Ένας μάγκας εκ του ασφαλούς…

του Ζήση Πιτσιάβα από το kozanimedia.gr

Το πόσα κιλά μαγκιά κουβαλάει ο καθένας τη βλέπουμε όταν «σφίγγουν τα γάλατα». Όταν δεν κάνουμε τους καμπόσους, πίνοντας κάνα ποτηράκι παραπάνω με φίλους, μιλώντας για υποθετικές καταστάσεις, αλλά όταν οι καταστάσεις παρουσιάζονται μπροστά μας. Αλλιώς είμαστε τζάμπα μάγκες…

Συγνώμη για την αργκό της εισαγωγής, αλλά τίποτα άλλο δεν μπορεί να αποδώσει πιο απλά αυτό που ζούμε εδώ και 3 περίπου χρόνια στη Δυτική Μακεδονία.

Η ΔΕΗ ξέρετε, πάντα ήταν η κόκκινη γραμμή των πολιτικών μας. Όλων ή σχεδόν όλων. Το «δημόσια ΔΕΗ με τον έλεγχο του 51% από το κράτος» πρέπει να έχει γραφτεί και ειπωθεί περισσότερες φορές και από τα υποτιθέμενα δις του Σώρρα.

Υπάρχει όμως ένας πολιτικός που τα τελευταία χρόνια το τερμάτισε. Το έκανε σύνθημα της προεκλογικής του εκστρατείας. Το χρησιμοποίησε απέναντι στους αντιπάλους του.

Το περιέφερε από τις πύλες των ορυχείων, μέχρι τους σταθμούς της επιχείρησης, με μια κάμερα να τον ακολουθεί παντού και στη συνέχεια για να το καταλάβουν οι πολίτες της Δυτικής Μακεδονίας, μας το πρόβαλε σε φάση «ντοκιμαντέρ» από την τηλεοπτική συχνότητα της οποίας είναι ιδιοκτήτης.

Και επειδή τα πολιτικά δεδομένα άλλαζαν στη χώρα, υποσχέθηκε μέχρι και φθηνό ρεύμα, από αυτή τη ΔΕΗ. Λες και ήταν δικιά του.

Εναγκαλιζόμενος με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ υπενθύμιζε όπου μπορούσε, σε σχετικές και άσχετες στιγμές, πως δεν πουλάει ενέργεια και νερά.

Όταν έσκασε η ιστορία του Υπερταμείου έψαχνε δικαιολογίες και θυμόταν τους προηγούμενους, οι οποίοι λέει έστειλαν το 17% στο ΤΑΙΠΕΔ. Η κοινωνία έβραζε και αυτός με το ζόρι έβγαλε ανακοίνωση, όταν στριμώχτηκε απ’ τους δικούς του που του έκαναν σαφές πως εδώ είμαστε αυτοδιοίκηση και όχι «γκόμενες» της κυβέρνησης.
Και μετά ήρθε η στιγμή του θεάτρου. Στον πρώτο ρόλο ο φίλος του πρώην Υπουργός Ενέργειας(ναι αυτός που λέει ότι είναι στημένος ο διαγωνισμός και υπάρχουν μεγάλα συμφέροντα που θέλουν την πώληση της, αλλά αυτός θα ψηφίσει), ο οποίος ενώ ήξερε ότι αποχωρεί από τη θέση του την επόμενη μέρα, επειδή το έπαιζε δύσκολος, έκανε το δικό του show στα ορυχεία.
Ενώπιον του, ο ήρωας της ιστορίας μας, μιλούσε για θεσμική εκτροπή και παραιτήσεις αν θα υπήρχε πώληση έστω και μιας μετοχής της επιχείρησης.
Και τώρα που τα γάλατα σφίξανε, αυτός το χαβά του. Δεν έχει συμφωνηθεί τίποτα λέει από τη μία, αλλά υπενθυμίζει πως η δέσμευσή του ισχύει.
Ως άνθρωπος της επικοινωνίας ξέρει καλά το παιχνίδι. Ότι και να συμφωνηθεί, δεν πρόκειται να υλοποιηθεί κατά τη διάρκεια της θητείας του. Είναι τόσο μακρόχρονες οι διαδικασίες που είτε αυτός δεν θα είναι στη θέση του, είτε η υλοποίηση των αποφάσεων θα γίνει από μια άλλη κυβέρνηση. Όχι από αυτήν που είναι πρόθυμος να εξυπηρετήσει σε κάθε βήμα του, σε κάθε του ανάσα.
Αν λοιπόν η δήλωσή του ισχύει, οφείλει να κάνει δύο πράγματα. Ή να παραιτηθεί με την ανακοίνωση της συμφωνίας και την υπογραφή της ή να βγάλει στον τάκο τους «συντρόφους» του και τον φίλο του πρωθυπουργό.
Ειδάλλως θα είναι μάγκας εκ τους ασφαλούς…
Ή αλλιώς, τζάμπα μάγκας…