Είναι παροδική η κρίση που ζούμε ή το προοίμιο κοσμοϊστορικών αλλαγών; Ο κόσμος αλλάζει. Οι διεθνείς πόλοι ισχύος, σταδιακά μεταβάλλονται. Με ολοένα και αυξανόμενο ρυθμό μετακινούνται από τον Ατλαντικό στον Ειρηνικό ωκεανό. Αμερικανοί στοχαστές που είχαν διαβλέψει το τέλος των ιδεολογιών, τώρα μιλούν για το τέλος του καπιταλισμού! Διαπρεπείς οικονομολόγοι της αγοράς δεν διστάζουν να αναφερθούν στο
τέλος της κατ’ ευφημισμό αποκαλούμενης ελεύθερης οικονομίας. Ο κόσμος αλλάζει ραγδαία, μεταβάλλεται τόσο γρήγορα που αδυνατούμε να το αντιληφθούμε, πιθανώς λόγο του ενεστώτος χρόνου. Η Ευρώπη, σε ρόλο παρατηρητή των εξελίξεων, χάνει συνεχώς έδαφος.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, το σημαντικότερο γεωστρατηγικό εγχείρημα που έχει να επιδείξει ο πλανήτης, παρουσιάζει ρωγμές, σημάδια πρόωρης κόπωσης.
Το οικοδόμημα της νομισματικής ένωσης, ασυνόδευτο όπως είναι από την πολιτική ενοποίηση, αποδεικνύεται σαθρό.
Κινδυνεύει να καταρρεύσει από τα χρηματοπιστωτικά παιχνίδια μιας μικρής αγέλης αρπακτικών.
Αδύναμη να καθορίσει τις τύχες της, με εμφανές περισσότερο από ποτέ το έλλειμμα ηγεσίας, η Γηραιά Ήπειρος εκλιπαρεί τους ιδιώτες δανειστές να δείξουν επιείκεια.
Από κοντά και οι ΗΠΑ, η ασθμαίνουσα υπερδύναμη.
Βλέπουν για πρώτη φορά στη σύγχρονη αμερικάνικη ιστορία το γόητρο τους να καταβαραθρώνεται, το αμερικάνικο όνειρο να αμφισβητείται, να εξελίσσεται σε εφιάλτη.
Το δυσθεώρητο δημόσιο χρέος και η επακόλουθη πιστοληπτική υποβάθμιση, η υστέρηση που παρουσιάζει σε κρίσιμους οικονομικούς δείκτες, σε συνδυασμό με διαχρονικές αδυναμίες, όπως η έλλειψη πλουτοπαραγωγικών πηγών και το υψηλό κόστος εργασίας, καθιστούν τις ΗΠΑ ευάλωτες στον νέο κόσμο. Τον πολυπολικό κόσμο που διαμορφώνεται από την ανάδυση νέων οικονομικών και περιφερειακών δυνάμεων.
Νέα κέντρα εξουσίας έρχονται στο προσκήνιο, διεκδικώντας θέση στην παγκόσμια διακυβέρνηση.
Η Κίνα, από επαίτης και παρίας της διεθνής σκηνής, έφτασε μέσα σε λίγες δεκαετίες να αποτελεί τον υπ’ αριθμό ένα ρυθμιστή της παγκόσμιας οικονομίας, την ανερχόμενη δύναμη που έρχεται να καταλάβει τα πρωτεία του κόσμου.
Το γεγονός ότι ο αμερικανός αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν, πριν στεγνώσει το μελάνι της συμφωνίας που επετεύχθη στο Κογκρέσο για το δημόσιο χρέος, έσπευσε στο Πεκίνο για να καθησυχάσει τις ανησυχίες του «κόκκινου δράκου», είναι δηλωτικό των τεκτονικών αλλαγών που συντελούνται στο διεθνές περιβάλλον.
Είχε προηγηθεί βεβαίως η πιστοληπτική υποβάθμιση των ΗΠΑ από τους οίκους αξιολόγησης, γεγονός το οποίο αποτέλεσε ισχυρό πλήγμα στο μαλακό υπογάστριο της υπερδύναμης.
Ο αμερικανός αντιπρόεδρος κατά τη διάρκεια της επίσημης επίσκεψης του στη χώρα του δράκου, έδωσε επανειλημμένες διαβεβαιώσεις στους κινέζους αξιωματούχους ότι η οικονομία των ΗΠΑ δεν κινδυνεύει να καταρρεύσει.
"Οι Ηνωμένες Πολιτείες ουδέποτε πτώχευσαν και ποτέ δεν θα πτωχεύσουν", επεσήμανε σήμερα ο Τζο Μπάιντεν σε ομιλία του στο Πανεπιστήμιο της Σετσουάν, στη νοτιοδυτική Κίνα.
Όσο κι αν ηχεί παράδοξο, τηρουμένων των αναλογιών, η επίσκεψη του αμερικανού αντιπροέδρου στο Πεκίνο παραπέμπει στα ταξίδια του δικού μας αντιπροέδρου και υπουργού Οικονομικών κ. Ε. Βενιζέλου, στο Βερολίνο, στο Παρίσι και στην Ουάσινγκτον.
Ο Τζο Μπάιντεν προσπαθεί να διασκεδάσει τους φόβους του μεγαλύτερου εμπορικού εταίρου των ΗΠΑ, στην κατοχή του οποίου βρίσκονται αμερικανικά ομόλογα αξίας 1,17 τρισεκατομμυρίων δολαρίων!
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος επιχειρεί να καθησυχάσει τις ανησυχίες των πιστωτών μας ότι δεν θα βουλιάξει το ελληνικό σκάφος, όχι γιατί είναι γερό σκαρί, αλλά ένεκα της πανάρχαιας ναυτοσύνης του Έθνους μας..
Το γεγονός ότι το σκάφος εσχάτως σήκωσε "σημαία ευκαιρίας" και ότι στο πηδάλιο δεν βρίσκεται πια Έλληνας, μικρή σημασία έχει..
Στο τέλος τέλος τα αρχαία ελληνικά ιδεώδη δεν συνέτειναν στη διαμόρφωση του σύγχρονου οικουμενικού πολιτισμού; Άρα όλα ελληνικά είναι, εν ευρεία εννοία, στον κόσμο τούτο..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου