Ο Πολάκης- Ο Κυρίτσης – Και οι αγανακτισμένοι του Μποδοσάκειου Νοσοκομείου

Του Γιάννη Κάρμαλη*
Κλείνουν πέντε χρόνια, από τότε που ένα θερμό καλοκαιρινό πρωϊνό, βρισκόμουν στην πλατεία Συντάγματος. Μια πλατεία που κάθε άλλο παρά πλατεία έδειχνε, με ξηλωμένα μάρμαρα, συνθήματα γραμμένα παντού, καπνισμένες και καμένες όψεις και πλευρές της πλατείας λες και πριν λίγο είχε συμβεί πολεμική σύρραξη.

Ήταν οι «αγανακτισμένοι» -που βέβαια σήμερα είναι οι «βολεμένοι» -που είχαν αναπτύξει το κίνημα των αγανακτισμένων που σήμερα αποτελούν το καθεστώς των βολεμένων. Το κίνημα που τότε αποδοκίμαζε και προπηλάκιζε βουλευτές του Ελληνικού κοινοβουλίου, που αναγκαζόταν να αποχωρούν μέσα από τον Εθνικό κήπο ή από άλλους παράδρομους για να αποφεύγουν το λιντσάρισμα και τον εξευτελισμό.

Ήταν η εποχή της αλληλεπίδρασης της πάνω και της κάτω πλατείας με τους εθνικολαϊκιστές ακροδεξιούς από την μια πλευρά και τους κινηματικούς λαϊκιστές αριστερούς από την άλλη, που απαξίωναν συλλήβδην και ισοπεδωτικά το πολιτικό σύστημα, αλλά και τις δημοκρατικές κατακτήσεις αυτού του τόπου. (Τότε ακουγόταν συνθήματα του τύπου «Η χούντα δεν τελείωσε το 73» «Να καεί το………η βουλή», «Γερμανοτσολιάδες», «Προδότες» και άλλα).

Ήταν η εποχή που οι σημερινοί Υπουργοί παρέδιδαν μαθήματα αντίστασης και μίσους και η σημερινή ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ακολουθούσε μετά πάθους αυτό το ρεύμα μίσους και διχασμού, για να δρομολογήσει, όπως και το πέτυχε την άνοδό της στην εξουσία. Ήρθε η «πρώτη φορά αριστερά» για να αποδειχθεί ότι το μίσος, η οργή, ο ισοπεδωτικός λαϊκισμός, όχι μόνο δεν προσφέρουν λύσεις, αλλά επιτείνουν τα αδιέξοδα της χώρας και της κοινωνίας. Δυστυχώς όμως η ρητορική του μίσους και του διχασμού εξακολουθεί, παρά τα όσα συνέβησαν το τελευταίο διάστημα, να είναι η κυρίαρχη επιλογή του ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Το «εμείς ή αυτοί» με το οποίο πολιτεύτηκαν στις προηγούμενες εκλογές εξακολουθεί να αποτελεί την κυρίαρχη αφήγησή τους. Γνήσιοι και αυθεντικοί εκφραστές αυτού του διχαστικού αφηγήματος, αποτελεί ο πρόσφατα επισκευθείς-μετά από πολλές αναβολές-και άριστος μεταμεσονύκτιος χορευτής της ζεϊμπεκιάς στα κέντρα διασκέδασης της περιοχής, κ.Πολάκις, αλλά και ο πρώτος «αναπληρωματικός» από τον έτσι και αλλιώς ανύπαρκτο κυβερνητικό πάγκο, βουλευτής κ. Κυρίτσης.

Άριστοι εκφραστές του δόγματος, από τη μια ο αγνός και αμόλυντος λαός με τους υπερασπιστές τους, δηλαδή αυτούς, και από την άλλη οι διεφθαρμένοι διαπλεκόμενοι πολιτικοί της αντιπολίτευσης. Από τη μια οι αγνοί και αμόλυντοι «ΟΧΙΕΥΡΩΠΑΙΟΙ» με αυτούς εκφραστές που νομιμοποιούνται στα πλαίσια των αυταπατών τους το ΟΧΙ να το κάνουν ΝΑΙ, και από την άλλη οι «ΜΕΝΟΥΜΕΥΡΩΠΑΙΟΙ» που καλά παθαίνουν και πληρώνουν και πρέπει να πληρώνουν δυσβάσταχτους και επαχθείς φόρους.\

Έτσι κατασκευάζουν το σκηνικό της απαραίτητης πόλωσης και του διχασμού της ελληνικής κοινωνίας, για να συγκαλύψουν τις κυβιστήσεις τους, την ανικανότητά τους και την επικυνδινότητά τους για να παρατείνουν την παραμονή τους στην εξουσία.

Μόνο που κ. Πολάκη η αγανάκτηση που τόσο έντεχνα καλλιεργήσατε δεν εκδηλώνεται πια στις πλατείες, αλλά υποβόσκει σε όλο και πλατύτερα τμήματα της κοινωνίας, που μέρος αυτής ήσασταν υποχρεωμένος να αντιμετωπίσετε προχθές στο Μποδοσάκειο Νοσοκομείο και ενδεχομένως σε οποιαδήποτε άλλη πρωϊνή εμφάνισή σας. Το ζητούμενο όμως είναι, αυτή η αγανάκτηση να μην εκδηλωθεί βιαίως, όπως τόσο εσείς όσο και οι κάθε κύριοι Κυρίτσιδες εκφράζετε με τους λόγους σας, αλλά κυρίως με την ασκούμενη πολιτική σας, τόσο σε σας όσο και στους άλλους ομολόγους σας.

Ιωάννης Κάρμαλης
Πολιτευτή Δημοκρατικής Συμπαράταξης (ΠΑΣΟΚ ΔΗΜΑΡ)
Π.Ε ΚΟΖΑΝΗΣ