Συνεργάτες της Αυγής αποχωρούν και καταγγέλλουν: Δεν νιώθουμε πολιτική εμπιστοσύνη στον ΣΥΡΙΖΑ

«Πιστεύω ότι ο κορμός της πολιτικής τους είναι λάθος« γράφει ο επιμελητής των Ενθεμάτων, Στρατής Μπουρνάζος 

Με ένα κείμενο-φωτιά κατά του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης ανακοίνωσε η συντακτική ομάδα των «Ενθεμάτων», του ένθετου στην Αυγή της Κυριακής, ότι διακόπτει τη συνεργασία της με την εφημερίδα.

Στο κείμενό του ο επιμελητής Στρατής Μπουρνάζος γράφει ότι «νιώθω πια πολύ μακριά από τον Σύριζα και την κυβέρνηση, πιστεύω ότι ο κορμός της πολιτικής τους είναι λάθος και –κάτι ακόμα πιο βαρύ– δεν νιώθω πλέον πολιτική εμπιστοσύνη απέναντί τους».

Παραδέχεται, επίσης, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ στο παρελθόν πόνταρε στο μίσος και εκφράζει την πικρία του για «συντρόφους με τους οποίους συμπορεύτηκα χρόνια, όχι μόνο να αυτοακυρώνονται πολιτικά μιλώντας για “φασιστερά”, αλλά –κάτι που με τσακίζει– να επιχαίρουν ηδονικά για την κατάντια της κυβέρνησης, ποντάροντας στο μίσος (όπως έκανε κι ο Σύριζα παλιότερα, βέβαια)».

Τα Ενθέματα ξεκίνησαν ως ένθετο στην Αυγή της Κυριακής το 1996 και όπως γράφει η αποχωρούσα συντακτική ομάδα (Μάνος Αυγερίδης, Ιωάννα Μεϊτάνη, Μαρία Καλαντζοπούλου, Στρατής Μπουρνάζος) θα συνεχίσουν να εκδίδονται.

Το επίμαχο κείμενο του Στρατή Μπουρνάζου όπως δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα των Ενθέτων έχει ως εξής:

«Νιώθω πια πολύ μακριά από τον Σύριζα και την κυβέρνηση, πιστεύω ότι ο κορμός της πολιτικής τους είναι λάθος και –κάτι ακόμα πιο βαρύ– δεν νιώθω πλέον πολιτική εμπιστοσύνη απέναντί τους. Την ίδια στιγμή, ενώ είμαι βέβαιος για το λάθος, δεν ξέρω ποιο είναι το σωστό, τι θα έπρεπε να κάνει η κυβέρνηση. Νιώθω κάθε μέρα να με πνίγουν πολλά […] Κι όμως, στους φίλους μου που έγιναν υπουργοί ή ό,τι άλλο δεν μπορώ να κουνήσω το δάχτυλο, να τους βαράω ή να τους οικτίρω – ακόμα κι όταν τους αξίζει· δεν το έκανα ποτέ αυτό στους φίλους μου. Και αν πάω παραπέρα, το κουβάρι μπλέκεται περισσότερο. Όταν βλέπω συντρόφους με τους οποίους συμπορεύτηκα χρόνια, όχι μόνο να αυτοακυρώνονται πολιτικά μιλώντας για “φασιστερά”, αλλά –κάτι που με τσακίζει– να επιχαίρουν ηδονικά για την κατάντια της κυβέρνησης, ποντάροντας στο μίσος (όπως έκανε κι ο Σύριζα παλιότερα, βέβαια). Αλλά ούτε αυτούς έχω το κουράγιο να τους κοπανάω. Και ξέρω όμως ότι όταν νιώθεις έτσι, όντας σε μια θέση δημόσιας παρέμβασης, δεν κάνεις πια για τούτη τη δουλειά: αν δεν μπορείς να μιλάς για τα «οικεία κακά», ήρθε η ώρα να αποσυρθείς από το πόστο αυτό. […]

Τα κείμενα δεν είναι μόνο (άψυχες) λέξεις, σελίδες στο χαρτί και την οθόνη. Είναι οι άνθρωποι που τα γράφουν και τα διαβάζουν· είναι οι σχέσεις, τα συναισθήματα οι ιδέες, οι σκέψεις που τα παράγουν και τις οποία παράγουν, με τη σειρά τους. Δεσμοί, σχέσεις, διαδρομές ανθρώπων. “Πάρε τη λέξη μου, δώσε μου το χέρι σου”. Αυτό είναι, για μένα, το μάθημα των δεκάξι χρόνων».

http://www.protothema.gr