Τα θυρανοίξια του αποκατεστημένου περικαλλούς Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Βελβεντού τέλεσε νωρίτερα το μεσημέρι ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, παρουσία του επιχωρίου Μητροπολίτη Παύλου και πολλών Ιεραρχών, των Αρχών της Περιφερειακής διοίκησης και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και πλήθους πιστών.Η αποκατάσταση του Ιερού Ναού ανέδειξε τις εξαιρετικές αγιογραφίες του αλλά και το περίτεχνο ξυλόγλυπτο εικονοστάσιο του, στα οποία αναφέρθηκε ο Οικουμενικός Πατριάρχης.«Επί πλέον, επισημαίνομεν ότι ουδόλως θεωρούμεν τυχαίαν την συγκυρίαν ότι προερχόμενοι εκ της πόλεως της Υπερμάχου Στρατηγού πανηγυρίζομεν μαζί σας την αποκατάστασιν του παλαιού τούτου Ναού του φέροντος το σεπτόν Αυτής όνομα. Ούτω, κατά κάποιον τρόπον, σήμερον δεν είναι ευχερές να διακρίνωμεν τους οικοδεσπότας από τους φιλοξενουμένους. Αλλά και δι ἕνα περαιτέρω, βαθύτερον, λόγον δεν αισθανόμεθα μεταξύ σας ως ξένος, έστω αγαπητός, παρ ὅτι δια πρώτην φοράν σωματικώς συναντώμεθα: Επειδή είμεθα διαρκώς ηνωμένοι δια της Θείας Λειτουργίας και της εν γένει μετοχής εις την οικογένειαν των τέκνων του Θεού, της Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, όπως την ομολογούμεν εις το Σύμβολον της Πίστεως», ανέφερε ο Οικουμενικός Πατριάρχης.
«Είναι δε αξιοσημείωτον το ότι τα θυρανοίξια του παρόντος Ιερού Ναού, δηλαδή η παράδοσίς του προς λειτουργικήν και πάλιν χρήσιν εις το πλήρωμα της τοπικής Εκκλησίας, τελείται κατά την ημέραν της ανακομιδής των λειψάνων των εκ της χορείας των Αγίων ιατρών Αναργύρων Κύρου και Ιωάννου, των οποίων η δράσις εκφράζει κατά τρόπον απτόν την προσφοράν της Εκκλησίας εις τον κόσμον. Διότι οι Άγιοι αυτοί εδέχοντο κάθε πονεμένον, φροντίζοντες ταυτοχρόνως δια την ίασιν και της ψυχής των ασθενούντων, διδάσκοντες και καθοδηγούντες αυτούς προς μετάνοιαν Ομοίως η Εκκλησία, η οποία είναι το Σώμα του Χριστού εν τω κόσμω και το ταμείον της Θείας Χάριτος, έχει πάντοτε ανοικτάς τας αγκάλας της δια τον πληγωμένον άνθρωπον, εις τον οποίον παρέχει την θεραπείαν, εξαλείφουσα δια των αγίων μυστηρίων, πρώτον του Βαπτίσματος και εν συνεχεία της ιεράς εξομολογήσεως, τους σπίλους της αμαρτίας, θωρακίζουσα αυτόν δια των δωρεών του Αγίου Πνεύματος εν τω μυστηρίω του Χρίσματος και ενισχύουσα διηνεκώς δια της Θείας Μεταλήψεως τους αγωνιζομένους», συνέχισε ο Προκαθήμενος της Ορθοδοξίας και αναφερόμενος στο φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας, σημείωσε:
«Η φιλανθρωπία της Ορθοδόξου Εκκλησίας πρέπει να υπογραμμίσωμεν ότι δεν συνίσταται ούτε εις «καλάς» λεγομένας πράξεις αξιομισθίας ούτε εις εκτόνωσιν ακτιβιστικών τάσεων, αλλ εἶναι υπερεκχείλισις αγάπης, καθ ὁμοίωσιν της Θείας αγάπης και ευσπλαγχνίας, η οποία αφ ἑνὸς μεν επιθυμεί να καταστήση και άλλους μετόχους του αγαθού το οποίον διαθέτει, αφ ἑτέρου δε αδυνατεί να ανεχθή τον πόνον του συνανθρώπου και σπεύδει εις καταπράϋνσίν του. Ο χώρος δε περί τον οποίον περιστρέφεται η ζωή της Εκκλησίας είναι ο Ιερός Ναός, ο οποίος ένεκα τούτου έλαβε και την ονομασίαν «εκκλησία». Εις αυτόν καλεί και συγκεντρώνει ο Ουράνιος Πατήρ την μεγάλην οικογένειάν Του, πάντας τους πιστούς, ζώντας και κεκοιμημένους, αγωνιζομένους και θριαμβεύοντας εις τον ουρανόν Αγίους και δικαίους∙ εις αυτόν τελούνται τα ιερά μυστήρια και το σύνολον σχεδόν των ακολουθιών∙ εις αυτόν κηρύττεται ο Λόγος του Θεού και δια ομιλιών, από του άμβωνος, αλλά και σιωπηρώς, δια μόνης της αρχιτεκτονικής και της αγιογραφίας, η οποία προσφυώς εχαρακτηρίσθη και ως το βιβλίον των αγραμμάτων, διότι και ο μη γνωρίζων ανάγνωσιν, βλέπων τας εικόνας, διδάσκεται περί του βίου του Θεανθρώπου, της Υπεραγίας Μητρός Του και των Αγίων. Τα πάντα εντός του Ιερού Ναού μας ανάγουν εις τον ουρανόν, εις τον προορισμόν μας».
Ο Πατριάρχης του Γένους εξέφρασε τις θερμές ευχαριστίες του για την θερμή υποδοχή που του επεφύλαξε ο πιστός λαός του Βελβεντού.
«Το συναίσθημα τούτο θάλπει, τέρπει και ενισχύει την καρδίαν μας εις τον αγώνα μας και την αγωνίαν μας υπέρ της Εκκλησίας, διότι αισθανόμεθα την ανάγκην την οποίαν έχει ο σύγχρονος άνθρωπος να ευρίσκεται εντός της Εκκλησίας και να δέχεται εντός αυτής την ευλογίαν και την χάριν του Θεού. Η διαπίστωσις αύτη μας συγκινεί ιδιαιτέρως και μας παροτρύνει εις μεγαλυτέρους αγώνας. Παρά τας δυσκολίας, παρά τας αντιτασσομένας προς την Εκκλησίαν ιδεολογίας, παρά την εκκοσμίκευσιν και την προσπάθειαν επικρατήσεως υλόφρονος πνεύματος, μετά χαράς διαπιστούμεν την σταθερότητα του λαού μας εις τας αρχάς, τας παραδόσεις, κυρίως δε εις την πατρώαν πίστιν και ευσέβειαν. Μείνατε, τέκνα εν Κυρίω αγαπητά, πλησίον της Εκκλησίας. Γεμίσατε τους χειροποιήτους Ναούς του Θεού δια να λάβητε εντός αυτών την χάριν και το έλεος του Θεού, δια να λάβητε δύναμιν προς υπέρβασιν των κρίσεων, ενίσχυσιν δια την αντιμετώπισιν των δυσκολιών, παραμυθίαν προς διασκέδασιν των θλίψεων και αποτυχιών, αλλά και ελπίδα δια την επί τα πρόσω πορείαν», είπε ο Οικουμενικός Πατριάρχης.
«Ευχόμεθα, ο παρών Ιερός Ναός, ο αφιερωμένος εις την ένδοξον Κοίμησιν της Υπερευλογημένης Θεοτόκου, ανακαινισμένος και συντηρημένος χάρις εις την μέριμναν του Ιερατικώς Προϊσταμένου και του εκκλησιαστικού συμβουλίου του, αλλά και χάρις εις το ενδιαφέρον του Ποιμενάρχου της Ιεράς ταύτης Μητροπόλεως κυρίου Παύλου, επί πολλάς εισέτι δεκαετίας και αιώνας να αποτελή την μικρογραφίαν της Θείας Κιβωτού, της Αγίας Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, και τον γαλήνιον λιμένα, εις τον οποίον οι κεκοπιακότες οδοιπόροι του βίου θα ευρίσκουν την ανάπαυσιν και την σωτηρίαν των. Συγχαίρομεν το Ποιμενάρχην σας, συγχαίρομεν τους ιερείς και το Εκκλησιαστικόν Συμβούλιον, συγχαίρομεν τους τοπικούς άρχοντας και όλους εσάς δια την διάσωσιν και αποκατάστασιν του Ναού τούτου της δόξης Κυρίου, και υψούντες τας Πατριαρχικάς ημών χείρας προς Θεόν δεόμεθα και παρακαλούμεν: "αγίασον, Κύριε, τους αγαπώντας την ευπρέπειαν του Οίκου Σου"».
Κοζάνη, ρεπορτάζ-φωτογραφίες των Νίκου Μαγγίνα και Νίκου Παπαχρήστου από το amen.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου