‘’Ευαγγελιζόμενοι την χαράν’’ οι μαθητές των Σχολείων μας (και) στην Αρχιερατική Περιφέρεια Βελβεντού.

του παπαδάσκαλου Κωνσταντίνου Ι. Κώστα

Ευαγγελίστηκαν (για μια ακόμα φορά, 25η Μαρτίου 2017) τη χαρά και την ελπίδα (παντού στην Ελλάδα και όπου γης και στην Αρχιερατική Περιφέρεια Βελβεντού, της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης) οι μαθητές των Σχολείων μας.

Η ελπίδα και η χαρά θα κυοφορούνται ανεπαίσθητα, χωρίς διακοπή, στις υπάρξεις των παιδιών.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο ευαγγελισμός της χαράς και της ελπίδας συντελείται με την είσοδο των μαθητών (των σχολικών μονάδων) στους ιερούς ναούς και τη μετοχή τους στις άκτιστες ενέργειες του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και στην ανάμνηση (στο γιορτασμό) της μεγάλης Επανάστασης των Ελλήνων του 1821 ‘’για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία’’.

Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου είναι το ασύλληπτο γεγονός που επαγγέλλεται η Εκκλησία για ολόκληρο το ανθρώπινο γένος: ‘’Ευαγγελίζου γη χαράν μεγάλην’’ και ‘’Σήμερον άπασα κτίσις αγάλλεται…’’. (Ύμνοι 25^ης Μαρτίου).

Με τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου ‘’ήρθε η ώρα να αποκαλυφθή η υπόσχεσις του Θεού προς τους πρωτοπλάστους, οι οποίοι υπήκουσαν και εμπιστεύτηκαν τον διάβολο και απεστράφησαν τον Θεόν… Τούτο το μήνυμα έφερε ο απεσταλμένος του Θεού άγγελος, ο Γαβριήλ: την σάρκωση και γέννηση του Υιού του Θεού!’’. (Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης Παύλος, Ποιμαντορική Εγκύκλιος, Μάρτιος 2017).

Η Επανάσταση των Ελλήνων του 1821, μέσα από την αναλλοίωτη αυτοσυνειδησία του Γένους, που τη διατήρησε ως διαρκή μετοχή του στο εκκλησιαστικό γεγονός, αφορά οπωσδήποτε τους Έλληνες, μπορεί όμως να αποτελεί ακέραιο παράδειγμα για τους λαούς και τα έθνη, στον πυρήνα της και στις πολυεπίπεδες στοχεύσεις της, και που δεν ολοκληρώθηκε, ατυχώς, με την απομάκρυνση της Τουρκοκρατίας.

Με τρεις ενθουσιαστικές μαθητικές συνάξεις σε μια ηλιόλουστη ανοιξιάτικη ημέρα γιορτάστηκε η 25^η Μαρτίου 1821 στην Α.Π.Β.

-          Βελβεντό: Επίκεντρο ο ιερός ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου με την προσέλευση των σχολικών μονάδων, του 1^ου και 2^ου νηπιαγωγείου, δημοτικού, γυμνασίου και λυκείου. Η Θεία Λειτουργία, η Δοξολογία, ο καθιερωμένος πανηγυρικός λόγος, η επιμνημόσυνη δέηση, η κατάθεση στεφάνων, η παρέλαση, ο χορός, οι σχολικές γιορτές, οι παραδοσιακές στολές, δάσκαλοι και καθηγητές, γονείς, οικογένειες συνέθεσαν τη γιορταστική ενότητα.

-          Πλατανόρεμα: Επίκεντρο ο ιερός ναός της Αγίας Παρασκευής. Προσήλθαν τα σχολεία, νηπιαγωγείο και δημοτικό. Κι εδώ η Θεία Λειτουργία, οι ντυμένοι με τις παραδοσιακές στολές μαθητές και μαθήτριες, νηπιαγωγοί, δάσκαλοι και γονείς μαζί με όσα προανέφερα, έδωσαν στο Πλατανόρεμα μέσα και έξω από το Ναό (και με τη σχολική γιορτή) υπέροχο γιορταστικό τόνο εμψύχωσης και ελπίδας σε όλους.

-          Βαθύλακκος: Επίκεντρο ο ιερός ναός των Παμμεγίστων Ταξιαρχών, στον οποίο προσήλθαν τα σχολεία της περιοχής Βαθυλάκκου (Λευκάρων, Ροδίτη, Μεσιανής, Κουβουκλίων, Βαθυλάκκου). Κι εδώ τα προσωπάκια των μαθητών λαμπερά και χαρούμενα, σημαιούλες που ανεμίζουν στα χέρια των πιο μικρών παιδιών, οι ι. Ακολουθίες, η σχολική γιορτή.

Όλα τα παραπάνω αναδύονται μέσα από την παράδοση του λαού μας, που επιμένει να θυμάται τα γεγονότα που καθόρισαν τη συλλογική του ύπαρξη και πορεία και αναμιμνησκόμενος χαίρεται, γιορτάζει, ανοίγεται, γίνεται οικουμενικός.

 Έχει το άρωμα της ελευθερίας, της έκρηξης της χαράς που μεταδίδεται παντού, γι’ αυτό και της συν-χωρητικότητας (που είναι η προϋπόθεση της οικουμενικότητας) η γιορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και της 25^ης Μαρτίου για την Επανάσταση του 1821 (και γενικότερα οι γιορτές) των Ελλήνων.  

Στον ιερό ναό του αγίου Διονυσίου Βελβεντού στην αρχή της Δοξολογίας έδωσα σε εκκλησιαζόμενους να κρατήσουν εικόνες ηρώων του 1821 – ευχαριστώ το δημοτικό σχολείο Βελβεντού για την προσφορά - : Παλαιών Πατρών Γερμανός, Γεώργιος Καραϊσκάκης, Αλέξανδρος Υψηλάντης, Ανδρέας Μιαούλης, Ρήγας Φεραίος, Αθανάσιος Διάκος.

Είδα πολλά πρόσωπα ανδρών και γυναικών να παίρνουν ένα γλυκύ χρώμα. Είδα στα μάτια τους δάκρυα… Αυτό το ‘’δάκρυ’’, μας στυλώνει, δεν μας αφήνει να χάσουμε την ανθρωπιά μας. Ποιος οιηματίας δικαιούται να μας στερήσει αυτό το δάκρυ;

Μου είναι δυσνόητες (και ανόητες) οι προτάσεις για τον μετριασμό αυτής της χαράς με αφαίρεση (κατάργηση) εκδηλώσεων υπό το πρόσχημα της ‘’εκλογίκευσης’’.

π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας

παπαδάσκαλος

26-3-2017