Όποιος επιχειρήσει να κάνει τις προσθέσεις, θα διαπιστώσει εύκολα ότι σ εκείνες τις εκλογές, θα μπορούσε ΑΝΕΤΑ να σχηματίσει συγκυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ με τον Συνασπισμό καθώς 125+28=153!
Με λίγα λόγια, η ιστορία του "βρώμικου 89" θα μπορούσε να είχε γραφτεί αλλιώς!
Το ΠΑΣΟΚ απ' την πρώτη στιγμή είχε κινηθεί ακριβώς προς αυτή την κατεύθυνση, προτασοντας "την κυβέρνηση των ηττημένων", αν θέλουμε να μιλήσουμε με σημερινούς όρους. Μάλιστα, για να κάμψει τις οποιες ενστάσεις υπήρχαν απ' την πλευρά των ηγετών του Συνασπισμού, απεμπλεξε το ζήτημα της κάθαρσης απ' την κυβερνητική συνεργασία, λέγοντας στους ηγέτες της αριστεράς ότι το ένα δεν θα εμπόδιζε το άλλο.
Όμως οι ηγέτες της αριστεράς εκείνη την εποχή επέλεξαν τον άλλο δρόμο: Επίσημα είπαν ότι δεν θα μπορούσαν να συνεργαστούν με τον ελεγχόμενο. Ανεπίσημα, όπως ειπώθηκε πολύ αργότερα από ανθρώπους που συμμετείχαν στη λήψη εκείνων των αποφάσεων, επέλεξαν τον δρόμο που στο μυαλό τους θα οδηγούσε στη διάλυση του ΠΑΣΟΚ και στην οικειοποίηση του προοδευτικού πόλου από πλευράς τους.
Οι προοδευτικοί πολίτες εκείνης της εποχής έδωσαν τις απαντήσεις: οδήγησαν τον Συνασπισμο σε ταχεία συρικνωση σε τέτοιο μάλιστα βαθμό ώστε, μόλις τέσσερα χρόνια μετά, έμεινε εκτός κοινοβουλίου (είχε μεσολαβήσει βέβαια και η αποχώρηση του ΚΚΕ απ' τον Συνασπισμό). Στο ΠΑΣΟΚ, πάλι τέσσερα χρόνια μετά, επεφύλαξαν την θριαμβευτική επιστροφή στην εξουσία και στον διωκόμενο πρόεδρο του, τον Ανδρέα, τη θέση του πρωθυπουργού. Είχε μεσολαβήσει η κατάπτωση των κατηγοριών και η αθώωση στο ειδικό δικαστήριο. Το εγχείρημα της διάλυσης του ΠΑΣΟΚ είχε αποτύχει για την ώρα.
Οι ίδιοι πρωταγωνιστές (χωρίς το ΚΚΕ), ΝΔ και Συνασπισμός δηλαδή, συνεργαζόμενοι στα μουλωχτα αυτή τη φορά, βρήκαν ξανά την ευκαιρία να χτυπήσουν το ΠΑΣΟΚ με το Καστελόριζο το 2010. Δυστυχώς για το ΠΑΣΟΚ αυτή τη φορά, οι προοδευτικοί πολίτες δεν επέδειξαν την οξυδέρκεια που επέδειξαν 21 χρόνια πριν. Παρέδωσαν το ΠΑΣΟΚ βορά στις ορέξεις των διωκτών του επενδύοντας σε παραμύθια χωρίς δράκους και στον καλό λύκο που τρώει τα κακα μνημόνια και πίστευαν ότι θα ζήσουν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα. Μόνο που ο λύκος στα παραμύθια δεν είναι ποτέ καλός!
Σήμερα, 13 χρόνια μετά το Καστελόριζο, ο κόσμος έχει καταλάβει πλέον ότι το δούλεμα πήγε σύννεφο. Παρ όλα αυτά, αρνείται να αποχωριστεί τους παραμυθάδες του γιατί αυτοί φρόντισαν να τον νανουρισουν με νέα παραμύθια: το παραμύθι του "κακού δεξιού ΠΑΣΟΚ", του ηθικού πλεονεκτήματος της αριστεράς, του ηγέτη Τσίπρα.
Μόνο που τα παραμύθια κάποια στιγμή κουράζουν. Κι όταν ο κόσμος βρεθεί ξανά με τη δεξιά πάνω απ' το κεφάλι του επειδή ο "ηγέτης" δεν μπορεί να την γκρεμίσει ούτε στην πιο ιδανική συγκυρία για τον ίδιο, μετά από Τέμπη, παρακολουθήσεις, ακρίβεια κλπ, ίσως τότε καταλάβουν ότι υπάρχει μια και μόνη συνταγή η οποία αποδεδειγμένα κλείνει την δεξιά στα χρονοντούλαπα της ιστορίας. Χωρίς νταούλια και ζουρνάδες, χωρίς λύκους που τρώνε μνημόνια αλλά με αγώνα αγώνα αγώνα και με μεταρρυθμίσεις, αξιοκρατία, έργα Κι αυτή η συνταγή, βρισκοταν βρίσκεται και θα βρίσκεται πάντα στην Χ. Τρικούπη 50.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου