Tο περίφημο μυθιστόρημα του Ουμπέρτο Εκο (κι η συνακόλουθη ταινία) «Το όνομα του ρόδου" έχει σαν γενεσιουργό ιδέα την αναζήτηση του χαμένου χειρογράφου του δευτέρου βιβλίου της Ποιητικής -περί κωμωδίας- του Αριστοτέλη, σ’ ένα μοναστήρι των Βενεδικτίνων στην Ιταλία (1327). Τα αρχαία μοναστήρια, οι παλιές εκκλησίες, οι παλιές βιβλιοθήκες πάντα κρύβουν περισσότερα από ένα μυστήριο αλλά και μια ιστορική κι αισθητική γοητεία για τον αναγνώστη, το θεατή τον χρήστη τον πιστό.
Οταν ήμουν στην παλιά ιστορική δημοτική Βιβλιοθήκη της πόλεως σε κάποια αναδιάταξη των χώρων της βρήκα σ’ ένα συρτάρι ντουλάπας εκατοντάδες καρτέλες δελτάρια κατά τάξη και βιβλιοκατάταξιν τοποθετημένα. Ηταν μια εργασία του προκατόχου μου στη διεύθυνση της Βιβλιοθήκης, αλησμόνητου Β. Γ. Σαμπανόπουλου, ο οποίος μετά την επιστροφή του από τη Θεσσαλονίκη στην οποία ζούσε κι εργαζόταν μετά τη «φυγή» του από την Κοζάνη, στη Δημοτική Βιβλιοθήκη, ασχολήθηκε με ιεραποστολική συνέπεια και ήρεμο ερευνητικό ζήλο με την καταλογογράφηση των παλαιών Γερμανικών Βιβλίων της Βιβλιοθήκης που ήταν γραμμένα στη παλαιά γερμανική Γοθτική γραφή, την οποία γνώριζε καλά. Εργο ζωής για τον Β.Γ.Σ. Κορυφαίο έργο μετά τους δύο σπουδαίους Καταλόγους του Ν. Π. Δελιαλή. Δεν πρόλαβε να το εκδώσει, τον πρόκανε ο πρόωρος θάνατός του (18-3-1996). Φύλαγα αυτή την εργασία για μια έκδοση αντάξια του περιεχομένου του, είχα βρει μάλιστα κι ένα σχέδιο εξωφύλλου που έκανε ο ίδιος ο συγγραφέας. Τα είχα σε συρτάρι στο γραφείο μου στη Βιβλιοθήκη και μου τα πήραν θέλω να πω μου τα έκλεψαν! Αλλοφρόνησα. Εκανα μια δημόσια ανακοίνωση πως αν τυχόν στο μέλλον βρεθεί έκδοση ξενόγλωσσων της Βιβλιοθήκης Κοζάνης αυτή θα είναι από το έργο του Β. Γ. Σ. που εκλάπη. Πρόσβαση στο γραφείο μου είχαν λιγοστά πρόσωπα εκείνου του καιρού από το χώρο της Βιβλιοθήκης και του ΙΝΒΑ.
Η αναζήτηση του κλεμμένου βιβλίου έχει στοιχεία από το έργο του Ο. Εκο. Στο τέλος καίγεται το μοναστήρι και μαζί με το χειρόγραφο της Ποιητικής. Στην Κοζάνη χάθηκαν τα χειρόγραφα καρτελάκια δηλαδή η μνημειώδης εργασία του Β. Γ. Σ. που θα ανήκε σ’ αυτόν, στη Βιβλιοθήκη, στην πόλη στους πολίτες της.
Το έχω πένθος έκτοτε...
...
Υ.Γ. Σε μια μικρή ευχετήρια κάρτα του, σχολάζων πλέον μητροπολίτης Κοζάνης, ο Ιωακείμ που ζει στην Αθήνα, γράφει στον Ν. Π. Δελιαλή:
Αγαπητέ Νίκο
‘Ελαβον και διεξήλθον το νέο σου πόνημα. Ολονέν και καλύτερα. Τα συγχαρητήρια μου. Δεν πιστεύω να παραμελείς το β’ τόμον των εγγράφων. Ημπορείς να συνεργασθείς με κανένα γλωσσομαθή δια τα ξενόγλωσσα. Δυστυχώς παραμελήθη η ανέγερσις της Δημοτικής Βιβλιοθήκης εκ του θησαυρού ....και Μαμάτσιου. Τις θα φροντίσει; Εμεινες μόνος. Κάμε το κατά δύναμιν άχρι καιρού. Ευχαριστώ δια το ωραίον αντίτυπον.
Μεθ’ ευλογίας
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΟΖΑΝΗΣ ΙΩΑΚΕΙΜ
27/1/56 Παγκράτι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου