Τραγούδι αφιερωμένο στο αγαπημένο μας χωριό
Στην Ελάτη που μας γέννησε, που μας ανέθρεψε και μας μεγάλωσε
Στην Ελάτη που καθημερινά μας αποζημιώνει με τις μαγευτικές εικόνες της, τ'αρώματά της, τα χρώματά της, τις άσωτες χαρές της.
Στην Ελάτη που και σε εκείνους που ζουν μακριά της, η θύμησή της και μόνο απαλαίνει, γλυκαίνει, ομορφαίνει την ψυχή τους
Στην Ελάτη σ'αυτό το αλλιώτικο το βουνίσιο λιμάνι.
Στο λιμάνι στης καρδιάς μας...
Ελάτη μου Χιλιόμορφη
λουσμένη μέσ' τ'αρώματα
σαν κόρη χαϊδεμένη
με τα ψηλά σου έλατα
μικρή μου πονεμένη
Αστράφτεις από μακριά
σαν το μαργαριτάρι
θαμπώνεις με τη λίμνη σου
και τη βουνίσια χάρη
των Καμβουνίων είσαι εσύ
στολίδι και καμάρι
Ρεφραίν
Ψηλά τα Ελατιώπουλα
κρατάνε τ'όνομά σου
και δεν μπορούν να χωριστούν
από το άρωμά σου
Ελάτη μου Χιλιόμορφη
νυφούλα στολισμένη
από τον ίδιο το Θεό
είσαι ευλογημένη
από ανθρώπους και πουλιά
χιλιοτραγουδισμένη
Το αγνάντεμά σου γιατρικό
τη σκέψη γαληνεύει
έχεις τον Άγιο απέναντι
για να σε προστατεύει
και τη Βουνάσια από ψηλά
τον κόσμο να μαγεύει
Ρεφραίν
Ψηλά τα Ελατιώπουλα
κρατάνε τ'όνομά σου
κι όπου βρεθούνε κουβαλούν
μέσα τους το άρωμά σου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου