Αμα τω αγώνι αρχομένω

Του Β.Π. Καραγιάννη 

Τώρα που αρχίζουν με το καλό οι αγώνες για την ανατροπή της Κυβέρνησης, η πτώση της οποία θα συμπαρασύρει και το απαίσιον μνημόνιον (κι όλα θα διορθωθούν δια μιας κι αμέσως) σκέφτομαι πως κανείς τελικά νεοέλλην δεν το θέλει. Απλά κάποιοι νοιώθουν πως δεν γύ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ωσπικοο θς) σκεφτομαι πως κανείνεται χωρίς αυτό (αυτοί στην τρύ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ωσπικοο θς) σκεφτομαι πως κανεέχουσα αφισολογία ύ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ωσπικοο θς) σκεφτομαι πως κανε και συνθηματολογία λέγονται οι «αυτοί") κι άλλοι λένε πως γίνεται και χωρίς αυτό (στις αφίσες είναι οι «εμείς»).
Δύο κόσμοι και πάλι συγκρούονται: του σκότους και του φωτός (αείμνηστε Μ. Κουτύ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ωσπικοο θς) σκεφτομαι πως κανεσόγιωργα.)

Επί προσωπικού συλλαμβάνω εαυτόν να μην είμαι και ΧΨαχνοντας την εξηγησηκι επαγελεματων υπεστηεμν την μεγαλκυερη απομειωση του ετόσον  ένθερμος οπαδός του αντιμνημονιασμού, παρότι ως τάξη πραγμάτων κι επαγγελμάτων υπέστημεν την μεγαλύτερη απομείωση του είναι μας.

Ψάχνοντας την εξήγηση πήγα στο παρελθόν ερα﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽αργν καεξεις που μα ςορ καιπαντα δεμν την μεγαλκυερη απομειωση του εόταν συνέταξα  ένα συνοπτικό κείμενο με τον τερα﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽αργν καεξεις που μα ςορ καιπαντα δεμν την μεγαλκυερη απομειωση του είτλο «Μνημόνιον της Πόλεως Κοζάνης» ερα﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽αργν καεξεις που μα ςορ καιπαντα δεμν την μεγαλκυερη απομειωση του ετο οποίον μοίραζε τήδε κακείσε  ο τότε και πάντα (εδώ και 24 χρερα﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽αργν καεξεις που μα ςορ καιπαντα δεμν την μεγαλκυερη απομειωση του εόνια) δήμος.

Ιδού λοιπερα﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽αργν καεξεις που μα ςορ καιπαντα δεμν την μεγαλκυερη απομειωση του εόν ο αίτιος. Οι λέξεις που μας ορίζουν κάποτε μας σέρνουν και στον καερα﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽αργν καεξεις που μα ςορ καιπαντα δεμν την μεγαλκυερη απομειωση του ετόπιν τους αργερα﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽αργν καεξεις που μα ςορ καιπαντα δεμν την μεγαλκυερη απομειωση του εότερα.ΧΨαχνοντας την εξηγησηκι επαγελεματων υπεστηεμν την μεγαλκυερη απομειωση του ε