Πριν λίγες ημέρες, κάποιοι επιτήδειοι πέταξαν στη λαϊκή αγορά του Κιλκίς φυλλάδια που στοχοποιούσαν ως προδότη τον Θεόδωρο Παραστατίδη (πατέρας μου και νυν βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ) και περιείχαν την εξής διατύπωση: ''Προδότης εσύ, προδότες τα παιδιά σου, προδότες και τα παιδιά των παιδιών σου''. Πέραν της άθλιας στοχοποίησης, χρησιμοποίησαν ως επιχείρημα και την οικογενειακή ευθύνη, δηλαδή μία φασιστική μέθοδο που νομοθέτησε ο Χίτλερ τη ναζιστική περίοδο.
Όμως, οι επιτήδειοι δεν σταμάτησαν εκεί. Χρησιμοποίησαν την ίδια μέθοδο και διαδικτυακά, διαμέσου ανώνυμων λογαριασμών και χρησιμοποίησαν τον θυμό και το μίσος των πολιτών την ημέρα της ψηφοφορίας. Έτσι, στοχοποίησαν και στιγμάτισαν και εμένα προσωπικά, καθότι ήμουν τελικά ο επιτελικός στόχος.
Χθες το πρωί, ενημέρωσα το κόμμα μου (Κίνημα Αλλαγής) για τα συμβάντα και, προς τιμήν του, έβγαλε άμεσα ανακοίνωση καταδικάζοντας τα γεγονότα αλλά και τον ωμό φασισμό της οικογενειακής σύνδεσης.
Παράλληλα, χθες το βράδυ διακινήθηκε μία πληροφορία ότι κάποιοι έσπασαν το πολιτικό μου γραφείο, κάτι το οποίο δεν ισχύει και δεν γνωρίζω από πού προήλθε (θέλω σε αυτό το σημείο να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για το διαδικτυακό κύμα υποστήριξης στο πρόσωπό μου από φίλους και γνωστούς). Προφανώς, η οποιαδήποτε υλική ζημία δεν αφήνει διαχρονικό αποτύπωμα και δεν θα ενδιέφερε τους επιτήδειους. Το μέσο που χρησιμοποίησαν ήταν ο στιγματισμός, μιας και αυτός είναι αποτελεσματικός στο χρόνο.
Ας δούμε όμως τι συμβαίνει επί της ουσίας:
Προσωπικά, τοποθετήθηκα δημόσια κατά της συμφωνίας των Πρεσπών, ακόμη από τις 10 Αυγούστου· όχι μόνο διότι έπρεπε να συνταχθώ με τη θέση του κόμματός μου (προφανώς και έχει σημασία), ούτε βεβαίως επειδή ήταν μία βολική για μένα θέση (όσοι με γνωρίζουν, γνωρίζουν επίσης πως δεν έχω επιλέξει ποτέ να μετρηθώ με βάση το κόστος), αλλά έχοντας επισημάνει πως η στρατηγική της κομματικής διαχείρισης ενός εθνικού θέματος με στόχο τον διχασμό της βάσης και όπλο την τεχνητή διαιρετική τομή του άξονα πρόοδος/συντήρηση θα ήταν επιβλαβής για τη χώρα. Στην περίπτωση της συμφωνίας των Πρεσπών, απαιτείτο κατοχύρωση της εθνικής θέσης με μέγιστη πολιτική πλειοψηφία, ει δυνατόν εθνική ομοψυχία, για να επικοινωνηθεί στη βάση το 'εθνικά συμφέρον'. Αυτό θεωρώ ως εθνικό καθήκον της όποιας Ελληνικής κυβέρνησης και μάλιστα σε μία περίοδο κρίσης, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες στη Μακεδονία και την αξιοπρέπεια/περηφάνεια όπως αυτή την ορίζει ο κάθε πολίτης μέσα του.
Δεν μου αρέσει να γίνομαι μάντης κακών. Δείτε όμως το αποτέλεσμα. Κόμματα διχάζονται και διαλύονται, ασχέτως αν είναι υπέρ ή κατά της συμφωνίας. Πρόσωπα, όπως εγώ, στιγματίζονται, ασχέτως αν είναι υπέρ ή κατά της συμφωνίας. *Ο διχασμός δεν λογαριάζει καμία συμφωνία, την υπερβαίνει*.
Ο κάθε πολίτης, ειδικός επιστήμονας ή oppinion leader έχει κάθε δικαίωμα και ορθώς τοποθετείται αναλύοντας με λεπτομέρεια τη συμφωνία, τα μέρη της, το όφελος/κόστος από αυτή.
Η πολιτική όμως είναι αυτή που πρέπει να προβλέψει την σύνθετη πραγματικότητα. Αν, δηλαδή, επί παραδείγματι, αυτή η συμφωνία φέρει το κόμμα της Χρυσής Αυγής με ποσοστά γύρω στο 20% στην περιοχή της Μακεδονίας σε περίπτωση άμεσων εκλογών, ή αν μαθητές προχωρούν σε καταλήψεις στα σχολεία, ή αν υπάρχουν επεισόδια βίας από πατριδοκάπηλους και κινδυνεύουν ανθρώπινες ζωές, αν δηλαδή η συμφωνία αυτή συνοδεύεται από το φόβο να εκφραστεί ο οποιοσδήποτε ελεύθερα. Και δυστυχώς, αυτά σήμερα είναι σε ισχύ και τα βιώνω στην περιοχή που ζω. Φόβος, σιωπή, κραυγές, βία. (Τα αφήνω ως τροφή για σκέψη, για τον καθένα από εμάς).
Σε ό,τι με αφορά, ο στόχος ήταν να με τελειώσουν πολιτικά χρησιμοποιώντας τη μέθοδο του στιγματισμού. Το έζησα αυτές τις ημέρες έντονα. Συνάντησα ανθρώπους να με κοιτάζουν ή να μου μιλούν με επιφύλαξη, διότι τους πότισαν υποσυνείδητα την οικογενειακή ευθύνη -δεν τους κατηγορώ. Αυτά συμβαίνουν όταν φτάνουμε σε διχαστικό κλίμα. Δεν δέχομαι ότι είναι φασίστες.
Επίσης, συνάντησα αγαπημένους πολιτικούς φίλους που με στηρίζουν, να είναι στενοχωρημένοι ή και θυμωμένοι για όσα έχουν συμβεί. Αυτό με πειράζει. Θα το διορθώσω.
2 πράγματα:
1) Θα συνεχίσω να πολιτεύομαι με δημοκρατικό λόγο, μετριοπάθεια και πολιτικά επιχειρήματα, χωρίς να εργαλειοποιήσω την όποια συμφωνία (σέβομαι κάθε δημοκρατική άποψη) και προσπαθώντας να αποσοβήσω τον διχασμό που έχει προκύψει. Το θεωρώ χρέος μου· ακόμη και ως προς τον πατέρα μου, με τον οποίο τυγχάνει να έχω διαφωνήσει πολιτικά από το 2015 ακόμη, αλλά αυτά έχουν οι δημοκρατίες
2) Η έδρα στο νομό θα παρθεί. Ακόμη κι αν χρειαστεί να γυρίσουμε το νομό ανάποδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου