Επίκαιρα Θέματα:

Παρασκευή 16 Φεβρουαρίου 2024

Π. Κουκουλόπουλος: «Στο ΠΑΣΟΚ λέμε ΝΑΙ στην κοινωνική απελευθέρωση, ήδη από την Ιδρυτική Διακήρυξή μας»

Την αδικία εις βάρος της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, με τον ακραίο λόγο σκοταδισμού και την “επιχειρηματολογία” μισαλλοδοξίας που κυριαρχεί το τελευταίο διάστημα, για κάθε λογής άσχετα θέματα που δεν έχουν καμία σχέση με το αληθινό περιεχόμενο του Νομοσχεδίου για την ισότητα στο οικογενειακό δίκαιο ανεξαρτήτως φύλου, στηλίτευσε ο Βουλευτής Κοζάνης του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής, Πάρις Κουκουλόπουλος, κατά την ομιλία του στην Ολομέλεια της Βουλής.

Εισαγωγικά, επανέλαβε ξεκάθαρα πως «δεν ψηφίζω απλά, στηρίζω το Νομοσχέδιο. Γιατί αποτελεί ένα ευθέως ταυτοτικό ζήτημα, με βάση τις αρχές και τις αξίες, τις οποίες πιστεύω και υπηρετώ. Είμαι ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ και γνωρίζω -γιατί οφείλω να γνωρίζω- το περιεχόμενο της Ιδρυτικής Διακήρυξης της 3ης Σεπτέμβρη. Άλλωστε, εάν υπάρχει μία ημερομηνία ίδρυσης κόμματος και μία Ιδρυτική Διακήρυξη που να ξέρει κάθε πολίτης, αυτή είναι η 3η Σεπτέμβρη και η Ιδρυτική Διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ. Στο τρίπτυχο του Ανδρέα Παπανδρέου “εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία, κοινωνική απελευθέρωση” που επιστέφεται από τον Πράσινο Ήλιο,  το αδιαμφισβήτητα καινούριο ήταν η κοινωνική απελευθέρωση. Αυτή οδήγησε αβίαστα στην ιστορική θεσμική τομή του οικογενειακού δικαίου από το 1982 και έπειτα.  Αυτή ήταν η ύψιστη επίδραση του ΠΑΣΟΚ στην ελληνική κοινωνία. Υπερβαίνει σε επιρροή ακόμα και τα μεγάλα έργα. Υπήρξε μοχλός που οδήγησε την Ελλάδα, από μια χώρα των Νοτιοδυτικών Βαλκανίων, να μετατραπεί σε μια χώρα της Νοτιοανατολικής Ευρώπης».

Κάλεσε, λοιπόν, τους Συναδέλφους του - Βουλευτές σε έναν απολογισμό για το εάν κινδύνεψε η Εκκλησία ή εάν “ξεχαρβαλώθηκε” η οικογένεια από τη μεταρρύθμιση του ΠΑΣΟΚ, όπως διατείνονταν, είτε οι ίδιοι είτε ο πολιτικός χώρος τους, όταν σφοδρά αντιδρούσαν εναντίον της.

Περαιτέρω, επί του Νομοσχεδίου, για τα επιχειρήματα ότι δεν ρωτήθηκαν τα παιδιά, αναρωτήθηκε «έχει ερωτηθεί κανένα παιδί σε οικογένεια όπου “βασιλεύει” η ενδοοικογενειακή βία ή ακόμα χειρότερα συμβαίνει μια τραγική γυναικοκτονία;», επισημαίνοντας πως «σε αυτά τα ζητήματα, όπως και στο ακόμα πιο ανησυχητικό φαινόμενο της βίας των ανηλίκων, οφείλουμε να εστιάσουμε, εάν πραγματικά θεωρούμε την οικογένεια στοιχείο κοινωνικής συνοχής». Υπενθύμισε δε ότι «οι οικογενειακοί δεσμοί στην α’ φάση της πανδημίας συνέβαλαν αποφασιστικά στην προστασία των υπερηλίκων ατόμων».

Κάνοντας λόγο για «πλήρη διαστρέβλωση της πραγματικότητας», ο Βουλευτής καυτηρίασε το γεγονός ότι «ο δημόσιος διάλογος και η κοινοβουλευτική διαδικασία κυριαρχήθηκε από ζητήματα που δεν έχουν καμία σχέση με το Νομοσχέδιο. Όσα ακούγονται για την υιοθεσία, την παρένθετη κύηση, την ιατρικά υποβοηθούμενη αναπαραγωγή και τόσα άλλα, είναι θέματα ρυθμισμένα εδώ και πολλά χρόνια. Αποτελεί αδικία ότι με αφορμή αυτό το Νομοσχέδιο, κάποιοι φορτώνουν και χτυπούν τον -κατά τη γνώμη τους- “εύκολο στόχο”, τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα. Μήπως αυτή η οδός του σκοταδισμού και της μισαλλοδοξίας υποκρύπτει απλώς ρατσιστική υποτίμηση των συνανθρώπων μας;».

Στο πέρας της ομιλίας του, σε ένα ρητορικό σχήμα, πρότεινε στους Βουλευτές που υιοθετούν μισαλλόδοξο λόγο, «φεύγοντας από τη Βουλή μετά την ψηφοφορία, να ανάψουν ένα κεράκι στον Άλαν Τούρινγκ, τον κορυφαίο επιστήμονα που έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην ήττα του Ναζισμού και βρήκε τραγικό τέλος λόγω του εναλλακτικού σεξουαλικού του προσανατολισμού».

Ειδικότερα, μπορείτε να δείτε το video με ολόκληρη την ομιλία εδώ: https://collab.parliament.gr/~BUxws

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τα θερμά μας συγχαρητήρια Πάρη για την επιλογή σου που αποδεικνύεις για άλλη μια φορά ότι βαδίζεις όπως πάει το ρεύμα της εποχής αλλά κυρίως που στηρίζεις εσύ και το κόμμα σου την οικογένεια Μητσοτάκη. Για τις τηλεφωνικές υποκλοπές του αρχηγού σας είπατε ξείπατε, φωνάξατε αυτό ήταν σας πέρασε και τώρα δηλώσατε έμπρακτη υποταγή στον μηχανισμό Μητσοτάκη. Συγχαρητήρια και πάλι και αγωνιστικούς χαιρετισμούς πάνω από όλα. Αυτό λέγετε πολιτική του 2024 αλλά να ξέρετε οι ψηφοφόροι σας δεν είναι ηλίθιοι.

Ανδρέας Τσιφτσιάν είπε...

(μέρος δεύτερο)

Αυτό όμως που συνέβη με το εν λόγω νομοσχέδιο είναι ένα βήμα προς τον μετασχηματισμό του αστικού (δηλαδή εθνικού) κράτους στο μεταμοντέρνο (υπερεθνικό) κράτος, το οποίο όμως δε μπορεί να εγγυηθεί καμία ισότητα, κανένα κοινωνικό δικαίωμα και καμία κοινωνική ελευθερία, διότι είναι ένα κράτος, στο οποίο θα υπάρχει υπερσυσσώρευση δικαιωματισμών, σε βάρος όμως των δικαιωμάτων, είναι το κράτος του νεοφιλελευθερισμού της παγκοσμιοποίησης.

Αυτός που πλήττεται δε θα είναι πια ο ευάλωτος και ο φτωχός, αλλά η κάθε αυθαιρέτως αυτοαποκαλούμενη "μειονότητα". Το κριτήριο των κοινωνικών αγώνων αναθεωρείται, η ίδια η δομή της (κάθετης) ταξικής πυραμίδας, τροποποιείται και οριζοντιοποιείται. Οι υλικοί όροι της εργατικής τάξης θα αντικατασταθούν από τους συντεχνιακούς όρους των "μειονοτήτων". Πλήττομαι, διότι είμαι gay που δεν έχω δικαίωμα στην τεκνοθεσία, ακόμη κι αν είμαι πλούσιος! Αναθεωρούν ακόμη και την έννοια της κοινωνικής αδικίας, η ταξική διαβάθμιση εξουδετερώνεται σε όφελος της μειονοτικής ελευθεριότητας.

Η κοινωνική ελευθερία θα απομειωθεί με υπεροπληθώρα ασήμαντων ατομικών "ελευθεριών", που θα επιφέρουν ψευδαίσθηση δημοκρατίας.

Σε αυτό το κράτος, το μέσον είναι η

σύγχυση εννοιών.

Δε θα εννοούμε πια όλοι τα ίδια με τις ίδιες λέξεις. Μία Βαβέλ ερμηνειών που θα καθιστά αδύνατο κάθε κοινωνικό συμβόλαιο. Δε θα μπορούμε να συνεννοηθούμε πια γι'αυτό.

Ο τελικός στόχος όμως είναι η μετάβαση από την ηγεμονία της πολιτικής στην ηγεμονία της οικονομίας, πράγμα που για να γίνει αποδεκτό, απαιτεί ακριβώς αυτή την αναθεώρηση όλων των εννοιών, ακόμη και των πιο αντικειμενικών: οικογένεια, μητρότητα, γονέας,

για να περάσουμε στην αναθεώρηση της ισότητας και τέλος ακόμη και σε αυτή, την αναθεώρηση της ίδιας της έννοιας της Δημοκρατίας και Ελευθερίας.

Για να σας επιβάλλω κάτι κακό, πρέπει να σας κάνω να πιστέψετε ότι αυτό είναι καλό.

Οπότε αγαπητέ κύριε Κουκουλόπουλε, σας ψέγουμε, διότι κάνατε ένα βήμα προς αυτό. Είναι άλλο πράγμα η Δημοκρατία και άλλο πράγμα η ψευδαίσθησή της. Άλλο πράγμα έκανε ο Ανδρέας Παπανδρέου και η ιδρυτική διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ και άλλο κάνετε εσείς τώρα.

Όσοι υπερψηφίσατε, δώσατε το μήλο και πήρατε το καφάσι από την κοινωνία, συνειδητά ή ασυναίσθητα. Τη λαϊκή σας βάση να ρωτούσατε, θα ξέρατε ήδη τί έχετε να κάνετε. Την αγνοήσατε.

ΥΓ. Συγχαρητήρια για άλλη μια φορά στο ΚΚΕ. Μπορεί να τους απογοητεύω όταν μιλώ για αστικό κράτος, το ξέρω, αλλά παρά τις όποιες διαφωνίες, δε μπορώ να μην αναγνωρίσω τη συνέπεια και τη συνάφεια στην ιδεολογία τους. Μπορεί να διαφωνώ, αλλά ξέρουν τί τους γίνεται. Μεγάλη υπόθεση να ξέρεις τί σου γίνεται. Βασικό Γουάτσον.

Ανδρέας Τσιφτσιάν είπε...

(μέρος πρώτο)

Διαγιγνώσκω σύγχυση εννοιών. Δικαίωμα-δικαιωματισμός, ισότητα-ομοιότητα, ελευθερία-ελευθεριότητα κοκ. "Κοινωνική απελευθέρωση", όχι με την έννοια της πλήρους ελευθερίας, αλλά με την έννοια της απεριόριστης ελευθερίας. Είμαι σίγουρος ότι ο σεβαστός κος Κουκουλόπουλος ξέρει τη διαφορά.

Διαγιγνώσκω επίσης προσπάθεια bullying απέναντι στην αντίθετη άποψη. "Σκοταδισμός", "μισαλλοδοξία", "ρατσιστική υποτίμηση των συνανθρώπων μας", "ναζισμός" κοκ. Δηλαδή ο "διάλογος" οφείλει να καταπνιγεί εν τη γενέσει του. Κλασσικός τακτικισμός της woke ιδεολογίας: όποιος δε συμφωνεί μαζί μας, θα καθυβρίζεται. Ναι, αλλά αυτή είναι μία εκφοβιστική τακτική, η οποία βρίσκεται σε αντίφαση με έναν κόσμο ελευθερίας, που υποτίθεται είναι το ζητούμενο από αυτούς που τον καταργούν στην πράξη με αυτή τους τη λογική.

Το παράδειγμα του Τούρινγκ είναι εντελώς παράταιρο. Πράγματι, ο Τούρινγκ πλήρωσε στο τέλος το γεγονός ότι ήταν φιλομόφυλος. Καταστρατηγήθηκε ένα βασικό ανθρώπινο δικαίωμα, δηλαδή αυτό της προσωπικής σεξουαλικής επιλογής, σε εποχές που η Δημοκρατία δεν είχε ωριμάσει. Πέρασε κι αυτή από στάδια εξέλιξης. Το δικαίωμα της προσωπικής επιλογής όμως και η υποχρέωση της κοινωνίας να την αποδεχθεί ως κοινωνική σύμβαση, είναι δύο διαφορετικά πράγματα, διότι δε μπορεί το "δικαίωμα" του ενός να θίγει το δικαίωμα κάποιου άλλου.

Το αστικό κράτος έχει επιδείξει τεράστια προσαρμοστικότητα και δυνατότητα εξέλιξης, διότι είναι συνυφασμένο με τη Δημοκρατία και ό,τι είναι δημοκρατικό, είναι προσαρμοστικό. Αυτή του την ικανότητα στην προσαρμογή δε μπορεί να την αμφισβητήσει κανείς, είναι ιστορικό θέσφατο. Μόνο το αστικό κράτος μπορεί να εγγυηθεί δικαίωμα στην ισότητα και όταν αυτό δεν υπάρχει, είναι βέβαιον πως θα υπάρξει.

Το αστικό κράτος ήταν αυτό που τιμώρησε τον Τούρινγκ, επειδή ήταν φιλομόφυλος, το αστικό κράτος όμως ήταν επίσης αυτό που μετέπειτα κατοχύρωσε ελευθερία προσωπικών επιλογών στον κάθε Τούρινγκ.

Το Προφίλ μας