Πώς με αποτέλειωσε ο Κατρούγκαλος

Του Δημήτρη Καμπουράκη

Σας προειδοποιώ ευθύς εξ’ αρχής ότι η παρακολούθηση συνεντεύξεων του Γιώργου Κατρούγκαλου είναι ζόρικη υπόθεση. Τα επιχειρήματα του αποτελούν μεν πανεπιστημιακού επιπέδου σπουδή στην πολιτική απατεωνία, εμπεριέχουν όμως και υψηλά ρίσκα. Δείτε τι έπαθα εγώ για παράδειγμα, όταν χθες βρέθηκα αντιμέτωπος με τον άνθρωπο που έφτιαξε το ασφαλιστικό μας.

Η ερώτηση που του απηύθυνα στην ραδιοφωνική μας συνέντευξη, ήταν απλή:

«Όταν φέρατε τον περίφημο νόμο Κατρούγκαλου, πολλοί από μας φώναζαν ότι θα υπάρξει σφαγή συντάξεων στο τέλος του 2018. Εσείς αντιθέτως μας βεβαιώνατε επιτακτικά, πως όχι μόνο δεν πρόκειται να μειωθούν οι συντάξεις των παλιών ασφαλισμένων αλλά ότι από την 1/1/2019 θ’ άρχιζαν να αυξάνονται οι συντάξεις των καινούριων. Τώρα που πάμε για μεγάλες μειώσεις, τι έχετε να πείτε;»

Η απάντηση του, επενδυμένη με μια σιγουριά που σάρωνε τα πάντα στο πέρασμα της, ήταν η ακόλουθη: «Ο νόμος μου προέβλεπε αύξηση συντάξεων από το 2019, ανάλογα με το ποσοστό ανάπτυξης της οικονομίας. Όμως, έξι μήνες μετά την ψήφιση του, το ΔΝΤ μας εκβίασε και αυτό άλλαξε. Όταν εγώ έφτιαχνα τον νόμο δεν ήξερα ότι θα μας εκβιάσει το ΔΝΤ. Αντιθέτως, αυτοί που από τότε πρόβλεπαν μειώσεις, το ήξεραν. Συνεπώς, εγώ έλεγα την αλήθεια, ενώ όσοι τότε ασκούσαν κριτική ήταν λαγοί του ΔΝΤ που δρούσαν αντεθνικά διότι επιδίωκαν την μείωση των συντάξεων.»

Αν είχε ξεσπάσει κεραυνός στον καθαρό ηλιόλουστο ουρανό και με είχε χτυπήσει κατακέφαλα μέσα στο περίκλειστο στούντιο όπου καθόμουν, θα είχα κεραυνοβοληθεί λιγότερο. Στο άκουσμα της Κατρουγκάλειας συλλογιστικής, άρχισαν να μου συμβαίνουν πρωτόγνωρα πράγματα: Μυρμήγκιασε το μυαλό μου, στρίψανε προς τα μέσα τα νύχια των ποδιών μου και μου κάρφωσαν, αφροί πετάχτηκαν απ’ το στόμα μου και πιτσίλισαν τον ηχολήπτη, ενώ πυκνοί καπνοί άρχισαν να αναθρώσκουν μέσα από τις οπές των αυτιών μου. Ο Λυριτζής δίπλα μου τρόμαξε. Ήταν φανερό ότι χρειαζόμουν ιατρική βοήθεια πριν μου συμβεί κάποια μη-αναστρέψιμη βλάβη. Άρχισα να κεκεδίζω, χρώματα γέμισαν τον ορίζοντα της όρασης μου και η διάνοια μου κατελήφθη από οράματα σαν του Προφήτη Ησαΐα που έβλεπε αφηνιασμένα αλόγατα και χρυσά άρματα να διασχίζουν τους ουρανούς. Άκουσα καθαρά τα κόκαλα του Ευγένιου Ιονέσκο να τρίζουν στον τάφο του και κατέρρευσα.

Σταματώ εδώ, καθότι οι ευγενέστατοι ιατροί του Δρομοκαϊτειου προειδοποίησαν τους συγγενείς μου ότι δεν πρέπει να συγχύζομαι. Επιβάλλεται, είπαν οι επιστήμονες, να διάγω βίο ήρεμο και ξεκούραστο, με μοναστηριακή μακαριότητα και πιστή τήρηση της φαρμακευτικής αγωγής. Και οι δύστυχοι συγγενείς, ανήσυχοι σφόδρα, μου ξέκοψαν ορθά κοφτά πως δεν πρέπει να μιλώ, διότι κανονικά κάτι Δουνουτολαγοί Γερμανοτσολιάδες σαν και του λόγου μου (που αντεθνικά δρώντες πρόβλεπαν ήδη από το ’15 τσεκούρωμα των συντάξεων το ‘19) δεν θα ‘πρεπε ούτε καν ψυχιατρική περίθαλψη να δικαιούνται…

liberal.gr