ἀπὸ τὴ δημιουργία τοῦ κόσμου. Φανέρωσα τὸ ὄνομά σου στοὺς ἀνθρώπους, ποὺ μοῦ ἔδωσες ἀπὸ τὸν κόσμο· δικοί σου ἦταν καὶ τοὺς ἔδωσες σὲ μένα, καὶ φύλαξα τὸν λόγο σου. Τώρα γνώρισαν ὅτι ὅλα ὅσα ἔδωσες σὲ μένα εἶναι ἀπὸ σένα· διότι τὰ λόγια, ποὺ ἔδωσες σὲ μένα ἔδωσα σ᾽ αὐτούς, καὶ αὐτοὶ τὰ δέχτηκαν καὶ γνώρισαν στ᾽ ἀλήθεια, ὅτι ἀπὸ σένα ἦλθα, καὶ πίστεψαν ὅτι σὺ μὲ ἔστειλες. Ἐγὼ γι᾽ αὐτοὺς παρακαλῶ· δὲν σὲ παρακαλῶ γιὰ τὸν κόσμο, ἀλλὰ γι᾽ αὐτοὺς ποὺ μοῦ ἔδωσες, διότι εἶναι δικοί σου. Καὶ τὰ δικά μου ὅλα εἶναι δικά σου, καὶ τὰ δικά σου δικά μου, καὶ ἔχω δοξασθῆ σ᾽αὐτά. Καὶ δὲν εἶμαι πιὰ στὸν κόσμο, καὶ αὐτοὶ εἶναι στὸν κόσμο, καὶ ἐγὼ ἔρχομαι σὲ σένα. Πατέρα ἅγιε, φύλαξε στὸ ὄνομά σου, αὐτοὺς ποὺ μοῦ ἔδωσες, νὰ εἶναι ἕνα ὅπως εἴμαστε ἐμεῖς. Ὅταν ἤμουν μαζί τους στὸν κόσμο, τοὺς φύλαγα ἐγὼ στὸ ὄνομά σου· αὐτοὺς ποὺ μοῦ ἔδωσες τοὺς φύλαξα, καὶ κανεὶς δὲν χάθηκε ἀπ᾽αὐτοὺς, παρὰ μόνο ἕνας, ὁ υἱὸς τῆς ἀπώλειας, γιὰ νὰ ἐκπληρωθῆ ἡ Γραφή. Τώρα ἔρχομαι σὲ σένα, καὶ λέγω αὐτὰ στὸν κόσμο, γιὰ νὰ ἔχουν τὴ χαρὰ τὴ δική μου γεμάτη μέσα τους».
* * *
Ἡ εὐαγγελικὴ αὐτὴ περικοπὴ εἶναι ἡ ἀρχὴ τῆς ἀρχιερατικῆς προσευχῆς τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ποὺ εἶπε στὸ Θεὸ Πατέρα του, λίγο πρὶν παραδοθῆ στοὺς Ἰουδαίους, γιὰ νὰ σταυρωθῆ, ἀμέσως μετὰ ἀπὸ τὸ Μυστικὸ Δεῖπνο, ἀφοῦ τελείωσε τὴ διδασκαλία του στοὺς μαθητές του. Προσεύχεται ὁ Κύριος στὸν οὐράνιο Πατέρα του γιὰ τὴ φύλαξη καὶ τὴν ἑνότητα τῶν μαθητῶν του, ἀλλὰ καὶ γιὰ ὅλο τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας του νὰ μείνη ἀδιαίρετο. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἱερὸ καθίδρυμα ποὺ ἔχει κεφαλὴ τὸν Ἰησοῦ Χριστό. Ἡ ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἡ πρώτη ἀρετὴ τῶν χριστιανῶν. Ἡ Ἐκκλησία σὲ κάθε ἱερὴ ἀκολουθία της εὔχεται· «Ὑπὲρ τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως»· συνεχίζει τὴν προσευχὴ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ πρὸς τὸν Θεὸν Πατέρα καὶ τὸν παρακαλεῖ γιὰ τὴν ἑνότητα τῶν πιστῶν της.
Δὲν ὑπάρχει μεγαλύτερο ἁμάρτημα ἀπὸ τὸ νὰ γίνη κανεὶς αἰτία νὰ διασπασθῆ ἡ ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας καὶ νὰ δημιουργηθῆ σχίσμα καὶ αἵρεση· νὰ ἀποκοποῦν κάποιοι ἀπὸ τὸ ἕνα σῶμα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καὶ νὰ ἀποτελέσουν δική τους παρασυναγωγή. Τὸ ἁμάρτημα αὐτὸ εἶναι βαρύτατο καὶ ἀσυγχώρητο καὶ δὲν ξεπλένεται οὔτε καὶ μὲ τὸ αἷμα τοῦ μαρτυρίου, λέγει ὁ Ἱερὸς Χρυσόστομος. Οἱ ἄνθρωποι ποὺ ἀποσχίζονται ἀπὸ τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καὶ φεύγουν ἀπ᾽ αὐτὴν ὁμοιάζουν μὲ τὸν Ἰούδα ποὺ ἔφυγε μέσα ἀπὸ τὸ Μυστικὸ Δεῖπνο καὶ πῆγε στοὺς ἀρνητὲς τοῦ Χριστοῦ, καὶ ἔγινε ἀπὸ μαθητὴς τοῦ Κυρίου υἱὸς τῆς ἀπώλειας· χάνονται μιὰ γιὰ πάντα μέσα στὴν πλάνη καὶ μέσα στὸ ψέμα τῆς αἵρεσης, ἐὰν δὲν μετανοήσουν καὶ δὲν ἐπιστρέψουν στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.
Οἱ ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, ποὺ σήμερα τιμοῦμε, πολὺ ἀγωνίστηκαν γιὰ τὴν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας καὶ τὴν ὀρθὴ πίστη ποὺ εἶναι ἡ ἀληθινὴ γνώση τοῦ Θεοῦ. «Αὕτη δὲ ἐστιν ἡ αἰώνιος ζωή, ἵνα γινώσκωσί σε τὸν μόνον ἀληθινὸν Θεὸν καὶ ὅν ἀπέστειλας Ἰησοῦν Χριστόν». Τὸ ἔργο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ φανέρωση τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ καὶ ἡ φανέρωση τοῦ μυστηρίου τῆς Ἐκκλησίας στὸν κόσμο. Ἐκκλησία Χριστοῦ θὰ πῆ κοινωνία Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων. Καὶ ὅταν λέγουμε φανέρωση τοῦ μυστηρίου τῆς Ἐκκλησίας στὸν κόσμο ἐννοοῦμε τὴν ἔνταξη τοῦ ἀνθρώπου στὴ θεία κοινωνία τῶν τριῶν προσώπων τῆς Ἁγίας Τριάδος, ποὺ γίνεται μὲ τὸ μυστήριο τοῦ ἁγίου βαπτίσματος «εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος».
Ὁ Θεὸς εἶναι ἀγάπη. Τρία πρόσωπα· Ἕνας Θεός· Μία κοινωνία. Κοινωνία ἀγάπης τῶν τριῶν προσώπων. Καὶ καθὼς τά τρία πρόσωπα τῆς ἁγίας Τριάδος, ὁ Πατέρας, ὁ Υἱὸς καὶ τὸ ἅγιο Πνεῦμα, εἶναι ἕνας Θεός, ἔτσι καὶ τά πολλὰ πρόσωπα, οἱ πολλοὶ ἄνθρωποι, μέσα στὴν Ἐκκλησία ἀποτελοῦν τὴ Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ· ἐνταγμένα στὴν ἀληθινὴ κοινωνία τῶν τριῶν προσώπων τῆς ἁγίας Τριάδος. Οἱ πολλοὶ ἑνώνονται μὲ τὸν σύνδεσμο τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ καὶ ἀποτελοῦν τὸ ἕνα σῶμα, τὴν ἁγία Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ· ὄχι ἔξω ἀπὸ τὴν Παναγία Τριάδα, ἀλλὰ μέσα στὴ θεία κοινωνία τῶν τριῶν προσώπων· Τοῦ Πατρός καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Αὐτὴ εἶναι ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, «ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων». Ἀμήν.
π. Γ.Δ.Σ.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου