Ο πραγματικός Ηγέτης δεν διστάζει να πεί την αλήθεια στο Λαο.

Του  Θεοδόση Μακρυγιάννη.

Η συνέντευξη του πρώην Υπουργού Οικονομικών Βαρουφάκη, (ήταν στη μοίρα της Ελλάδας να διευθύνει τα οικονομικά της ένας ακόμα τύπος) πέρα από την προσπάθειά του να αποσείσει από πάνω  τις τεράστιες  ευθύνες του για το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων και τις τραγικές  επιπτώσεις στη ελληνική οικονομία από τις άστοχες, επικίνδυνες  και αναποτελεσματικές αυτές διαπραγματεύσεις, αποκάλυψε και την ευθυνοφοβία και την απειρία του Έλληνα Πρωθυπουργού. Τι αποκάλυψε ο Βαρουφάκης;

Όταν τα πράγματα είχαν φθάσει στο απροχώρητο και οι εταίροι μας  δεν έκαναν πίσω, όπως αφελώς, πίστευε ο ΣΥΡΙΖΑ ότι θα τους τρομάξουμε με τις απειλές μας, ο Βαρουφάκης είπε στον Έλληνα Πρωθυπουργό ότι  αφού χάθηκαν τα πάντα και δεν υπήρχε καμία περίπτωση οι δανειστές να υποχωρήσουν και να δεχτούν τις Ελληνικές θέσεις (αργά το κατάλαβε και ο ίδιος) να συνθηκολογήσει και να απευθυνθεί στον Ελληνικό λαό και να του εξηγήσει τις δυσκολίες των διαπραγματεύσεων και την άκαμπτη στάση των ευρωπαίων δανειστών. Και τι του  απάντησε ο Έλληνας Πρωθυπουργός; Γιάννη, δεν μπορώ να πώ ότι συνθηκολογώ!!!!!!!!! Αυτό είναι ανήκουστο και πρωτοφανές από υπεύθυνο, υποτίθεται, ηγέτη. Και τι αποφάσισε; Να προκηρύξει Δημοψήφισμα, υποστηρίζοντας το όχι ενώ ήξερε ότι το όχι θα το μετέτρεπε σε ένα υποτελές ΝΑΙ για να δώσει τα πάντα στους Ευρωπαίους, όπως  δήλωσε ο ίδιος ο Βαρουφάκης. Δηλαδή ο Έλληνας Πρωθυπουργός για να μην παραδεχθεί τη σκληρή αλήθεια και για να ικανοποιήσει το μικροεγωισμό και το μικρομεγαλισμό  του οδήγησε τον Ελληνικό λαό σε ένα ατελέσφορο δημοψήφισμα και στη συνέχεια υπέγραψε το τρίτο και πιο σκληρό μνημόνιο, ενώ γνώριζε, επίσης ότι θα έκλειναν οι Τράπεζες με ότι αυτό συνεπαγόταν. Αυτή, όμως, η τραγική απόφαση δεν είναι απόφαση Ηγέτη, αλλά ηγετίσκου ο οποίος δεν δίστασε να θυσιάσει τα συμφέροντα του Ελληνικού λαού, μη αναλαμβάνοντας τις ευθύνες του. Οι πραγματικοί, όμως, ηγέτες στις δυσκολίες φαίνονται όπως οι καλοί καπεταναίοι στις φορτούνες.

Ο Χαρίλαος Τρικούπης δεν δίστασε το 1997 να δηλώσει, ευθαρσώς, στο Ελληνικό λαό  το « δυστυχώς επτωχεύσαμεν»

 Ο Ελευθέριος Βενιζέλος σε μία από τις μεγαλύτερες  συγκεντρώσεις στην Πλατεία Συντάγματος και ενώ το πλήθος φώναζε, συνεχώς,  και απαιτούσε για συντακτική Βουλή, ήρθε κόντρα με το πλήθος αυτό και απάντησε  με πυγμή,  αναθεωρητική. Και ενώ το πλήθος εξακολουθούσε να φωνάζει  και να απαιτεί συντακτική Βουλή, επανέλαβε, ευθαρσώς, αναθεωρητική. Το πλήθος αναγνωρίζοντας την αποφασιστικότητα του Βενιζέλου έπαψε να φωνάζει για συντακτική Βουλή και αποδέχτηκε τη θέση του Βενιζέλου για αναθεωρητική και όχι συντακτική Βουλή.

Αυτοί ήταν πραγματικοί ΗΓΕΤΕΣ και όχι ηγετίσκοι. Βέβαια συγκρίνω πρόσωπα τα οποία δεν υπόκεινται, καν, σε σύγκριση, γιατί δεν μπορούν οι σημερινοί πολιτικοί ηγέτες να συγκριθούν με τους  προαναφερθέντες ογκόλιθους της πολιτικής. Οι σημερινοί, τουλάχιστον  δεν διαθέτουν, ούτε το « γνώθι  σ αυτόν» και  αναλαμβάνουν ευθύνες τις οποίες, δυστυχώς, δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν.

Το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι ο Έλληνας Πρωθυπουργός εξακολουθεί να ισχυρίζεται και να εμπαίζει το λαό ότι το δημοψήφισμα  έφερε θετικά αποτελέσματα τη στιγμή κατά την οποία ο Υπουργός Οικονομικών τον οποίο ο ίδιος διόρισε δηλώνει ότι « τα δώσαμε ΟΛΑ στους ευρωπαίους» Και αυτό δεν είναι ανάγκη να το δηλώσει ο ανεκδιήγητος Βαρουφάκης. Το διαπιστώνει, πλέον, ο κάθε πολίτης, αφού είναι εμφανές ότι το τρίτο αριστοδεξιό μνημόνιο είναι το «τρίτο και φαρμακερό» . Και οι ευθύνες δεν βαρύνουν μόνο το Βαρουφάκη αλλά ολόκληρη την αριστεροδεξιά Κυβέρνηση του κ. Τσίπρα, ο οποίος εξακολουθεί να μην αντιλαμβάνεται ότι πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού κατά τον Αριστοτέλη.

Οι κυβερνώντες και ειδικότερα ο Πρωθυπουργός, αν προσποιούνται ότι δεν γνωρίζουν την παραπάνω ρήση του Αριστοτέλη, ας θυμηθούν  ότι ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αβραάμ Λίνκον είχε πεί ότι « μπορείς να κοροιδεύεις πολλούς για λίγο, λίγους για πολύ, αλλά όλους  για  πάντα ποτέ»