Ο Μητροπολίτης προσκαλεί τις πολιτικές αρχές να παρέμβουν για να ολοκληρωθεί το Επισκοπείο

από την εφημερίδα ΚΟΖΑΝΗ

Γιατί διακόπηκαν οι εργασίες στο εσωτερικό του και η κόντρα με την υπεύθυνη αρχαιοτήτων.
Πρόσκληση προς τις πολιτικές αρχές του τόπου να παρέμβουν για να ολοκληρωθούν οι εργασίες στο εσωτερικό του ιστορικού επισκοπείου της Κοζάνης, απηύθυνε το Δεκαπενταύγουστο ο μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλος απ’ το βήμα του Ιερού Ναού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Βελβεντό. Μια πρόσκληση που έφερε σε δύσκολη θέση τους παριστάμενους πολιτικούς, καθώς είναι γνωστό ότι εκκρεμεί η ολοκλήρωση του εσωτερικού του επισκοπείου λόγω της διένεξης του σεβασμιοτάτου με την υπεύθυνη της Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων.
Η ενέργεια αυτή του κ. Παύλου είναι γεγονός πως δε δημιούργησε και τις καλύτερες των εντυπώσεων, όχι μόνο στους παριστάμενους πιστούς στη λειτουργία της εκκλησίας του Βελβεντού, αλλά και όσους παρακολούθησαν τα λεγόμενά του απ’ τα δελτία ειδήσεων των τοπικών τηλεοπτικών καναλιών. Κι αυτό διότι πάρα πολλοί γνωρίζουν πως οι εργασίες στο εσωτερικό του επισκοπείου (σ.σ. στο εξωτερικό του έχουν ολοκληρωθεί), σταμάτησαν μετά τη διένεξή του με την Μαρία Τσιάπαλη, προϊσταμένη της Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων. Η διένεξή τους μάλιστα έχει φτάσει μέχρι τον υπουργό Πολιτισμού Αντώνη Σαμαρά, με τον οποίο ο μητροπολίτης συναντήθηκε για το θέμα αυτό, αφού πρώτα του έστειλε επιστολή, ενημερώνοντάς τον για την παύση των εργασιών.

Στην επιστολή αυτή, αν και αναγνωρίζει πως η κ. Τσιάπαλη δε δρα μόνη της αλλά έχει και τη σύμφωνη γνώμη των προϊσταμένων της, αποδίδει τη στάση της στη διένεξη που έχει η ίδια με έναν ιερέα απ’ την Αιανή αλλά και στο ότι η συμπεριφορά και οι διαθέσεις της άλλαξαν εξαιτίας «βάσκανου ματιού». Από την πλευρά της η κ. Τσιάπαλη κάνει λόγο για προσπάθεια του επισκόπου να επιβάλει τις απόψεις του στη διαμόρφωση του εσωτερικού του επισκοπείου, κατά παρέκκλιση της εγκεκριμένης μελέτης! Κάπως έτσι, οι εργασίες σταμάτησαν και φτάσαμε στο προχθεσινό περιστατικό με τον κ. Παύλο να ζητά απ’ το Βελδεντό και όσους εκπροσώπους της πολιτικής ηγεσίας του τόπου βρισκόταν απέναντί του, να παρέμβουν για να λυθεί το θέμα. Πώς και με ποιο τρόπο θα παρακαμφθούν οι αντιρρήσεις της υπεύθυνης αρχαιολόγου δε διευκρίνισε ο σεβασμιότατος, ούτε φυσικά απάντησε στα πολλά ερωτήματα που έχει προκαλέσει αυτό το θέμα.
Τα ερωτήματα γύρω απ’ το επισκοπείο
Κατ’ αρχήν θα πρέπει να σημειώσουμε, κάτι το οποίο επισημαίνει και στην επιστολή του ο κ. Παύλος προς τον υπουργό Πολιτισμού, ότι το επισκοπείο είναι «το παλαιότερον κτίριον της Κοζάνης μετά τον καθεδρικόν Ιερόν Ναόν αυτής, του Αγίου Νικολάου πού χρονολογείται από του έτους 1654» με έτος κτίσεως το 1742. Οπότε πρόκειται για ένα μνημείο, κάτι που γνωρίζουν άπαντες οι κατοικούντες στην πόλη της Κοζάνης.
Ερώτημα πρώτο: Για τέτοιου είδους κτίρια, τα ελάχιστα που δυστυχώς έχουν απομείνει στην πόλη της Κοζάνης, έχουν και πρέπει να έχουν τον πρώτο λόγο οι αρμόδιες αρχαιολογικές υπηρεσίες;
Ερώτημα δεύτερο: Τι είδους επεμβάσεις θέλει να κάνει ο σεβασμιότατος, οι οποίες προκαλούν τις έντονες αντιρρήσεις και την αντίδραση της κ. Τσιάπαλη;
Ερώτημα τρίτο: Το επισκοπείο μέλλεται να παίξει μόνο το ρόλο της κατοικίας του εκάστοτε επισκόπου ή και του ζωντανού μνημείου μιας πολιτιστικής κληρονομιάς του λαού της πόλης, στον οποίο ανήκει όπως ορθά επισήμανε προχθές απ’ το Βελβεντό και ο σεβασμιότατος;
Ερώτημα τέταρτο: Πόσο αναδεικνύει και προβάλει το ιστορικό επισκοπείο της Κοζάνης, το ημιτελές «κτίσμα έκτρωμα» που ανεγέρθη στην αυλή του, απ’ τον προκάτοχο του κ. Παύλου, τον κ. Αμβρόσιο και τι θα γίνει μ’ αυτό;
Ερώτημα πέμπτο: Τι συνέβη με την περίπτωση ενός άλλου κτίσματος που ξεκίνησε να ανεγερθεί στο προαύλιο του επισκοπείου πρόσφατα, αλλά σταμάτησε όταν ομάδα πολιτών, με επικεφαλής τον πρώην δήμαρχο Γιάννη Παγούνη, προσέφυγε στο Δημοτικό Συμβούλιο, όπου το θέμα δεν συζητήθηκε ποτέ καθώς αποσύρθηκε και φυσικά οι εργασίες σταμάτησαν;
Ερωτήματα που πρέπει κάποια στιγμή να απαντηθούν καθώς ο λαός της Κοζάνης πρέπει να ξέρει για να μπορεί και να κρίνει. Και όχι μόνο. Διότι όπως πληροφορούμαστε, αντιδράσεις από μεγάλη μερίδα πολιτών υπάρχουν όχι μόνο για το συγκεκριμένο χώρο, που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης και αποτελεί έμβλημα για την ίδια και την ιστορία της, αλλά και για αλλού.
Θέλετε και δύο παραδείγματα; Πολλοί αναρωτιούνται τι συμβαίνει με την εκκλησία της Αγίας Παρασκευής και τις εργασίες που έγιναν εκεί, αλλά και για το ναό του Αγίου Λαζάρου, ο οποίος βρίσκεται δίπλα στον ανακαινισμένο λόγω της καταστροφής του από πυρκαγιά ναό του Αγίου Δημητρίου. Και ο ναός του Αγίου Λαζάρου αποτελεί έμβλημα για την πόλη, κι ας μην το γνωρίζουν πολλοί, καθώς στην περιοχή εκείνη υπήρξε το πρώτο νεκροταφείο της πριν μεταφερθεί αρχικά στην περιοχή του Αγίου Αθανασίου και στη συνέχεια στη σημερινή του θέση στον Άγιο Γεώργιο. Ερωτήματα που πρέπει οπωσδήποτε να απαντηθούν γιατί και οι πιστοί έχουν μάτια και βλέπουν και υπάρχουν ήδη πολλοί που δυσανασχετούν.
Αντιδράσεις για την… οικονομική ενίσχυση
Ένα άλλο θέμα που επίσης προκαλεί αντιδράσεις και έντονες συζητήσεις στο χριστεπώνυμο πλήθος της Κοζάνης αφορά επίσης και τη συχνή υπενθύμιση από ιερείς κατά τη διάρκεια των Θείων λειτουργιών, της υποχρέωσης των πιστών να συνεισφέρουν όσα περισσότερα χρήματα γίνεται για τις αυξημένες ανάγκες της εκκλησίας. Κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει μόνο μια φορά και αποσπασματικά, αλλά είναι πλέον γενικευμένο και σχολιάζεται πολύ αρνητικά από πάρα πολλούς. Για το θέμα αυτό οι πιστοί κριτικάρουν τον σεβασμιότατο κ. Παύλο καθώς αυτός είναι ο επικεφαλής της εκκλησίας στην περιοχή μας. Όλοι αναγνωρίζουν πως και η εκκλησία έχει τις ανάγκες της, οι οποίες μπορεί να είναι πράγματι και μεγάλες, αλλά και οι πιστοί δε διάγουν τις καλύτερες μέρες τους, καθώς βρισκόμαστε σε μια άνευ προηγουμένου οικονομική κρίση. Και στην εκκλησία οι πιστοί προσφεύγουν για να βρουν παρηγοριά και γαλήνη και όχι μονίμως απλωμένα χέρια για οικονομική ενίσχυση. Για όλα αυτά πρέπει ο κ. Παύλος να πάρει θέση και να δώσει απαντήσεις.
Κανείς δεν είναι εναντίον του και κανείς δεν επιβουλεύεται τη θέση και το ρόλο της εκκλησίας. Το αντίθετο μάλιστα. Όλοι όμως την έχουν στο μυαλό και την καρδιά τους πολύ ψηλά και δικαίως απαιτούν να βρίσκεται εκεί και μέσω των πράξεων και των έργων της