Στέφανος Παραστατίδης: “Δεν είναι ζητούμενο τι θα κερδίσει το κόμμα, ζητούμενο για εμάς είναι τι θα κερδίσει η χώρα”

Συνέντευξη του Γραμματέα του οργανωτικού του Κινήματος Αλλαγής, Στεφάνου Παραστατίδη στο The Socialist και τον Άγγελο Γαβρή

Με ρωτάτε τι θα κερδίσουμε ως κόμμα. Ζητούμενο για μας είναι να κερδίσει η χώρα. 

1)Ποια η άποψή σας για τη δήλωση Τσίπρα ότι έχει ως στόχο να ελέγξει τους αρμούς της εξουσίας σε περίπτωση που ξαναγίνει κυβέρνηση;

Η δήλωση αυτή αναδεικνύει την πρόθεση του κου Τσίπρα να παρακάμψει τη δημοκρατία, τους θεσμούς, τη διάκριση των εξουσιών. Είναι μία ματιά ασύμβατη με τον πυρήνα της δημοκρατίας.

Η πρακτική αυτή περιέχει 3 στάδια: Αποκτώ την εξουσία, την καταχρώμαι, ελέγχω τους πολίτες. Η προστασία των πολιτών είναι οι ισχυροί δημοκρατικοί θεσμοί.

Για εμάς τους σοσιαλδημοκράτες οι θεσμοί μετρούν, όχι τα πρόσωπα.

Δεν θεωρούμε τους θεσμούς εμπόδιο, ούτε φέουδο.
Υπάρχει ο δρόμος να παρουσιαστούμε δήθεν ως οι προστάτες των αδυνάμων, όχι με όρους ισοδυναμίας, αλλά με όρους κυριότητας.
Να θεωρήσουμε ότι οι άνθρωποι είναι ιδιοκτησία μας,  ένα εκλογικό ποσοστό.
Υπάρχει όμως και ο άλλος δρόμος, να πετύχουμε μια νέα μορφή κοινωνικής απελευθέρωσης, μέσω της χειραφέτησης του πολίτη από κάθε μορφής πάτρωνα, που συναντά στην οικογένεια, την δημόσια υπηρεσία, την ιδιωτική επιχείρηση, το Πανεπιστήμιο, το συνδικάτο.

Ο χειραφετημένος πολίτης δεν έχει ανάγκη ένα κράτος προστάτη, ή ένα κράτος διώκτη, που είτε θα τον διορίζει, είτε θα του περιορίζει την οικονομική ελευθερία.

Αντίθετα, θέλει ένα κράτος αρωγό των ελευθεριών του,
συμπαραστάτη στη δόμηση του ατομικού σχεδίου ζωής,
παρακινητή στην άσκηση της πολιτικής συμμετοχής και των βασικών πολιτικών του ελευθεριών.
2)Και τι θεωρείτε ότι απαιτείται για την επίτευξη μίας δημοκρατίας χωρίς πελατειακά χαρακτηριστικά και εξαρτήσεις;
Απαιτείται ένας πατριωτισμός των θεσμών κι αυτός είναι ο Ανένδοτος που πρέπει σήμερα να δώσουμε σήμερα εμείς οι σοσιαλδημοκράτες.

Ο πατριωτισμός αυτός δεν γνωρίζει άβατα,

αφορά όλους τους πολίτες που διαβιούν στην ελληνική επικράτεια, ανεξαρτήτως χρώματος, φυλής, φύλου, θρησκεύματος και κοινωνικής καταγωγής.
Ο πατριωτισμός αυτός δίνει την ανυποχώρητη μάχη για το κράτος δικαίου και την εμπέδωση της κοινωνικής δικαιοσύνης, έχοντας ως θεμελιώδεις αρχές την ελευθερία, την ισότητα, τη δημοκρατία.
3)Αισθάνεστε ότι, ως Κίνημα Αλλαγής, ισορροπείτε μεταξύ των 2 πολιτικών δυνάμεων, της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ;

Για μας, δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι το ζητούμενο η ισορροπία ή η επιβίωση. 

Υπάρχουμε για να εκφράσουμε ιδέες, να δημιουργήσουμε αιτήματα, να υπερασπιστούμε δικαιώματα, να στηρίξουμε τους αδυνάμους, να συγκρουστούμε με τα προνόμια, να υπηρετήσουμε αξίες. Αυτό πράττουμε σε κάθε περίπτωση. Και γι’ αυτό θέλουμε να κριθούμε στο τέλος της ημέρας. Αυστηρά, αλλά δίκαια.
4)Είσαστε το κόμμα που στάθηκε με ευθύνη στην κρίση. Στηρίξατε ακόμη και τα μνημόνια των 2 επόμενων κυβερνήσεων; Αισθάνεστε ότι η πολιτική είναι άδικη βάσει αποτελέσματος;
Άδικη όχι· αδύναμη, ίσως, κάποιες φορές. Και τούτο εκμεταλλεύτηκαν πολιτικοί με επικοινωνιακά χαρίσματα, λαϊκιστές και δημαγωγοί, κυρίως στην περίοδο της κρίσης.
Εκείνοι ήταν που κατηύθυναν και κεφαλαιοποίησαν τον θυμό των πολιτών για ίδιον όφελος, χωρίς να επιδιώκουν συγκροτημένες λύσεις στα πραγματικά προβλήματα της χώρας.
Τα αποτελέσματα; Κάποιοι χάθηκαν μέσα στο εφήμερο και το πολιτικά απερίγραπτο. Κάποιοι παραμένουν, επιδιώκοντας τον πολιτικό τους μετασχηματισμό.

Όμως η πολιτική δεν πρέπει να έχει ως αφετηρία της την απάτη. Ούτε αυτή να επιβραβεύεται ως μέσο επίτευξης στόχων διότι έτσι θα γίνεται παράδειγμα προς μίμηση.

Η πολιτική πρέπει να έχει ως αφετηρία της ένα σαφές ιδεολογικοπολιτικό πλαίσιο, έναν κοινό τόπο, μία συμφωνία για όλους όσους συμμετέχουν.
Προσωπικά, αν πρέπε να αναφέρω μόνο ένα γεγονός που με κάνει να αισθάνομαι περήφανος για το κόμμα μου, είναι πολιτική μας στάση στα χρόνια της κρίσης.
5)Υπάρχει μία πόλωση μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, την οποία χαρακτηρίζετε τεχνητή και δεν θέλετε να μετέχετε. Θεωρείτε ότι κερδίζετε από αυτή σας τη στάση;
Δυστυχώς, η δημοκρατία στη χώρα μας έχει χαρακτηριστικά έντονου διχασμού. Λειτουργεί ως ένα δίπολο χωρίς κοινές τομές, ως 2 επάλληλες σφαίρες, όπου η μία δεν επικοινωνεί με την άλλη, ότι η μία προσπαθεί να κατισχύσει της άλλης, στρατολογώντας πολίτες, κόμματα και ΜΜΕ σε έναν ανηλεή αγώνα επικράτησης μέσω ενός δημοκρατικού στοιχείου, των εκλογών.

Η ανοιχτή κοινωνία προϋποθέτει κινητικότητα ιδεών, όχι περιχαράκωση,

συνειδητοποίηση και όχι στράτευση στο ένα ή το άλλο κλειστό σύστημα, συνεργασίες και όχι τυφλές συγκρούσεις.
Μονάχα έτσι θα δώσουμε δύναμη στους πολίτες και θα θωρακίσουμε τη δημοκρατία.

Με ρωτάτε τι θα κερδίσουμε ως κόμμα. Ζητούμενο για μας είναι να κερδίσει η χώρα.