Έλεος πια µε τις συντεχνίες και τα κάστρα των βολεµένων

από ΤΑ ΝΕΑ
∆εν µου αρέσει όλο αυτό που γίνεται. Οχι γιατί τραβάω κανένα ζόρι που η κυβέρνηση τα έχει βρει µπαστούνια και κάθε τρεις και λίγο αναγκάζεται να διαχειρίζεται κρίσεις από το πουθενά. Κρίσεις που σε διαφορετική περίπτωση θα επιλύονταν σε επίπεδο διευθυντή υπουργείου, ενώ τώρα απαιτούνται συσκέψεις επί συσκέψεων µε τον Πρωθυπουργό και καµιά δεκαριά υπουργούς στη σειρά. Οχι. Αν συµβαίνει αυτό, συµβαίνει για πολύ συγκεκριµένους λόγους, που έχουν να κάνουν µε την οργάνωση του µαγαζιού, την εύρυθµη λειτουργία του, τα ανακλαστικά που δείχνουν κάθε φορά αυτοί που είναι υποχρεωµένοι να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά. Εµένα εκείνο που µε ενδιαφέρει, γιατί κι εγώ και οι δικοί µου σ’ αυτή την κοινωνία ζούµε, είναι η «ιδεολογία» που αναπτύσσεται τελευταία και σύµφωνα µε την οποία, «αφού έχουµε κλέφτες πολιτικούς, νόµος είναι το δίκιο το δικό µου»! Και για να είµαι πιο ακριβής, «νόµος είναι το δίκιο που θεωρώ εγώ ότι έχω δικό µου»! Βρήκαν άλλοθι τους πολιτικούς 

 
Το ξέρω, θυµίζει έντονα το γνωστό «νόµος είναι το δίκιο του εργάτη», που διατείνεται το ΚΚΕ υπό την ιδιότητά του βεβαίως, του αυθεντικού εκφραστή των δίκιων της εργατικής τάξης (λέµε τώρα...), αλλά είναι µια αλήθεια. Περνάει  ο άλλος µε κόκκινο, παραβιάζει το STOP, µιµείται τον Σουµάχερ στην Εθνική, οδηγεί στα όρια και, όταν του λες «γιατί, ρε αδερφέ, οδηγείς σαν δηµόσιος κίνδυνος;», έχει έτοιµη την απάντηση: «Γιατί κλέβουν οι πολιτικοί». Εχει ο άλλος.. µαγαζί,δεν έχει αποδώσει ποτέ ΦΠΑ, κλέβει ασύστολα την Εφορία, τον πιάνουν και η απάντηση είναι σταθερά η ίδια: «Κλέβουν οι πολιτικοί». Το ίδιο συµβαίνει µε αυτόν που κατασκευάζει αυθαίρετο στο δάσος, τον άλλον που δεν πληρώνει φόρους, τον τρίτο που – υπάλληλος ων – τα πιάνει από παντού, τον τέταρτο, τον πέµπτο,τον όγδοο, τον εκατοστό, τον χιλιοστό. ΟΚ, έχουµε κλέφτες πολιτικούς – το ακριβές είναι έχουµε ΚΑΙ κλέφτες πολιτικούς, όπως άλλωστε συµβαίνει σε όλον τον κόσµο. Τι σχέση όµως µπορεί να έχει αυτό µε την παραβατικότητα στην οποία ρέπουµε οι περισσότεροι;

«Νόµος είναι το δίκιο το δικό µου»
Λογικά, καµία. Οι νόµοι υπάρχουν για να τηρούνται και γιατί από την τήρησή τους ρυθµίζεται η λειτουργία της κοινωνίας στην οποία ζούµε. Αλλιώς θα ήταν µια ζούγκλα, όπου θα κυριαρχούσε ο νόµος του ισχυροτέρου και το «ο θάνατός σου η ζωή µου».

Ευτυχώς δεν έχει γενικευτεί αυτό το κλίµα, παρά τις προσπάθειες που κάνουν ορισµένοι – Αλέξη, για σένα το λέω...

Αν έχει κάποιος αντίρρηση, έτοιµος είµαι να το συζητήσουµε, αλλά αυτή η ιστορία τού «δεν πληρώνω,δεν πληρώνω» εκεί οδηγεί. Αν σήµερα δεν πληρώνεις εισιτήριο στα µέσα µαζικής µεταφοράς τα οποία είναι κρατικά, δεν πληρώνεις διόδια, αύριο γιατί να πληρώσεις φόρους; Και µεθαύριο γιατί να πληρώσεις και τον ιδιώτη που σε ντύνει, σε ταΐζει, σε εξυπηρετεί;

Αυτό που µε ενοχλεί περισσότερο πάντως είναι ότι οι τύποι αυτοί επιχειρούν να ιδεολογικοποιήσουν την «τσέτουλα» που λέει και ο φίλος µου ο ∆ηµητράκης, ο οποίος έχει κάνει ολόκληρη πραγµατεία επ’ αυτού και το κατέχει απέξω κι ανακατωτά το θέµα. ∆εν είδατε τι έλεγε ο Τσίπρας στον Ισθµό την περασµένη Κυριακή; Οι αυτοκινητόδροµοι της διαπλοκής είναι το µεγαλύτερο σκάνδαλο στην Ελλάδα. Το χρέωνε φυσικά σε ΠΑΣΟΚ και Ν.∆. και κατέληγε στο συµπέρασµα ότι δίκιο έχουν αυτοί που δεν πληρώνουν διόδια, τα οποία, κατά την άποψή του, πρέπει να πληρώσουν αυτοί που έφαγαν τα λεφτά. Κι άσε την άλλη αθλιότητα που κάνουν οι συριζαίοι µε τα µέσα µαζικής µεταφοράς, στα οποία δεν πρέπει να πληρώνουµε εισιτήριο γιατί το κόµµα προωθεί το δόγµα «δηµόσιες δωρεάν συγκοινωνίες», λες και δεν θα πληρώσουµε πάλι εµείς τα ελλείµµατα αλλά κάποιος τρίτος. Μάλιστα. Αν αυτές είναι οι θέσεις ενός κοινοβουλευτικού κόµµατος, γιατί απορούµε που στοιχίζονται πίσω από τον γενικό αφορισµό «κλέφτες πολιτικοί», τζαµπατζήδες κάθε λογής, και προσπαθούν να µας κάνουν όλους σαν εκείνους;

Διέγραψαν κανέναν γιατρό;
Βασικά δεν πρέπει να απορούµε. Μόνο να σκεφτόµαστε πρέπει για το πού µπορεί να οδηγήσει αυτή η κατάσταση. Και δεν είναι θέµα που έχει να κάνει µε το πώς αντιµετωπίζει κάποιος την κυβέρνηση. Εχει κυρίως να κάνει µε το τι κοινωνία θέλουµε.

Για µας και τους δικούς µας...

Παράδειγµα: έξι ή επτά στους δέκα Ελληνες τάσσονται κατά της απεργίας των γιατρών, πολύ απλά γιατί ο καθένας µας έχει να περιγράψει µία τουλάχιστον ιστορία για το πώς «ενεχείρισε», για να το πω κοµψά, φακελάκι σε γιατρό, ο ίδιος, συγγενικό του πρόσωπο, φίλος κ.λπ. Εδώ και µερικές ηµέρες αυτός η ηγεσία του κλάδου προσπαθεί να µας πείσει ότι η ανάλγητη κυβέρνηση απεργάζεται σκοτεινές λύσεις για την υγεία, επειδή προφανώς ντρέπεται να παραδεχτεί την αλήθεια: ότι όσα επιχειρεί η κυβέρνηση έναν στόχο έχουν, να περιορίσουν τη δράση τους εις βάρος της δηµόσιας υγείας και των δηµόσιων οικονοµικών! Ναι, αυτός είναι ο πραγµατικός στόχος και µη διαµαρτύρεται κανείς τους. Την Τετάρτη αποκαλύφθηκε ότι 15 γιατροί του ΟΑΕΕ πιάστηκαν από το σύστηµα της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης να έχουν συνταγογραφήσει ο καθένας τους φάρµακα αξίας άνω των 150.000 ευρώ – από τα οποία προφανώς βγήκε καλό «µεροκάµατο»!

Ακουσε κανείς να παρενέβη ο Ιατρικός Σύλλογος και να τους διέγραψε από τις τάξεις του; Εγώ όχι. Οπως δεν άκουσα να έγινε κάτι και µε ανάλογα κρούσµατα στο ΙΚΑ, στα νοσοκοµεία και αλλού. ∆εν άκουσα να κάνουν κάτι – ούτε επίπληξη – για τους κολωνακιώτες γιατρούς που δήλωναν εισόδηµα µικρότερο και από τον µισθό των γραµµατέων τους. Ξέρω, είναι άδικη για πολλούς γιατρούς αυτή η γενίκευση, αλλά δεν θα βάλω και τα κλάµατα επειδή µε τις αλλαγές ξεβολεύονται και οι γιατροί. Ελεος πια µε τις συντεχνίες και τα κάστρα τους... 
Γ.Παπαχρήστος-ΤΑ ΝΕΑ