Αναλυτικές απαντήσεις Ραγκούση για τα ταξί

Μιας και τα περισσότερα ΜΜΕ καλύπτουν το θέμα των ταξί μόνο ως τις μικροπολιτικές του διαστάσεις, η Παραπολιτική δημοσιεύει μερικά αποσπάσματα από τη χθεσινή τοποθέτηση του Γιάννη Ραγκούση στη Βουλή ο οποίος απάντησε επί της ουσίας σε κάθε ένσταση των βουλευτών.

Πιο αναλυτικά: Το σημερινό σύστημα δεν εξυπηρετεί το επιβατικό κοινό, Έλληνες και τουρίστες, οι οποίοι δεν απολαμβάνουν ποιοτικές υπηρεσίες. Δεν εξυπηρετεί και τους εργαζόμενους οδηγούς, οι οποίοι συμπιέζονται, αναγκαζόμενοι να εργάζονται με όλο και χαμηλότερη αμοιβή.
Για αυτό ακριβώς, τόσο οι φορείς και οι επιχειρήσεις του τουρισμού όσο και οι εκπρόσωποι των εργαζομένων τάσσονται ρητά και κατηγορηματικά υπέρ της απελευθέρωσης, ενώ αντιδρούν μόνο οι ιδιοκτήτες. Ποια είναι η πολιτική που υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον; Αυτή που θα επιτρέψει να εξυπηρετηθούν ποιοτικά και...

...οικονομικά οι χρήστες των υπηρεσιών ταξί και να προστατευθούν όσοι εργάζονται και απασχολούνται στον κλάδο.

-Η διατήρηση της υπάρχουσας κατάστασης τι σημαίνει; Αγοραπωλησίες αδειών με «μαύρα» χρήματα, άρα φοροδιαφυγή. Αφήνοντας την κατάσταση ως έχει, ουσιαστικά προωθούμε την παραοικονομία με τη σφραγίδα του κράτους και, παράλληλα, σταματάμε μια αναπτυξιακά αναγκαία πολιτική, αποτυγχάνουμε να βελτιώσουμε την παροχή υπηρεσιών, αλλά και αποκλείουμε την πρόσβαση στην αγορά εργασίας, την ίδια στιγμή που η απασχόληση συνιστά το μεγαλύτερο πρόβλημα της κοινωνίας.

-Η αγορά των ταξί είναι εδώ και δεκαετίες κλειστή, αδιαφανής και αναποτελεσματική. Αυτά θέλετε να συνεχίσουν να γίνονται κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της αντιπολίτευσης; Για μας προοδευτική μεταρρύθμιση είναι αυτή που υπηρετεί την κοινωνία, αυτό που υπηρετεί τους εργαζομένους, αυτή που υπηρετεί την κοινωνική δικαιοσύνη. Και για να τελειώνουμε και με μια ακόμα υποκρισία. Καρτέλ δεν φτιάχνει η απελευθέρωση, καρτέλ είναι σήμερα οι λεγόμενοι μαντράδες εκμεταλλευτές με τις δεκάδες άδειες.

-Ακούμε όλες αυτές τις μέρες κάποιους να ζητούν από την κυβέρνηση να μην εφαρμόσει το νόμο που η Βουλή ψήφισε. Τους ρωτώ: έχουν αναλογιστεί ότι την ίδια ώρα όλος ο ελληνικός λαός επωμίζεται τεράστια βάρη –που πολλές φορές δεν του αναλογούν- προκειμένου να διασωθεί η χώρα; Και οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι και οι επαγγελματίες και οι επιχειρήσεις πλήττονται ιδιαίτερα από την οικονομική κρίση. Τι ηθικό έρεισμα έχει μια πολιτική που εμφανίζεται άτεγκτη με τους αδύναμους και ευέλικτη με όσους πλήττουν με έκνομες ενέργειες το δημόσιο συμφέρον; Οι ιδιοκτήτες αδειών δεν οφείλουν και αυτοί να επωμιστούν ένα μέρος του κόστους της προσπάθειας για την αναπτυξιακή επανεκκίνηση της χώρας, μαζί με τους εργαζόμενους; Επειδή δεν λογαριάζουν το κοινωνικό κόστος των ενεργειών τους θα τους επιβραβεύσουμε; Πώς θα πείσουμε τους πολίτες μετά, όταν θα μας έχουν δει να κάνουμε πίσω λόγο πιέσεων;

-Όταν μιλάμε για απελευθέρωση επαγγέλματος, εννοούμε απελευθέρωση του επαγγέλματος. Επιτέλους, η αξιοπιστία μας ως πολιτεία πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι είναι μείζον αγαθό. Και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Ποιον νομίζουμε ότι κοροϊδεύουμε όταν άλλα ψηφίζουμε και άλλα εφαρμόζουμε. Τους πολίτες; Τους εταίρους μας στο εξωτερικό; Κανέναν δεν κοροϊδεύουμε. Απαξιώνουμε το πολιτικό σύστημα, καταρρακώνουμε την εμπιστοσύνη όλων, υπονομεύουμε τις ίδιες μας τις αξίες.

-Όπως πολύ καλά γνωρίζετε όσοι έχετε παρακολουθήσει τα αποτελέσματα των επισήμων συναντήσεων διαλόγου που έχουν ήδη πραγματοποιηθεί με την Ομοσπονδία ιδιοκτητών ταξί, το υπουργείο, όταν το προσεχές διάστημα γνωστοποιήσει τη συνολική πρόταση και τους κανόνες που θα διέπουν την απελευθέρωση του συγκεκριμένου επαγγέλματος, θα τους δώσει εύλογο και επαρκή χρόνο προκειμένου να επισημάνουν τα σημεία στα οποία συμφωνούν και τα σημεία στα οποία διαφωνούν. Μέχρι τότε είναι παντελώς αδικαιολόγητη κάθε μορφή κινητοποίησης και μάλιστα με θύμα το κοινωνικό σύνολο και την τουριστική οικονομία.

-Λέει και ξαναλέει, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο κύριος Σαμαράς να κάνουμε ό,τι κάνουν και στην Ευρώπη. Δηλαδή τι εννοεί; Μήπως δεν γνωρίζει ότι δεν υπάρχει κοινή αντιμετώπιση του θέματος στις ευρωπαικές χώρες;

-Τι θα πει πληθυσμιακό κριτήριο έτσι γενικά και αόριστα; Δύο- δυόμιση ταξί ανά χίλιους κατοίκους , όπως σήμερα στην Αθήνα; Τρία ταξί ανά χίλιους κατοίκους, όπως στη Βουδαπέστη και τη Μαδρίτη; Τέσσερα ταξί ανά χίλιους κατοίκους, όπως στην Πράγμα και το Βουκουρέστι, ή 10 ταξί ανά χίλιους κατοίκους, όπως στη Βαρκελώνη, το Ελσίνκι και το Μπέλφαστ. Δεν υπάρχουν ενιαία πληθυσμιακά κριτήρια. Και για να τελειώνουν οι μισές αλήθειες, ας πούμε επιτέλους ότι όταν οι ιδιοκτήτες ταξί μιλούν για πληθυσμιακά κριτήρια εννοούν τέτοια πληθυσμιακά κριτήρια, ώστε το επάγγελμα να παραμείνει κλειστό, ώστε να μην προκύπτει η δυνατότητα έκδοσης νέων αδειών. Υπεκφυγή και πρόσχημα είναι, λοιπόν, έτσι γενικά και αόριστα το πληθυσμιακό κριτήριο.

-Για να προχωρήσουμε μπροστά πρέπει να ξεπεράσουμε τις παλαιές πρακτικές και να υπερβούμε τα παλαιά όρια. Καταλαβαίνω ότι σε μια μεταβολή είναι λογικό να υπάρχουν αντιδράσεις. Αλλά η δική μας υποχρέωση είναι να δίνουμε τη μάχη όχι για να υπερασπιστούμε το παρελθόν και το παλαιό σύστημα σχέσεων αλλά να κινήσουμε τα πράγματα ώστε η χώρα να μπορέσει να βρει έναν δρόμο

www.parapolitiki.com