Η δύναμη των αριθμών πέρα από τον μύθο μας

Της Άννας Διαμαντοπούλου*

Τα πέντε χρόνια που υπηρέτησα ως επίτροπος Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων της ΕΕ ήταν τα χρόνια της διεύρυνσης και της εισαγωγής του ευρώ.

Ολα ήταν σε εξέλιξη. Τεράστιες αλλαγές στις ανατολικές χώρες, που έπρεπε να προσαρμοστούν στην ελεύθερη μεν, κοινωνική και ρυθμισμένη οικονομία δε της Ευρώπης, ενώ κάποιες φλέρταραν με το αμερικανικό μοντέλο. Τα παλαιότερα κράτη – μέλη πραγματοποιούσαν μεγάλες αλλαγές, με σημαντικότερες στη Σουηδία (δημόσιος τομέας και Ασφαλιστικό), στη Γερμανία (ατζέντα 2010), στην Ολλανδία (αγορά εργασίας και Ασφαλιστικό), αλλά και στη Βρετανία (μεταρρύθμιση στην Υγεία και Παιδεία). Πέρσον, Σρέντερ, Βιμ Κοκ, Μπλερ ήταν οι μεγάλοι πρωταγωνιστές των αλλαγών, όλοι σοσιαλδημοκράτες, που άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο είδαν το μέλλον και ασφάλισαν τις χώρες τους. (Το πόσο χωρίς συμμάχους βρέθηκε στη χώρα του τότε ο Κ. Σημίτης είναι για άλλη ανάλυση).

Η πιο ενδιαφέρουσα εμπειρία μου ήταν η σημαντική διαφορά που κατέγραψα στον τρόπο που ασκούνταν η πολιτική στον Βορρά και στον Νότο. Στον Βορρά οι πολιτικοί κρίνονται από το τι πέτυχαν σε σχέση με το τι δεσμεύτηκαν να κάνουν και σ’ αυτό πάντα καθοριστικό ρόλο παίζουν οι αριθμοί. Στον Νότο οι πολιτικοί κρίνονται από το πώς διαχειρίζονται τα συναισθήματα και τις προσδοκίες παριστάνοντας τους αντιστασιακούς!

Αν λοιπόν κρίνουμε τον έναν χρόνο κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ με βόρειες προδιαγραφές, θα σημειώναμε τα εξής:

• Το δημόσιο χρέος τον Δεκέμβρη του 2014 ήταν 324 δισ. με πρόβλεψη το 2015 για 321 δισ.
• Φέτος είναι 327 δισ. με πρόβλεψη για το 2016 337 δισ. Η δέσμευση ήταν η διαγραφή του…
• Τα κόκκινα δάνεια είναι φέτος 8 δισ. περισσότερα από πέρυσι, ενώ τα περίφημα κοράκια – ξένα funds πλησιάζουν επικίνδυνα τις επιχειρήσεις, αλλά και την πρώτη κατοικία.
• Η δέσμευση ήταν η σεισάχθεια…
• Οι τράπεζες πέρασαν στους ιδιώτες με τιμή μετοχής 0,01 ευρώ, το Δημόσιο έχασε κάθε έλεγχο και η νέα ανακεφαλαιοποίηση προκάλεσε ζημιά 50 δισ. στο κράτος που δεν έχει πια προοπτική να πάρει πίσω τίποτε.
• Η δέσμευση ήταν κρατικός έλεγχος όλων των τραπεζών.
• Τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια πουλήθηκαν και μάλιστα στους Γερμανούς.
• Η δέσμευση ήταν ότι τα αεροδρόμια θα μείνουν περιουσία του ελληνικού λαού.
• Η ανεργία αυξάνει (ΙΟΒΕ) ενώ η δέσμευση ήταν για 300.000 νέες θέσεις τον πρώτο χρόνο.

Τα παραπάνω είναι ενδεικτικά. Ομως ο απολογισμός της πρώτης χρονιάς Αριστεράς έγινε πάλι με τα γνωστά κριτήρια. Ο πρωθυπουργός σήκωσε τη γροθιά του και αποκάλεσε το 2015 έτος αντίστασης!

Θα πρότεινα στους αρχηγούς των κομμάτων να καθιερώσουν στη Βουλή κάθε Ιανουάριο τη δημόσια σύγκριση των βασικών δημοσιονομικών στοιχείων. Να συζητήσουμε επιτέλους με βάση αριθμούς που, όσο κι αν τους απαξιώνει η γενναιοδωρία μας, αποτυπώνουν το δράμα του λαού και του καθενός από μας, ιδιαίτερα τώρα με το Ασφαλιστικό.

*Η Αννα Διαμαντοπούλου είναι πρόεδρος του ΔΙΚΤΥΟΥ για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη