ΛΑΕ ΠΕ Κοζάνης για την χθεσινή εκδήλωσή της για το ασφαλιστικό.

Μαζική και πετυχημένη ήταν η εκδήλωση της Λαϊκής Ενότητας στην Κοζάνη με θέμα το ασφαλιστικό-καρμανιόλα που φέρνει το Φλεβάρη η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στη Βουλή (σύμφωνα με τις επιθυμίες κεφαλαίου-δανειστών και λοιπών μνημονιακών δυνάμεων).

Ο κεντρικός ομιλητής Γιώργος Ρωμανιάς εξήγησε αρκετά διαφωτιστικά το πώς η ερχόμενη αντιμεταρρύθμιση απειλεί να ξεθεμελιώσει όσα δικαιώματα παλιών και νέων εργαζομένων απέμειναν σώα από τις προηγούμενες κυβερνήσεις.
Ανέλυσε τις επιπτώσεις της κυβερνητικής πρότασης των 170 σελίδων, την οποία όπως ισχυρίστηκε δεν έχουν διαβάσει καν πολλοί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Το πακέτο των 170 σελίδων κάνει λόγο για μειώσεις συντάξεων μέχρι 20%, ενώ στην πραγματικότητα, όπως εξήγησε ο πρώην γενικός γραμματέας Κοινωνικών Ασφαλίσεων οι περικοπές θα φτάσουν μέχρι και 60%. Ο ομιλητής έκανε λόγο για την κατάργηση του ΕΚΑΣ και τις μεγάλες μειώσεις που έρχονται στις επικουρικές συντάξεις. Μίλησε για τις τραγικές επιπτώσεις που θα έχει για όλους τους ασφαλισμένους η ενοποίηση όλων των ταμείων κι εξήγησε ότι όσοι και όσες βγουν τα προσεχή  χρόνια στη σύνταξη θα είναι οι πιο αδικημένοι, μια που σε καμία περίπτωση δεν θα βρουν αντίκρυσμα οι μεγάλες εισφορές που πλήρωσαν –έμφαση έδωσε στο παράδειγμα των εργαζομένων της ΔΕΗ. Οι νέοι ασφαλισμένοι, οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι αγρότες, οι επιστήμονες θίγονται σοβαρά, αλλά όχι μόνο. Ο Γ.Ρ. αποκάλυψε τα κυβερνητικά ψέματα και τα «πονηρά σημεία» της πρότασης τα οποία θα θίξουν αργά ή γρήγορα (μετά ή πριν το 2018 δηλαδή) το σύνολο των ασφαλισμένων και συνταξιούχων,ενώ σημείωσε την εκτίμησή του ότι η πρόταση που τελικά θα προκύψει μετά από ... «διαπραγμάτευση» με την τρόικα θα είναι ακόμα χειρότερη.

Την εισήγησή του ακολούθησε διάλογος με τον ομιλητή να απαντά πρόθυμα σε δεκάδες ανησυχίες συμπολιτών μας.

Η εκπρόσωπος της τοπικής Λα.Ε. Ευγενία Ουζουνίδου αναφέρθηκε στον αναγκαίο λαϊκό ξεσηκωμό που απαιτείται για να ανατρέψουμε αυτό το νομοσχέδιο. Ένας ξεσηκωμός που είναι εφικτός, καθώς ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και κλαδικά συνδικάτα προετοιμάζουν μεγάλες κινητοποιήσεις. Η ΑΔΕΔΥ έχει ανακοινώσει ήδη ένα πρόγραμμα με απεργίες, διαδηλώσεις και καταλήψεις, αρχής γενομένης από το Σάββατο 16/1 και στις 30/1 καλεί σε ένα μεγάλο βορειοελλαδίτικο συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη.

Το ενδιαφέρον του κόσμου για το θέμα είναι ενδεικτικό τόσο της τεράστιας πίεσης  που μπαίνει στην κυβέρνηση από τα κάτω όσο και των δυνατοτήτων να ξεδιπλωθεί μια πολύ πλούσια και μαζική κινηματική δράση που θα ανατρέψει στο πεζοδρόμιο τα σχέδια για οριστικό ενταφιασμό του ασφαλιστικού συστήματος - και τελικά για την ιδιωτικοποίηση της ασφάλισης. Ο κόσμος δεν τρώει κουτόχορτο και αυτό εξηγεί την πολιτική αστάθεια και τα παρακάλια Τσίπρα και εκδοτικών συμφερόντων στον κάθε ...Λεβέντη και ...Μητσοτάκη.

Ντόπια και ξένα μεγάλα συμφέροντα και οι πολιτικοί τους λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο, δηλαδή χωρίς το λαϊκό παράγοντα. Ως Λαϊκή Ενότητα δεσμευόμαστε ότι θα κάνουμε τα πάντα για να κάνουμε τους φόβους τους πραγματικότητα. Να ανατρέψουμε την ασφαλιστική αντιμεταρρύθμιση, αλλά και το σύνολο της πολιτικής της λιτότητας και των περικοπών. Να ανοίξουμε το δρόμο για μια μεγάλη πολιτική ανατροπή. Για ένα δημόσιο και αναδιανεμητικό σύστημα καθολικής ασφάλισης που θα εξασφαλίζει πλήρη ασφάλιση και καλής ποιότητας ιατροφαρμακευτικές υπηρεσίες για όλους και όλες χωρίς διακρίσεις, δίκαιη και αξιοπρεπή σύνταξη στον κόσμο της δουλειάς. Για να πάρουμε πίσω τα κλεμμένα από τα ταμεία, το Δημόσιο και τον ιδρώτα μας που απομυζήσανε οι  τραπεζίτες, οι εφοπλιστές, το μεγάλο κεφάλαιο.

Η εκδήλωση αυτή είναι η πρώτη μιας σειράς δράσεων που προγραμματίζουν οι δυνάμεις μας στην ΠΕ Κοζάνης καθώς και σε πανελλαδικό επίπεδο.Καλούμε όλη την Αριστερά, τα συνδικάτα και τον κόσμο της εργασίας σε συντονισμό και κοινή δράση. Ας ενωθούμε σε αυτό που συμφωνούμε: να ανατραπεί ο αντιασφαλιστικός Αρμαγεδώνας!

Ο κ.Τσίπρας να βάλει καλά στο μυαλό του ότι η αντιμνημονιακή φωτιά θα ξανακάψει όποιον επιχειρεί να διαχειριστεί τις βάρβαρες αντικοινωνικές πολιτικές. Το νομοσχέδιο αυτό είναι εφικτό να έχει την τύχη του νόμου Γιαννίτση το 2001, όταν εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι-εργαζόμενες βγήκαν στο δρόμο και νίκησαν. Μπορούμε κι εμείς. Αν όχι τώρα, πότε ;