ΠΑΜΕ: ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 12/1 - ΔΕΥΤΕΡΑ 15/1 7:00 στην Κεντρική Πλατεία Κοζάνης - Πτολεμαιδας !

Την ημέρα κατάθεσης και ψήφισης του πολυνομοσχεδίου από την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μαζί με την ΝΔΚλιμακώνουμε τον αγώνα μας! Όλοι και όλες στον αγώνα! Κάτω τα χέρια από τη ζωή και τη δράση των συνδικάτων! Κάτω τα χέρια από την απεργία και τους εργατικούς - λαϊκούς αγώνες!.

Το επικαιροποιημένο μνημόνιο με τα νέα προαπαιτούμενα οδηγεί σε ένα νέο γύρο επίθεσης στη ζωή της εργατικής - λαϊκής οικογένειας, καθώς στη διάρκεια των επόμενων μηνών η κυβέρνηση πρέπει να ολοκληρώσει έναν τεράστιο όγκο αντεργατικών μέτρων, προκειμένου να κηρύξει το δήθεν τέλος των μνημονίων. Μέτρα που είναι ήδη συμφωνημένα με τους δανειστές, είναι αναγκαία για τους βιομηχάνους, τους εφοπλιστές, καθώς και τη μεγαλοεργοδοσία κάθε κλάδου, αφού υπηρετούν την ανταγωνιστικότητα και τα κέρδη τους.

Το “μεταμνημονιακό μέλλον” που περιγράφει η κυβέρνηση, πατάει πάνω στους αμέτρητους αντεργατικούς νόμους των προηγούμενων ετών που ήρθαν για να μείνουν, αλλά και στα διαρκή μέτρα που φέρνει ανά τρίμηνο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Τα περί εξόδου από τα μνημόνια, που αναγγέλλονται στις κυβερνητικές φιέστες ανά την Ελλάδα είναι "αέρας κοπανιστός" ώστε να πιαστεί στον ύπνο ο εργαζόμενος λαός.

Η ανάκαμψη της οικονομίας που υπόσχεται η κυβέρνηση, σημαίνει παραπέρα ένταση της εκμετάλλευσης ώστε να διαμορφώνεται το αναγκαίο και ελκυστικό περιβάλλον στους κάθε είδους “επενδυτές”.

Όσο και αν ισχυρίζεται η κυβέρνηση ότι υπάρχει “φως στο τούνελ” για το λαό, η πραγματικότητα τη διαψεύδει. Οι σχεδιασμοί της για το χτύπημα της απεργίας, για το φίμωμα κάθε φωνής που αγανακτεί, αμφισβητεί και αγωνίζεται, επιβεβαιώνει τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει απέναντι στους βιομήχανους, τους εφοπλιστές, τους μεγαλοεπιχειρηματίες.

Μέτρα έντασης της εκμετάλλευσης και μέτρα καταστολή πάνε χέρι-χέρι!

Η προώθηση της αντιλαϊκής πολιτικής πάει αγκαλιά με την ένταση του αυταρχισμού και της καταστολής. Επιχειρούν να βάλουν με κάθε τρόπο στο γύψο τις κινητοποιήσεις και τους αγώνες της εργατικής τάξης, να υψώσουν εμπόδια και περιορισμούς στην άσκηση του απεργιακού δικαιώματος και τη συνδικαλιστική δράση των εργαζομένων, να βάλουν χέρι στη δράση των σωματείων.

Με την πρόσφατη τροπολογία της κυβέρνησης, ποινικοποιείται η δράση όσων αντιστέκονται απέναντι στους πλειστηριασμούς, όσων διαμαρτύρονται, όσων προσπαθούν να εμποδίσουν αυτή την αδικία, καθώς ο αγώνας για την προστασία της πρώτης κατοικίας θεωρείται κακούργημα! Μετά την αυτόφωρη διαδικασία όσων αγωνίζονται ενάντια στους πλειστηριασμούς, ετοιμάζουν να προκαλέσουν βαρύ πλήγμα στο απεργιακό δικαίωμα, υλοποιώντας τις απαιτήσεις του ΣΕΒ και των άλλων εργοδοτικών ενώσεων.

Πρόκειται για ένα αποφασιστικό βήμα για το πλήρες ξήλωμα του απεργιακού δικαιώματος, όταν ήδη με το σημερινό πλαίσιο, το 90% των απεργιών κρίνονται παράνομες και καταχρηστικές. Στόχος είναι να αποδυναμωθεί και να αφοπλιστεί το εργατικό κίνημα, τα συνδικάτα, να παραδοθούν αιχμάλωτοι και ανοργάνωτοι οι εργαζόμενοι στις ορέξεις των επιχειρηματικών ομίλων.

Η κυβέρνηση επιλέγει να χτυπήσει την εργατική τάξη στο πρωτοβάθμιο επίπεδο οργάνωσης, μέσα στην επιχείρηση, εκεί δηλαδή που εκφράζονται πιο έντονα η εργοδοτική τρομοκρατία και αυθαιρεσία, οι απειλές και οι πιέσεις, εκεί που γεννιέται η εκμετάλλευση, το χώρο που αποτελεί την πηγή της κερδοφορίας.

Το δικαίωμα της απεργίας είναι αδιαπραγμάτευτο! Το έχει κατακτήσει η τάξη μας με αμέτρητες θυσίες και αίμα! Δεν επιτρέπουμε σε κανέναν να το αγγίξει!

Απέναντι σε αυτές τις εξελίξεις, αποκαλύφθηκε για ακόμα μια φορά η σύμπνοια και ο κοινός βηματισμός του μαύρο μετώπου κυβέρνησης - εργοδοσίας αλλά και των κομμάτων που έχουν ψηφίσει με χέρια και με πόδια όλα τα μνημόνια, των δυνάμεών τους στο συνδικαλιστικό κίνημα (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ/ΜΕΤΑ), που αποτελούν τον πιο εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό στην ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος. Οι δυνάμεις αυτές απέρριψαν με μια φωνή την πρόταση για απεργιακή κινητοποίηση, όταν η κυβέρνηση φέρει για ψήφιση το πολυνομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα της 3ης "αξιολόγησης", που παράλληλα βάζει στο γύψο το δικαίωμα στην απεργία. Οι ίδιες δυνάμεις έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να υπονομεύσουν την 24ωρη απεργία που έγινε, εμποδίζουν την οργάνωση των διεκδικήσεων στους χώρους δουλειάς, καλλιεργούν την ηττοπάθεια, απομακρύνουν τους εργαζόμενους από τα συνδικάτα.

Με τη στάση τους όχι απλά βοηθούν και στηρίζουν την κυβέρνηση, δίνοντας χώρο και χρόνο για να περάσει κάτω από πέπλο σιωπής μια σειρά από αντιδραστικές, αντεργατικές μεταρρυθμίσεις, αλλά αποδεικνύουν την πλήρη συμφωνία και ταύτιση τους, στις πάγιες θέσεις των βιομηχάνων και της μεγαλοεργοδοσίας, που υλοποιούν από κοινού όλα τα κόμματα που στηρίζουν το σύστημα της εκμετάλλευσης.

Αν νομίζουν ότι θα περάσουν τα μέτρα “χωρίς να βραχούν” είναι γελασμένοι!

1.                  Απεργούμε, διεκδικώντας την επαναφορά του βασικού μισθού στα 751 ευρώ και του μεροκάματου στα 33,57 ευρώ, την επαναφορά των κλαδικών ΣΣΕ. Για αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές παροχές, για την κάλυψη των απωλειών, των στοιχειωδών, βασικών αναγκών.

2.                  Απεργούμε για να βάλουμε τέλος στο σύνολο των αντιλαϊκών νόμων και μέτρων, των μνημονίων.

3.                  Απεργούμε για να μην πέσει κανένα σπίτι εργατικών - λαϊκών οικογενειών στα χέρια τραπεζίτη.

4.                  Απεργούμε για να σταματήσει η διαρκής φοροληστεία, για να καταργηθεί ο ΕΝΦΙΑ και κάθε είδους χαράτσια.

5.                  Απεργούμε γιατί πρέπει να υπερασπιστούμε το μοναδικό όπλο μας, το δικαίωμα μας στην απεργία, την οργάνωση, την συλλογική πάλη και δράση.

6.                  Απεργούμε γιατί δεν ανεχόμαστε την εργοδοτική τρομοκρατία και την καταστολή στους χώρους δουλειάς!

7.                  Απεργούμε δυναμώνοντας τους αγώνες ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, στην παράδοση του δημόσιου πλούτου στους επιχειρηματικούς ομίλους.

Κάθε εργοστάσιο και τόπος δουλειάς, κάθε λαϊκή γειτονιά να γίνει πυρήνας δράσης και αντίστασης, ώστε όχι μόνο να μην περάσουν οι νέες ανατροπές, αλλά και με την πάλη μας οι προηγούμενες να καταργηθούν.

Κανένας εργάτης, κανένας άνεργος δεν πρέπει να ξεγελαστεί, να πιστέψει ότι η επίθεση θα σταματήσει, ότι θα την ανακόψει κάποιος άλλος πέρα από εμάς. Μόνο η οργανωμένη πάλη και ο διεκδικητικός αγώνας του εργαζόμενου λαού, μπορεί να ανατρέψει αυτή την κατάσταση.

Εμείς έχουμε τη δύναμη, το δίκιο! Όλοι στον αγώνα!