Κυνηγώντας την... κρυμμένη τρούφα

από τα ΝΕΑ

Αυξάνονται οι μανιταρόφιλοι στην Ελλάδα. Με ειδικά σκυλιά και σύνεργα, εκτός από τα κλασικά μανιτάρια αναζητούν και το σπάνιο είδος της τρούφας

«Το μανιτάρι είναι η αφορμή ώστε να έρθεις σε επαφή με τη φύση και να ξεφύγεις από την καθημερινότητα. Δεν είναι απλώς νόστιμο ως φαγητό, αλλά για μας, που χρόνια τα αναζητούμε στα δάση, είναι και ένας τρόπος ζωής».

O κ. Νίκος Παπανίκος είναι μέλος του Συλλόγου Μανιταρόφιλων Δυτικής Μακεδονίας. Ο Σύλλογος άρχισε τη λειτουργία του το 1999 από μια μικρή παρέα που μάζευαν μανιτάρια και τα έτρωγαν πάντα με τη συνοδεία μουσικής. «Άρχισα να μαζεύω μανιτάρια το 1980, όταν ήμουν στην τελευταία τάξη του λυκείου. Με την παρακίνηση ενός φίλου, πήγα μια φορά στο δάσος. Και έκτοτε ξαναπήγα, και ξαναπήγα...», λέει στα «ΝΕΑ» ο κ. Παπανίκος. Σήμερα ο Σύλλογος Μανιταρόφιλων Δυτικής Μακεδονίας- ο πρώτος στην Ελλάδα- αριθμεί περίπου 500 μέλη, ενώ υπάρχουν τουλάχιστον άλλοι πέντε σύλλογοι φανατικών συλλεκτών μανιταριών.

«Η συλλογή των μανιταριών είναι μια ευχάριστη εμπειρία. Κάποιοι από εμάς διαθέτουμε πλέον και τρουφόσκυλα, συνήθως λαμπραντόρ, τα οποία είναι εκπαιδευμένα ώστε να μυρίζουν την τρούφα- είδος μανιταριού- που βρίσκεται κάτω από το έδαφος. Αφού την εντοπίσουμε τη βγάζουμε προσεκτικά με ένα σκαλιστήρι και στη συνέχεια την απολαμβάνουμε με την παρέα», λέει ο κ. Παπανίκος, σημειώνοντας πως «τα μανιτάρια μπορούν να καταναλωθούν με χίλιους δυο τρόπους. Ψητά στα κάρβουνα, τουρσί, σε μακαρονάδα, ακόμη και ως γλυκό που φτιάχνεται από ένα είδος μανιταριού, τον κανθαρίσκο».
Περισσότερα εδώ
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4531974&ct=1