Το πιο σοβαρό λάθος της Νέας Δημοκρατίας

Του Γιάννη Λούλη από την ΗΜΕΡΗΣΙΑ

 Από τις τελευταίες δημοσκοπήσεις δύο κόμματα πρέπει να ανησυχούν περισσότερο: η... ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ. Για τον ΣΥΡΙΖΑ τα πράγματα είναι απλά: Ο αρχηγός του και ο πρώην αρχηγός του, είναι εμπρηστικοί. Προκαλούν. Και οδηγούνται στο περιθώριο. Τι γίνεται όμως με την ΝΔ; Γιατί δεν αξιοποιεί την αναπόφευκτη φθορά της κυβέρνησης; Γιατί έχει συρρικνωθεί σε ένα ισχνό 20%; Γιατί υπολείπεται αισθητά του ΠΑΣΟΚ; Γιατί κατρακυλά η εικόνα της ηγεσίας της; Γιατί δεν κερδίζει κεντρώους ψηφοφόρους; Γιατί αιμορραγεί προς το κέντρο και προς τα δεξιά;

Το πιο σοβαρό λάθος του Σαμαρά δεν είναι απλώς η δεξιά στροφή του. Ακόμη πιο σοβαρό λάθος είναι ο λαϊκισμός του.
Διότι τον λαϊκισμό τον βλέπουν όλοι. Την δεξιά στροφή, την παρατηρούν μόνο οι πιο πολιτικοποιημένοι. Ειδικά οι αποστασιοποιημένοι ψηφοφόροι, που είναι οι πιο ρευστοί και αποτελούν πλέον το ένα τρίτο του εκλογικού σώματος, αποστρέφονται τον λαϊκισμό της ΝΔ. Και είναι ο λαϊκισμός που καταστρέφει κάθε ίχνος κυβερνητικής αξιοπιστίας.

Με εξαίρεση τον συρρικνωμένο σκληρό πυρήνα των ψηφοφόρων της ΝΔ, οι υπόλοιποι δεν αντιλαμβάνονται πως ένα κόμμα εξουσίας δεν τολμά, να αναλάβει κάποιο, στοιχειώδες πολιτικό κόστος, που είναι αλληλένδετο με την υπευθυνότητα.
Δεν είναι λ.χ. νοητό η ΝΔ θεωρητικά να είναι κατά των κλειστών επαγγελμάτων και στην πράξη να κλείνει το μάτι στους συνδικαλιστές που εκπροσωπούν αυτά τα συμφέροντα.
Το ίδιο ισχύει με τις ΔΕΚΟ όπου ουσιαστικά η ΝΔ προασπίζεται υπάρχοντα προνόμια. Λαϊκίζοντας, η ΝΔ ψαρεύει «κουκιά» από διάσπαρτες ομάδες ειδικών συμφερόντων. Τελικά όμως δεν αθροίζει ψηφοφόρους. Διότι χάνει την εμπιστοσύνη της ευρύτερης κοινωνίας.
Όταν ο Σαμαράς είπε «όχι» στο μνημόνιο, διάλεξε ως στρατηγική, τον λαϊκισμό.
Πίστεψε και πιστεύει πως ο λαϊκισμός είναι το όχημα του για την εξουσία. Αυτό κάποτε μπορεί να ίσχυε. Όμως τα πράγματα έχουν αλλάξει. Και ο Σαμαράς δείχνει κολλημένος σε περασμένες δεκαετίες. Σήμερα, με την χώρα στο χείλος της αβύσσου, οι ψηφοφόροι είναι αλλεργικοί στον λαϊκισμό.
Άλλωστε γνωρίζουν πως ο λαϊκισμός (μαζί με την ατολμία) μας οδήγησαν στα σημερινά αδιέξοδα. Οι ψηφοφόροι θα ήθελαν λοιπόν μια υπεύθυνη αξιωματική αντιπολίτευση. Χωρίς εξωπραγματικές τοποθετήσεις. Με χαμηλούς τόνους. Συναινετική, στα αυτονόητα και τα αναγκαία.
Τίποτα από αυτά δεν διαθέτει η σημερινή ΝΔ.
Γι’ αυτό οι ψηφοφόροι την αντιμετωπίζουν όλο και λιγότερο σαν πραγματικό «κυβερνητικό» κόμμα.
Καθώς οι δημοσκοπήσεις δείχνουν απουσία στοιχειώδους δυναμικής και την παρουσία φθοράς, ο Σαμαράς και η «σκληρή» ομάδα του, ψάχνουν συνταγές ώστε να «ακουσθούν» από την κοινή γνώμη, καθώς αυτή τους αντιμετωπίζει με ένα μείγμα απαξίωσης και αδιαφορίας. Και τι βρήκαν ως λύση; Να οξύνουν τους τόνους, να χρησιμοποιούν ακραίες εκφράσεις και βαρειές λέξεις κατά της κυβέρνησης. Έτσι θυμίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθώντας να γίνουν αντιληπτοί δια της πρόκλησης. Η ανόητη αυτή συνταγή, όχι απλώς δεν θα λύσει τα προβλήματα τους. Αλλά θα τα επιδεινώσει.
Συμπεραίνοντας: Η επιλογή της δεξιάς στροφής, της ακραίας φρασεολογίας και κυρίως του ακατάσχετου λαϊκισμού, έχουν οδηγήσει την ΝΔ σε πλήρες στρατηγικό αδιέξοδο. Επειδή όμως όλα αυτά οριοθετούν την «ιδεολογία» της ηγετικής ομάδας της ΝΔ, αυτό το στρατηγικό αδιέξοδο αρνούνται να το αντιληφθούν εκείνοι που το δημιούργησαν. Και άρα δεν διανοούνται να το εγκαταλείψουν με συνέπεια, το πολιτικό αποτέλεσμα να είναι προδιαγεγραμμένο.