Κάλεσμα του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Νομού Κοζάνης προς τους καταναλωτές με αφορμή τη μέρα δράσης για τους εργαζόμενους στα σούπερ μάρκετ τη Τετάρτη 15 Απρίλη

Εργαζόμενε καταναλωτή,

Κάθε εργατική-λαϊκή οικογένεια από την έναρξη της πανδημίας έχει μπει μέσα σε καταστήματα supermarket. Ο καθένας από εμάς έχει δει με τα μάτια του και αντιλαμβάνεται πως οι χώροι των supermarket σε όλη τη διάρκεια της πανδημίας, αποτελούν μια μεγάλη υγειονομική βόμβα, καθώς καθημερινά εναλλάσσονται εκατοντάδες άνθρωποι, υπάρχουν αμέτρητες επιφάνειες, ράφια, ψυγεία που ο ιός μπορεί να παραμένει ενεργός για ώρες.

Αυτές τις μέρες όλοι παίρνουμε μέτρα προστασίας, στο σπίτι μας, στη δουλειά μας, στις μετακινήσεις μας. Έχουμε το νου μας στους παππούδες και τις γιαγιάδες, στους γονείς μας, στις ευπαθείς ομάδες, στα παιδιά μας. Κυριαρχεί ο αντικειμενικός φόβος, η ανασφάλεια. Σκεφτείτε όμως: Οι 2-3 επισκέψεις τη βδομάδα που κάνει ο καθένας από εμάς και για λίγα λεπτά στα supermarket, απέχει μίλια απόσταση από τον κίνδυνο που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στα καταστήματα και στις αποθήκες καθώς βρίσκονται καθημερινά και "βρέξει-χιονίσει" στο πόστο τους, χωρίς να έχουν τη δυνατότητα να προστατευτούν, να κάνουν δεύτερη σκέψη για το που θα ακουμπήσουν, πόσο κοντά θα βρεθούν με άλλους ανθρώπους.

Ιδιαίτερα τις πρώτες μέρες της πανδημίας όλο το καταναλωτικό κοινό έβλεπε με τα μάτια του, την απουσία στοιχειωδών κανόνων προστασίας μέσα στα καταστήματα των supermarket, την πλήρη έλλειψη μέσων προστασίας, την ανυπαρξία σε τζαμάκια στα ταμεία, στις αποστάσεις. Σε αρκετές αλυσίδες supermarket, ξεκινώντας από την αρχική καραντίνα σε Πύργο και Αχαΐα και στη συνέχεια στην Αθήνα και σε κάθε πόλη, η απαίτηση των εργαζομένων για μέτρα προστασίας αντιμετωπίστηκε από την εργοδοσία αρνητικά με το πρωτοφανές επιχείρημα ότι τα γάντια ή οι μάσκες, "τρομάζουν το καταναλωτικό κοινό".

Στις μέρες που ακολούθησαν η συλλογική διεκδίκηση και τα αιτήματα των εργαζομένων έφεραν κάποια μέτρα προστασίας, όχι όμως επαρκή, όχι στο σύνολο των καταστημάτων, όχι ικανά για να προστατεύουν ολοκληρωμένα την υγεία των εργαζομένων.

Έχετε αναρωτηθεί για το εξής; Τα ταμεία, τα ράφια, τα καλάθια, οι διάδρομοι που συνωστίζονται εκατοντάδες πελάτες, κάθε πότε καθαρίζονται και από ποιούς; Αν υπάρχει μέριμνα για να απολυμαίνονται τα καταστήματα συνεχώς και όχι μόνο μετά το κλείσιμο τους; Η μία και μοναδική στιγμή καθαριότητας, επαρκεί σαν μέτρο προφύλαξης, τόσο για τους εργαζόμενους όσο και για τους πελάτες-καταναλωτές;

Στις άλλες χώρες μετρούν ήδη εργαζόμενους νεκρούς!

Ήδη σε Γαλλία, Βέλγιο, Ισπανία, Ιταλία, Αμερική εργαζόμενοι σε μεγάλα supermarket μετράνε  νεκρούς και κρούσματα ενώ οι εργοδότες μετράνε εκατομμύρια σε πωλήσεις και κέρδη. Γι’ αυτό τις προηγούμενες μέρες σε Γαλλία και Βέλγιο εργαζόμενοι προχώρησαν σε πολύμορφες κινητοποιήσεις, ακόμα και σε απεργία διεκδικώντας την προστασία της υγείας και των δικαιωμάτων τους.

Την ίδια στιγμή στη χώρα μας, η εντατικοποίηση της εργασίας μεγαλώνει, κρούσματα σε καταστήματα και γραφεία κρύβονται, οι πιέσεις και οι απειλές αυξάνονται, οι άδειες ειδικού σκοπού σε εργαζόμενους γονείς και σε ευπαθείς ομάδες περνούν από χίλια κύματα για να δοθούν. Όλα αυτά γίνεται προσπάθεια να σκεπάζονται πίσω από τις διαφημιστικές καμπάνιες των αλυσίδων supermarket, τα δημόσια "υποκριτικά" ευχαριστώ  και τα μπόνους που διαβάζετε, με διατακτικές επιταγές δηλαδή με χρήματα που επιστρέφουν πίσω στις ίδιες τις επιχειρήσεις που τα δίνουν. Αυτά τα μπόνους σε συνθήκες πανδημίας, στη Γαλλία ονομάστηκαν ως "μπόνους θανάτου". Η παροχή τους δε μπορεί να κρύψει τα ελλειπή ως και ανύπαρκτα μέσα προστασίας, την ίδια την αξία της ζωής.

Σε αρκετά καταστήματα ακούτε από τα μεγάφωνα των καταστημάτων να ζητούν συγγνώμη από τους καταναλωτές για την καθυστέρηση η οποία υπάρχει λόγο αδειών ειδικού σκοπού και ευπαθών ομάδων, δεν ακούτε όμως ότι ακόμα και για αυτές δεχόμαστε πιέσεις και εκβιασμούς. Δεν ακούτε τη σθεναρή άρνηση των εργοδοτών, ακόμα και τώρα που υπάρχει ανάγκη, να μετατρέψουν τις συμβάσεις μερικής απασχόλησης σε πλήρους. Δεν ακούτε, όπως ούτε και εμείς, για τα κρούσματα τα οποία αποκρύπτουν, βάζοντας σε κίνδυνο την υγεία όχι μόνο των εργαζομένων, αλλά την δημόσια υγεία.

Είναι αυτοί που έχουν θησαυρίσει τις τελευταίες μέρες που ανακοίνωσαν αυξήσεις του τζίρου 30% σε σχέση με πέρυσι, που σε αρκετές περιπτώσεις αισχροκερδούν και έχουν ανεβάσει τις τιμές, με την κάλυψη της κυβέρνησης.

Ενώστε τη φωνή σας, με τη φωνή των εργαζομένων στα super market

Φίλοι καταναλωτές,

Δεν είναι λίγες οι καταγγελίες που φτάνουν στα σωματεία από πελάτες που αγωνιούν για τη κατάσταση που βλέπουν στα καταστήματα!

Έχουμε τις ίδιες ανησυχίες! Πολλοί από εσάς συνεχίζετε να δουλεύετε, αντιμετωπίζοντας παρόμοιες συνθήκες με εμάς, έχετε προβλήματα υγείας  και αντιμετωπίζετε την ανεπάρκεια του συστήματος υγείας για περίθαλψη.

Όλο αυτό το διάστημα οι συνάδελφοι μας στα super market εργάζονται με αυτοθυσία, για να εξυπηρετήσουν τους καταναλωτές και να μην λείψει τίποτα από κανένα λαϊκό σπίτι. Όμως και αυτοί οι εργαζόμενοι αυτοί έχουν ζωή, έχουν οικογένειες, έχουν τις ίδιες φοβίες, τα ίδια προβλήματα και τις ίδιες ανάγκες που έχουμε όλοι μας.

Δε σκοπεύουν να αφήσουν τη ζωή τους να παίζεται κορώνα-γράμματα, δε θα πάνε σαν πρόβατα στη σφαγή!

Σήμερα ζητούν την αλληλεγγύη μας, να κατανοήσουμε τις αγωνίες τους, να στηρίξουμε τα αιτήματα τους για την προστασία της υγείας τους  και των οικογενειών τους.

Τώρα είναι η ώρα να ακουστεί δυνατά η φωνή μας. Για να παρθούν μέτρα για την προστασία των δικαιωμάτων μας, της υγείας, της ζωής μας. Οι υγειονομικοί και εργαζόμενοι  στα νοσοκομεία που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή, αγωνίζονται για τη στήριξη της δημόσιας υγείας, διεκδικώντας με το σύνθημα πως "τα καλυμμένα στόματα έχουν φωνή".

Αυτή η φωνή είναι η δική τους.

Είναι η φωνή των εργαζομένων στα supermarket!

H φωνή όλων μας! Αυτή πρέπει να δυναμώσει!