Ευδοκιμούν οι ελαιώνες στα Ίμερα

του Χρήστου Βήττα από τον ΠΤΟΛΕΜΑΙΟ

Μπορεί να φαίνεται απίστευτο ότι στο νομό Κοζάνης με το ψυχρό κλίμα, ευδοκιμεί η ελιά, όμως στα Ίμερα, στον παραλίμνιο οικισμό της λίμνης Πολυφύτου, χρόνο με το χρόνο κερδίζει έδαφος η καλλιέργεια της ελιάς, από την οποία παράγεται εξαιρετικής ποιότητας ελαιόλαδο.
Στο μικρό δημοτικό διαμέρισμα του δήμου Σερβίων, στα παράλια της τεχνητής λίμνης, η οποία άλλαξε το κλίμα και το έκανε πιο τροπικό και πιο ήπιο, οι πρώτοι ελαιοπαραγωγοί άρχισαν να εμφανίζονται δειλά ? δειλά πριν από τριάντα χρόνια. Εδώ και δεκαπέντε χρόνια, οι παραγωγοί πολλαπλασιάστηκαν και ασχολούνται πιο συστηματικά με τους ελαιώνες, ενώ μέσα από τον συνεταιρισμό που έφτιαξαν, δημιούργησαν το δικό τους ελαιοτριβείο. 

Σήμερα στα Ίμερα είναι περίπου ογδόντα, οι αγρότες που φυτεύουν ελιές. Τα καλλιεργήσιμα δέντρα ανέρχονται περίπου σε 80.000, σε μία έκταση 1.600 στρεμμάτων. Η παραγόμενη ποσότητα ελιάς φτάνει στους 600-700 τόνους ετησίως και η ποσότητα λαδιού ξεπερνά τους 100 τόνους. «Μπορεί για τον αριθμό των ελαιόδενδρων η ποσότητα να φαίνεται μικρή, αλλά πρέπει να διευκρινίσουμε ότι μόλις τα 20.000 ελαιόδενδρα είναι παραγωγικά», υπογράμμισε ο αντιπρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Ελαιοπαραγωγών Ιμέρων, Δημήτρης Παπαδόπουλος. Ο πρόεδρος του συνεταιρισμού, Ισαάκ Σταυρίδης, εμφανίστηκε αισιόδοξος ότι «η παραγωγή θα αυξηθεί σημαντικά στα επόμενα χρόνια, μόλις δηλαδή φτάσουν όλα τα ελαιόδενδρα σε παραγωγική ηλικία, που θα αποδίδουν το μάξιμουμ της παραγωγής».
Ο Νικόλαος Πασχαλίδης, ένας από τους πρώτους ελαιοπαραγωγούς των Ιμέρων, δήλωσε ότι «το μυστικό της καλής ποιότητας του ελαιολάδου βρίσκεται στα καλά χώματα και στον ήλιο που έχουμε για πολλές ώρες της ημέρας», καθώς, όπως είπε «η ελιά αγαπά το προσήλιο και το ελαφρύ χώμα». «Σημαντικό ρόλο παίζει η λίμνη», σημείωσε ο Δ. Παπαδόπουλος, ο οποίος είπε ότι «πριν από τριάντα επτά χρόνια που τα νερά της κατέκλυσαν τη λεκάνη της ευρύτερης περιοχής, έχει δημιουργηθεί ένα πολύ ευνοϊκό κλίμα για την καλλιέργεια της ελιάς, αλλά και για άλλα δέντρα». Ενδεικτικό του θερμού κλίματος, είναι ότι η θερμοκρασία στα Ίμερα είναι κατά έξι βαθμούς μεγαλύτερη από αυτή της Κοζάνης.
Αυτό που βοήθησε περαιτέρω την παραγωγή της ελιάς, είναι η δημιουργία του ελαιοτριβείου, υποστήριξε ο Σωκράτης Γαβριηλίδης. Στο σημείο αυτό ο πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Ελαιοπαραγωγών Ιμέρων, εξήρε «τη βοήθεια που είχαμε από τη νομαρχιακή αρχή στην κατασκευή του ελαιοτριβείου», ωστόσο επισήμανε ότι «μένουν να γίνουν αρκετά πράγματα ακόμη, τα οποία μας τα υποσχέθηκαν αλλά δεν τα υλοποίησαν». Γεγονός είναι πάντως ότι όχι μόνο οι ελαιοπαραγωγοί των Ιμέρων, αλλά και οι μεμονωμένοι παραγωγοί από διπλανά χωριά, φέρνουν τις ελιές τους στο ελαιοτριβείο του συνεταιρισμού και φτιάχνουν το δικό τους λάδι. Να σημειωθεί ότι σποραδικά καλλιεργούνται ελιές, στα κοντινά χωριά της Ημαθίας Ριζώματα και Άσκιο, καθώς και σε χωριά της περιοχής Σερβίων, όπως Αυλές, Κρανίδια, Γούλες και άλλα.
«Στο ελαιοτριβείο μας παράγουμε εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο, με οξύτητα μόλις 0,1 έως 0,3», δήλωσε ο αντιπρόεδρος του συνεταιρισμού. Ωστόσο, πρέπει να γίνουν ακόμη πολλά. «Έχουμε ακόμα τη νοοτροπία του τενεκέ, από την οποία πρέπει να απαλλαγούμε», υπογράμμισε ο πρόεδρος του συνεταιρισμού. Πρόσθεσε ότι «έχουμε υποβάλλει πρόταση στο Leader για να προχωρήσουμε στην τυποποίηση του προϊόντος. Επίσης, ξεκινήσαμε την διαδικασία για την πιστοποίηση του ελαιολάδου Ιμέρων».
Τέλος, να σημειωθεί ότι στα Ίμερα κυριαρχεί η ποικιλία της ελιάς της Χαλκιδικής κατά 80%, ενώ καλλιεργούνται και άλλες ποικιλίες, όπως Μεγάρων, Άμφισσας, Αγιορείτικη, Λαδοελιά, Κορωναίικη και Καλαμών. Ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Ελαιοπαραγωγών Ιμέρων, αριθμεί 344 μέλη.