Ο Νίκος Καζαντζάκης επίκαιρος όσο ποτέ

του Θεοδόση Μακρυγιάννη

Είναι γνωστή στο ευρύτερο κοινό η επαμφοτερίζουσα στάση των δεσποτάδων στο θέμα της   λαίλαπας του κορωνοιού που πλήττει τη χώρα μας και ολόκληρο τον πλανήτη. Στην αρχή αποφάσισαν να είναι ανοιχτές οι εκκλησίες αλλά ύστερα από τη λαϊκή κατακραυγή άλλαξαν γνώμη και ισχυρίστηκαν ότι οι εκκλησίες θα είναι κλειστές, εκτός από τη μεγάλη Τετάρτη που θα είναι ανοιχτές 11-13 και τη Μεγάλη Παρασκευή από τις 11 έως  στις 5.ΜΜ.  Όταν και πάλι  υπήρξε λαϊκή κατακραυγή ισχυρίστηκαν χωρίς αιδώ ότι οι εκκλησίες θα ήταν ανοιχτές ΜΟΝΟ για τους ιερείς! Δηλαδή οι ιερείς χρειάζονταν έξι ολόκληρε ώρες για ν ανοίξουν τις εκκλησίες! Είναι τρομερό οι δεσποτάδες να  αλλάζουν γνώμη και απόψεις

τόσο εύκολα και να θεωρούν το λαό ηλίθιο και να νομίζουν ότι τους πιστεύει.

Στη στάση αυτή των ιεραρχών, συνέβαλε και η στάση της Κυβέρνησης η οποία  ήθελε να είναι και με το Χωροφύλακα και με τον Αστυφύλακα.

Ενώ κινδυνεύει η υγεία του λαού, ενώ ο ίδιος ο Πατριάρχης διακήρυξε ότι δεν κινδυνεύει η πίστη μας, αλλά οι πιστοί,  ενώ και αυτοί ακόμα  οι θρησκόληπτοι Μωαμεθανοί έκλεισαν την Μέκκα και τη Μεδίνα,  αυτοί επικαλούμενοι τη θεία μετάληψη που δεν έχει καμία σχέση με τις  συναθροίσεις, αποκομμένοι από τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού, επιμένουν σε ένα θέμα το οποίο δεν έχει καμία σχέση με την πίστη των χριστιανών. Με τη συμπεριφορά τους αυτή, το μόνο το οποίο πετυχαίνουν είναι να στρέφουν το λαό εναντίον της εκκλησίας και να  μηδενίζουν το πλούσιο κοινωνικό έργο της  έργο.

Παραθέτω στη συνέχεια, ένα  μικρό απόσπασμα από το βιβλίο του Νίκου Καζαντζάκη ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟ ΓΡΕΚΟ, σχετικό με τη συμπεριφορά, διαχρονικά, των δεσποτάδων.

«……Μια μέρα που διάβασα το συναξάρι του Αι Γιάννη του Καλυβίτη, πετάχτηκα απάνω, πήρα την απόφαση. Θα πάω στο ΄Αγιον Όρος ν’αγιάσω. Και χωρίς να στραφώ να δω τη μητέρα μου- έτσι έκανε και ο Αι Γιάννης ο Καλυβίτης- δρασκέλισα το κατώφλι, βγήκα στο δρόμο. Πήρα τα πιο απόμερα σοκάκια,  έφτασα στο λιμάνι έτρεχα φοβόμουν  να μη με δει κανένας θείος  και με γυρίσει πίσω. Ζύγωσα το πρώτο καΐκι που ετοιμάζουνταν να σαλπάρει΄ ένας ηλιοκαβουρτισμένος θαλασσινός έσκυβε στο σιδερένιο κάβο και μάχουνταν να λύσει το παλαμάρι. Έτρεμα από συγκίνηση, τον ζύγωσα.

-                      Θες να με πάρεις στο καΐκι καπετάνιο;

-                      Που θες να πας;

-                      Στο Άγιον Όρος

-                      Που στο Άγιον  Όρος, Τι να κάμεις;

-                      Ν αγιάσω!

-                      Ο καραβοκύρης ξέσπασε στα γέλια, χτύπησε τα παλαμάκια, σα ν άδιωχνε κοτόπουλο.

-                      Σπίτι, σπίτι φώναξε

-                      Πήρα δρόμο, γύρισα σπίτι  ντροπιασμένος. Χώθηκα κάτω από τον καναπέ, δεν μολόησα σε κανενός  τίποτα΄ σήμερα πρώτη φορά το ξομολοιέμαι. Η πρώτη μου φορά να γίνω  άγιος  απέτυχε. Χρόνια κράτησε η πίκρα μου, μπορεί ακόμα να κρατάει. Είχα γεννηθεί μαθές, μέρα Παρασκευή, στις 18 του Φλεβάρη, τη μέρα των ψυχών, κι η γριά μαμή με φούχτωσε στα χέρια της, με πήγε στο φώς και με κοίταξε καλά καλά, σα ν άβλεπε λες μυστικά  σημάδια απάνω μου, με σήκωσε αψηλά κι είπε: Ετούτο το παιδί, να μου το θυμηθείτε, μια μέρα θα γίνει Δεσπότης.

Όταν αργότερα έμαθα την προφητεία ετούτη της μαμής, τόσο καλά ταίριαζε με τις  κρυφές λαχτάρες μου, που την πίστεψα΄   μια μεγάλη  ευθύνη από τότε έπεσε απάνω μου και δεν ήθελα να κάνω πια τίποτα που να μην  το κανε ένας  δεσπότης. Πολύ αργότερα, όταν είδα τι  κάνουν οι δεσποτάδες, άλλαξα γνώμη΄ Για ν’αξιωθώ την αγιοσύνη που λαχτάριζα, δεν ήθελα να κάνω τίποτα που το κάνουν οι δεσποτάδες!...»

Πόσο προφητικός υπήρξε ο μεγάλος  Νίκος Καζαντζάκης., ο πιο πολυδιαβασμένος Έλληνας συγγραφέας τα έργα του οποίου μεταφράστηκαν σε δεκάδες γλώσσες και έκαναν γνωστή την Ελλάδα στα πέρατα του κόσμου.

Με την ευκαιρία σημειώνεται όταν ο Καζαντζάκης ήταν υποψήφιος για το ΝΟΜΠΕΛ  λογοτεχνίας  γνωστός Έλληνας μετέβη  στη Σουηδία και ζήτησε από την Ακαδημία να μην απονεμηθεί το  βραβείο στον Καζαντζάκη γιατί….. ήταν Κομμουνιστής!!!. Αθάνατη Ελλάδα με τους δεσποτάδες  σου και τους εθνικόφρονές σου…

Για όσους τυχόν διαφωνήσουν με τις απόψεις μου τους πληροφορώ  ότι ανήκω στην κατηγορία των ορθόδοξων χριστιανών. Αυτό όμως δεν μου στερεί το δικαίωμα  να  κρίνω  και να κατακρίνω τις πράξεις και τις συμπεριφορές  μιας μερίδας των  Δεσποτάδων η « των Αγίων» όπως  αρέσκονται  να  αυτοαποκαλούνται, γιατί οι γενικεύσεις οδηγούν σε εσφαλμένα συμπεράσματα.

Θεοδόσης Νικ. Μακρυγιάννης