Καλή εβδομάδα

Η γιαγιούλα η καηµένη πλησίαζε τα 80 και για να έχει ήσυχο το κεφάλι της κάλεσε µια µέρα ένα δικηγόρο στο σπίτι της για να του υπαγορεύσει τη διαθήκη της. Έρχεται λοιπόν ένας νεαρός γύρω στα τριάντα και βγάζοντας ένα μπλοκ και στυλό, κάθεται απέναντί της στο καναπέ του σαλονιού και αρχίζει να γράφει ό,τι του έλεγε η γιαγιά. Ρίχνοντας µια ματιά στο τραπέζι μπροστά του βλέπει ένα μεγάλο μπωλ µε αµύγδαλα.

- Μπορώ να πάρω κανένα; ρωτάει µε ευγένεια την ηλικιωµένη γυναίκα.


- Και το ρωτάς αγόρι µου; Όσα θέλεις να πάρεις, του απαντάει εκείνη χαµογελαστά. Αρχίζει λοιπόν κι ο φίλος µας να τρώει τα αµυγδαλάκια το ένα µετά το άλλο. Πέρασε καµµιά ώρα µε την υπαγόρευση και συνειδητοποίησε µε έκπληξη ότι τα είχε φάει τελικά όλα.

- Χίλια συγγνώµη που σας τα έφαγα όλα τα αµύγδαλα, της είπε µε απολογητικό ύφος ο δικηγόρος. Ξέρετε είχα σκοπό να φάω µόνο ένα δύο, αλλά παρασύρθηκα.

- Μη το σκέφτεσαι καθόλου αγόρι µου, του απάντησε γλυκά η γιαγιούλα.

Άλλωστε, από τότε που έβαλα μασέλα, δεν µπορώ εγώ να τα φάω. Μόνο τη σοκολάτα απέξω γλείφω και τα ξαναβάζω στο μπωλ...