Στην αρχή ξεκινήσαμε με τα γιουχαΐσματα. "Έλα μωρέ και τι έγινε; Ο κόσμος είναι οργισμένος".Συνεχίσαμε με τα γιαουρτώματα. "Ωχ μωρέ πως κάνετε έτσι, το γιαούρτι κρύβει πολιτικό μήνυμα" μας έλεγαν οι διανοούμενοι Γιανναράς και Λυγερός.
Μετά περάσαμε σε ξυλοδαρμούς (Χατζιδάκης, Παναγόπουλος). "Βία είναι τα μνημόνια" μας απαντούσατε.
Δεν συζητώ το ενδεχόμενο να σας έλεγε κανείς ότι εδώ που φτάσαμε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ είναι το μη χείρον βέλτιστον. Αφιονιζόσασταν. "Μα αυτοί μας φέρανε εδώ, καιρός να δοκιμάσουμε τους νέους"!
Σας λέγαμε ότι οι χρυσαυγίτες είναι κακοποιοί του κοινού ποινικού. "Αυτά τα χέρια δεν έχουν κλέψει" μας απαντούσατε.
Σας λέγαμε ότι εμείς φταίμε που χρεοκοπήσαμε, για τον Κίσινγκερ, τον Σώρος και τη Μέρκελ μας λέγατε.
Σας λέγαμε ότι είναι βιασμός του κράτους δικαίου η
πρόταση Τσίπρα περί αναδρομικότητας των ποινικών νόμων, "στηρίζετε τα λαμόγια" μας απαντούσατε.
Λιθαράκι, λιθαράκι, αργά αργά επωάσατε το αυγό του φιδιού. Τίποτα δεν ήσασταν σε θέση να ακούσετε. Ότι κι αν σας έλεγαν πάντα ένα "ναι, αλλά". Ναι, αλλά, ναι, αλλά, ναι, αλλά. Μονίμως μια προκάτ σκέψη, κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των φαντασιώσεων και των ιδεολογημάτων σας. Θα με ικανοποιούσε αφάνταστα να σας έλεγα "λουστείτε τα τώρα", αλλά δεν μπορώ. Ευτυχώς ή δυστυχώς δεν ξέρω, αλλά δεν μπορώ.
Π.Κ.-παρατηρητήριο δηλώσεων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου