πλωτά φράγματα αμφίβολης χρησιμότητας. Πρόσφατο παράδειγμα: μέχρι τον Δεκέμβριο ο κ. Στεφανής είχε αναγορευθεί  ως ο απόλυτος κυρίαρχος στη διαχείριση του προσφυγικού, και η κυβέρνηση ανακοίνωσε με τυμπανοκρουσίες την ανάδειξη του στη θέση του Εθνικού Συντονιστή. Με χθεσινή της τροπολογία φαίνεται να ψαλιδίζονται τώρα πια οι αρμοδιότητες του, και να ενισχύει τον νεοσυσταθέν Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, δηλαδή τον κ. Μηταράκη. Αυτοί όμως οι βυζαντινισμοί ενδιαφέρουν αποκλειστικά και μόνο τα εσωτερικά της κυβέρνησης. Καθόλου δεν αφορούν τους κατοίκους των νησιών που βλέπουν τη ζωή τους να χειροτερεύει καθημερινά, καθόλου δεν αφορούν τους κατοίκους της ενδοχώρας που δεν ξέρουν τι τους ξημερώνει. Και σίγουρα δεν αφορούν τους χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες που ζουν σε άθλιες, ντροπιαστικές για χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συνθήκες διαβίωσης στα προσφυγικά καμπ.
Το Κίνημα Αλλαγής καταψήφισε πρόσφατα την τροπολογία για τον “έλεγχο” των ΜΚΟ που έφερε νύχτα στη Βουλή η Νέα Δημοκρατία. Τι καταλογίζετε στην κυβέρνηση για το θέμα; Που αποσκοπεί η ρητορική της κατά των ΜΚΟ;
Αυτό που καταλογίζει και ο κάθε πολίτης: η κυβέρνηση συνεχίζει να λειτουργεί στο προσφυγικό χωρίς σχέδιο, με μόνη πυξίδα την επικοινωνιακή διαχείριση του θέματος. Ανέπτυξα πιο πάνω τις παλινωδίες τις κυβέρνησης εδώ και 8 μήνες: αδυνατούν να αποσυμφορήσουν τα νησιά, αδυνατούν να αυξήσουν τις επιστροφές στην Τουρκία, απέτυχαν να οργανώσουν μία ομαλή και αναλογική διασπορά των προσφύγων σε όλη την επικράτεια. Και έρχονται τώρα να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο από τη δική τους αποτυχία βρίσκοντας έναν βολικό φταίχτη: τις ΜΚΟ. Κανείς δεν αμφιβάλλει ότι υπάρχουν σκιές για ορισμένες ΜΚΟ που δραστηριοποιήθηκαν στο προσφυγικό, και ο ρόλος τους πρέπει να διερευνηθεί.
Αλλά η κυβέρνηση έχει όλα τα μέσα στα χέρια της για να το κάνει: το ήδη υπάρχον Μητρώο, την αστυνομία για να διερευνήσει τα δίκτυα διακινητών, τις διοικητικές υπηρεσίες, ακόμα και την OLAF, την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης, για να διερευνήσει πιθανές οικονομικές ατασθαλίες. Τι ακριβώς εξυπηρετεί προς αυτό τον σκοπό η δημιουργία μίας κολοσσιαίας γραφειοκρατίας εξαντλητικής καταγραφής κάθε πιθανού και απίθανου μέλους κάθε ΜΚΟ ή φιλανθρωπικού σωματείου που δραστηριοποιείται στο προσφυγικό στην Ελλάδα;
Πέραν των σοβαρών ζητημάτων προστασίας ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων που εγείρει μια τέτοια καταγραφή, αποπροσανατολίζει και τις ίδιες τις υπηρεσίες: οι λιγοστοί υπάλληλοι, αντί να ασχοληθούν με την κοπιώδη έρευνα για οικονομικές ατασθαλίες σε μία οργάνωση, θα κάθονται να γεμίζουν φύλλα excel με τα οικογενειακά στοιχεία της (φανταστικής) κ. Ταδοπούλου που τις Κυριακές συμμετέχει σε ένα συσσίτιο του Ερυθρού Σταυρού για τους πρόσφυγες.
Το Κίνημα Αλλαγής ασκεί υπεύθυνη αντιπολίτευση στο κομμάτι του προσφυγικού, ακριβώς επειδή είναι ένα σύνθετο και δύσκολο θέμα, με εθνικές διαστάσεις: τη μόνη απτή μεταρρύθμιση που έφερε η κυβέρνηση στο θέμα, τον νέο νόμο για το άσυλο, την ψηφίσαμε με απόλυτη συνείδηση της αποστολής μας.

Όταν κρίνουμε όμως ότι η κυβέρνηση ρίχνει επικοινωνιακά “πυροτεχνήματα” θα της ασκούμε τη δέουσα κριτική. Δεν θα γίνουμε ευχάριστοι, σκοπός μας είναι να γίνουμε χρήσιμοι.

Την προηγούμενη εβδομάδα ψηφίστηκε στη Βουλή το νομοσχέδιο για την αναδιαμόρφωση της Πολιτικής Προστασίας στη χώρα, στο οποίο είστε εισηγητής εκ μέρους του Κινήματος Αλλαγής. Πιστεύετε πως η χώρα μας θα είναι πλέον επαρκώς προετοιμασμένη για την αντιμετώπιση φαινομένων όπως αυτό στο Μάτι με τους 102 νεκρούς; 
Δυστυχώς, και παρ’ όλες τις τραγωδίες που βίωσε η χώρα τα τελευταία χρόνια, δεν φαίνεται να έχει βρει ούτε η τωρινή κυβέρνηση τον τρόπο να εγγυάται στους πολίτες την ασφάλεια τους στην περίπτωση φυσικών καταστροφών. Και εξηγούμαι: Η τραγωδία της Μάνδρας και του Ματιού οφείλεται στο πάγιο έλλειμμα συντονισμού των εμπλεκόμενων φορέων.

Το νομοσχέδιο που κατέθεσε η κυβέρνηση στη Βουλή, μετά ειλικρινούς λύπης διαπιστώνω, όχι μόνο δεν βελτιώνει την κατάσταση, αντίθετα θέτει επιπλέον στάδια περιπλοκότητας, συστήνοντας διάφορες νέες κομματικές θέσεις που δυσχεραίνουν μια ήδη προβληματική αντιμετώπιση.

Για παράδειγμα, προσθέτει στις περιφέρειες της χώρας 13 συντονιστές, κομματικά τοποθετημένους, οι οποίοι θα συντονίζουν υποτίθεται τις ενέργειες των υπολοίπων- χωρίς να έχουν όμως δικαίωμα απόφασης οι ίδιοι, καθώς αυτό παραμένει στην κυριότητα των αιρετών της τοπικής αυτοδιοίκησης. Ποιος θα συντονίζει ποιον; Μιλάμε για παιχνίδι αρμοδιοτήτων και κάτι τέτοιο είναι ανεπίτρεπτο όταν το διακύβευμα είναι τεράστιο. Το Κίνημα Αλλαγής έχει καταθέσει από τον περασμένο Νοέμβριο μια ολοκληρωμένη πρόταση για την Πολιτική Προστασία, ως αποτέλεσμα της εξαιρετικής συνεργασίας μεταξύ της κοινοβουλευτικής μας ομάδας και του αρμόδιου Τομέα του κόμματος. Η βασική αρχή που το διέπει λέει πως η Πολιτική Προστασία πρέπει να έχει μια απλή δομή και να υπάγεται απευθείας στον Πρωθυπουργό. Σε αυτή την κατεύθυνση θα συνεχίσουμε να ελέγχουμε την κυβέρνηση και μετά το πέρας της ψήφισης του νομοσχεδίου.
Η Κυβέρνηση Μητσοτάκη υιοθετεί σκληρά μέτρα απέναντι στους καταληψίες και τους διαδηλωτές να  μιλάνε  για “σκληρή χρήση αστυνομικής βίας”, έχετε τοποθετηθεί πρόσφατα με άρθρο σας μιλώντας για “ίση προστασία των δικαιωμάτων για όλους” , εξηγήστε το μας παραπάνω παρακαλώ,
Το συγκεκριμένο άρθρο που αναφέρετε μιλάει για την ανάγκη να εξισορροπήσουμε μεταξύ του δικαιώματος του συνέρχεσθαι, δηλαδή το δικαίωμα στις διαδηλώσεις, και στο δικαίωμα όλων των υπολοίπων να μπορούν να συνεχίσουν κανονικά τις ζωές τους τις ημέρες των διαδηλώσεων, χωρίς να επηρεάζεται υπερβολικά η κοινωνική και οικονομική ζωή της πόλης. Είναι, νομίζω, μια αυτονόητη ανάγκη που έρχεται, στην πραγματικότητα, να περιφρουρήσει το δικαίωμα στις διαδηλώσεις, το οποίο κινδυνεύει να απαξιωθεί στα μάτια των πολιτών και να συνδεθεί αποκλειστικά με την ταλαιπωρία που υφίστανται όταν π.χ. κλείνει το κέντρο της Αθήνας τρεις φορές την ίδια μέρα. Όπως και στο θέμα της ασφάλειας, είχα προειδοποιήσει εδώ και χρόνια πως η υπερβολική ασυδοσία, που κορυφώθηκε την περίοδο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, θα φέρει νομοτελειακά μεγαλύτερη καταστολή, και μάλιστα ως λαϊκή επιταγή.

H πρόταση, που είχα ως Δήμαρχος Αθηναίων ζητήσει να επεξεργαστεί ομάδα διαπρεπών νομικών, πετύχαινε ακριβώς αυτή την ισορροπία. Χαίρομαι γιατί διαφαίνεται πως μια τέτοια προσέγγιση πρόκειται να υιοθετήσει και η κυβέρνηση στην επικείμενη νομοθετική της πρωτοβουλία. Μένει βεβαίως να την δούμε, γιατί ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες.

Και το θέμα της αστυνομικής βίας; Έχετε ασχοληθεί πολύ ενεργά ως κοινοβουλευτικός τομεάρχης του Κινήματος Αλλαγής για το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη με την καταπολέμηση της. Είναι τελικά η Επιτροπή Αλιβιζάτου η λύση ή τη χρησιμοποιεί η κυβέρνηση ως κολυμβήθρα του Σιλωάμ;
Το ενδιαφέρον για την αστυνομική βία και αυθαιρεσία ξεκινάει από δύο βασικές παραδοχές: Πρώτον, η αστυνομική βία στην Ελλάδα έχει σαφώς διαχρονικά χαρακτηριστικά, δεν είναι δηλαδή ένα τυχαίο φαινόμενο, όπως δυστυχώς αποδεικνύεται από την πληθώρα καταδικαστικών για τη χώρα μας αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Και δεύτερον, η αστυνομία δεν θα μπορέσει να κάνει τη δουλειά της και να αντιμετωπίσει τα απολύτως υπαρκτά ζητήματα ασφάλειας που υπάρχουν στη χώρα αν δεν καλλιεργήσει την εμπιστοσύνη στους πολίτες. Η Επιτροπή Αλιβιζάτου είναι ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο και ήδη, στην περίπτωση του περιστατικού στο Κουκάκι, φάνηκε η εμβέλεια της προσωπικότητας του κ. Αλιβιζάτου και η χρησιμότητα του. Όπως και η πρόσφατη ενίσχυση των αρμοδιοτήτων του Συνηγόρου του Πολίτη είναι μια κίνηση προς την σωστή κατεύθυνση. Χρειάζεται όμως να τους εξοπλίσουμε με τους ανθρώπινους πόρους και τη νομική υπόσταση που χρειάζεται για να επιτύχουν στο έργο τους. Αλλά χρειάζεται πρωτίστως η ίδια η αστυνομία να ξεκαθαρίσει τα του οίκου της: έχω καταθέσει δύο ερωτήσεις στην Βουλή για την πληθώρα των ΕΔΕ που δεν έχουν ακόμα ολοκληρωθεί, δίνοντας την αίσθηση της ατιμωρησίας και της συγκάλυψης τέτοιων περιστατικών.
Τα Ελληνοτουρκικά είναι στο πιο “καυτό” τους επίπεδο από το 1996, η Κα Γεννηματά πρόσφατα μίλησε για προσφυγή στην Χάγη για ΑΟΖ και Υφαλοκρηπίδα , πιστεύετε πως θα έχει αίσιο τέλος όλη η ιστορία; 
Tο ΚΙΝΑΛ σε ό,τι αφορά τα Ελληνοτουργικά έχει εκφραστεί επαρκώς και έγκαιρα. Πράγματι υποστηρίζουμε την προσφυγή στην Χάγη σε ό,τι αφορά τις θαλάσσιες ζώνες. Έχουμε επίσης κατ’ επανάληψη ζητήσει τη σύγκλιση του Συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών, καθώς είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητη η ενιαία εθνική γραμμή. Έχουμε μιλήσει για την σημασία της συνολικής και όχι αποσπασματικής αντιμετώπισης, είτε αυτό αφορά την εξοπλιστική ενίσχυση της χώρας είτε το χρόνο διπλωματικών και πολιτικών αντιδράσεων: η Ελλάδα πρέπει να είναι μπροστά από τα γεγονότα, με ψυχραιμία και συγκρότηση αλλά και χωρίς να αιφνιδιάζεται. Η αλήθεια είναι ότι θα ήταν κουτό να εφησυχαστεί κανείς ή να μην αναγνωρίζει πως οι κινήσεις της Τουρκίας δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη για την ειρήνη στην ευρύτερη γειτονιά μας. Η  Ελλάδα όμως δεν είναι αθωράκιστη, ούτε διπλωματικά ούτε στρατιωτικά. Χρειάζεται ειδικούς χειρισμούς και αποφασιστική αντιμετώπιση, και σε αυτό το πλαίσιο το Κίνημα Αλλαγής είναι διατεθειμένο να συμβάλλει με όλες του τις δυνάμεις.
Το 2020 δεν μπήκε με το δεξί σε ότι αφορά τα εργασιακά με τους πληγέντες απο την “βόμβα” Thomas Cook, τον ΟΤΕ και τους εργαζόμενους στο εργοστάσιο Λιπασμάτων Καβάλας με το ΚΙΝΑΛ να είναι στην πρώτη γραμμή, δίπλα στους εργαζόμενους, πιστεύετε πως η ΝΔ δείχνει ολιγωρία ή “ελιτιστική” συμπεριφορά υπέρ των εργοδοτών; 
Ξαναγυρνάμε στην πρώτη σας ερώτηση και στην αξία του «σοσιαλισμού» στη σημερινή εποχή. Εδώ είναι ένα σημείο που πραγματικά διαπιστώνουμε μεγάλες διαφορές με τη Νέα Δημοκρατία, τουλάχιστον σε ιδεολογικό επίπεδο. Η Νέα Δημοκρατία φαίνεται να πιστεύει πως ο μοναδικός τρόπος να πάει καλά η οικονομία είναι να έχει όσο το δυνατόν λιγότερες υποχρεώσεις ένας βιομήχανος ή ένας μεγάλος επιχειρηματίας, ώστε να μεγιστοποιεί τα κέρδη του. Είναι μια λογική που πλέον έχει απαξιωθεί ακόμα και σε χώρες που είχε, στο παρελθόν, μετατραπεί σε δόγμα, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο. Εμείς, το Κίνημα Αλλαγής, ξεκινάμε από την παραδοχή πως η ευημερία και η οικονομική ανάπτυξη έρχεται μόνο όταν έχεις εργαζόμενους καλά αμειβόμενους, με εργασιακή ασφάλεια, παραγωγικούς, με ισορροπία μεταξύ της προσωπικής τους ζωής και της εργασίας.

Ο χώρος της εργασίας είναι ιστορικά συνυφασμένος με το ΠΑΣΟΚ και το Κίνημα Αλλαγής και αυτή την ιστορική συμμαχία είμαστε αποφασισμένοι να την τιμήσουμε και να την αναπτύξουμε.

Kαι το όνομα αυτής: Αικατερίνη Σακελλαροπούλου. Αυτή θα είναι η επόμενη Πρόεδρος Της Δημοκρατίας. Σύσσωμο το ΚΙΝΑΛ έσπευσε να χειροκροτήσει αυτή την πρόταση της κυβέρνησης για το ανώτατο αξίωμα της Δημοκρατίας στην Ελλάδα, ποιά είναι η δική σας γνώμη; Συγκεντρώνει όλα τα χαρακτηριστικά που είναι απαραίτητα για την θέση αυτή; Τι συμβολίζει η εκλογή γυναίκας ΠτΔ για το μέλλον της πολιτικής στην χώρα μας;
Κρίνω εξαιρετική την επιλογή της κ. Σακελλαροπούλου σε πολλαπλά επίπεδα. Είναι μια αξιόλογη επιστήμων με καθαρό προοδευτικό πρόσημο, συνέπεια έργου και σημαντική συμβολή στο δικαστικό λειτούργημα. Είχαμε τονίσει πριν την ανακοίνωση του ονόματος της νέας Προέδρου πως χρειαζόμαστε Πρόεδρο της Δημοκρατίας με προοδευτική ματιά, και νομίζω ότι μπορούμε να είμαστε ιδιαίτερα χαρούμενοι με την επιλογή του Πρωθυπουργού.
Παράλληλα, θα ήθελα πολύ να ζούσαμε σε μία κοινωνία όπου η εκλογή γυναίκας στην προεδρία της Δημοκρατίας ή σε άλλο ανώτατο αξίωμα θα ήταν μία συνηθισμένη υπόθεση που δεν θα μας έκανε εντύπωση. Όμως, παρόλο που έχουμε πολλή δουλειά ακόμη προς αυτή την κατεύθυνση, οι αλλαγές έρχονται, ύστερα από αγώνες και επιμονή. Και για να δανειστώ μία φράση της θρυλικής δικαστίνας  Ruth Bader Ginsburg, η πραγματική αλλαγή έρχεται ένα βήμα τη φορά. Ως προοδευτικός πολίτης αυτής της χώρας, αλλά και, επιτρέψτε μου, ως πατέρας δύο κοριτσιών που θέλω να μεγαλώσουν χωρίς κανείς να μπορεί να τους επιβάλλει περιορισμούς λόγω του φύλου τους, δεν μπορώ παρά να χαίρομαι με αυτό το βήμα.

Γιώργος Καμίνης.
Βουλευτής Επικρατείας ΚΙΝΑΛ , Τομεάρχης Προστασίας του Πολίτη της Κ.Ο του Κινήματος Αλλαγής, πρώην Δήμαρχος Αθηναίων

https://thesocialist.gr