Νέα πρόσωπα –δηλαδή σαραντάρηδες, αφού αυτοί θεωρούνται στην Ελλάδα νέοι- ζητούν οι πολίτες ως υποψηφίους για τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Ανθρώπους καταξιωμένους στο επάγγελμά τους, αλλά και μακριά από τους κομματικούς μηχανισμούς.
Ετσι λένε οι δημοσκοπήσεις. Το ίδιο, βέβαια, έλεγαν και παλιότερα, όταν επιθυμούσαν μεν νέους και άφθαρτους, ψήφιζαν, όμως, ότι πιο παλιό και διεφθαρμένο διέθετε η αγορά.
Το πρόβλημα τώρα είναι που θα βρούμε τους νέους για να τους ψηφίσουμε κιόλας, καθώς άλλοι τράβηξαν το δρόμο για τα ξένα και όσοι έχουν μείνει παλεύουν ή με την ανεργία ή με την προοπτική της.
Ποιος τριαντάρης και σαραντάρης σήμερα διαθέτει χρόνο να ασχοληθεί με τα κοινά, την ώρα που δίνει καθημερινά μάχη για να σώσει τη δουλειά του; Ιδού, λοιπόν, και πάλι πεδίο δόξης λαμπρό για συνταξιούχους και εισοδηματίες να σώσουν την παρτίδα. Αλλά τώρα μπορεί και να μην θέλουν, αφού οι αποζημιώσεις είναι ψίχουλα μπροστά στα αλλοτινά μεγαλεία, ενώ το κεφάλαιο κύρος στην κοινωνία έχει εξαντληθεί οριστικά.
Η αλλαγή του συστήματος είναι μια καλή αρχή για να ξεφύγει το σύστημα από την ατέλειωτη λούπα στην οποία βρίσκεται, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούμε να περιμένουμε και πολλά σε αυτή τη φάση, αφού κάποιοι φρόντισαν εδώ και καιρό να βγάλουν νοκ-άουτ αυτούς που θα μπορούσαν να αποτελέσουν μέρος της λύσης του προβλήματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου