Επαλήθευση του Γεωπολιτικού Παιγνιδιού

Πριν μια βδομάδα σε άρθρο μου στο ″Φιλελεύθερο″,  έθετα το ερώτημα αν πρόκειται για ένα καλοστημένο παιγνίδι στο οποίο πέραν των άλλων επιβουλών κατά της Κύπρου, περιπλέκεται  η χώρα μας ακόμη περισσότερο στη δίνη ενός εξελισσόμενου γεωπολιτικού παιγνιδιού.

Σε λίγες μόνο μέρες δυστυχώς το παζλ σχηματίζεται .  Ξεκίνησε με την επίσκεψη Ομπάμα στο Ισραήλ με τον πρωθυπουργό Νεντανιάχου με μοναδικό στόχο την επανασφράγιση της συμμαχίας Ισραήλ – ΗΠΑ,  αλλά και της καθησύχασης των φόβων του Ισραήλ για την κατάσταση στη Συρία, αλλά κυρίως για την απειλή από το ΙΡΑΝ.  Επίσης υπήρξε συνεννόηση και  σχεδιασμός για κοινή δράση έτσι ώστε να καθαρισθούν οι εστίες συμμαχικών δυνάμεων με το ΙΡΑΝ, όπως της Ισπολλάχ στο Λίβανο και τη Συρία με την απομάκρυνση του ΄Ασσαντ.

Την ίδια ώρα και με ανάθεση ειδικού ρόλου στην Τουρκία για τις πιο πάνω εκκαθαριστικές επιχειρήσεις αναβίωσαν τη συμμαχία ΙΣΡΑΗΛ – ΤΟΥΡΚΙΑΣ , αλλά και με αναβάθμιση και στερέωμα της σχέσης αυτής με πιθανά εδαφικά και άλλα ανταλλάγματα.  Όπως για παράδειγμα προσάρτηση ή έλεγχο ξένων εδαφών και βέβαια συνεταιρικό έλεγχο της ευρύτερης περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής.  ΄Οσο από τη μια υπάρχει ο ″εχθρός ″ και η απειλή που λέγεται ΙΡΑΝ αυτή η σχέση συνεχώς θα ενδυναμώνεται και από την άλλη θα συνεχίζεται για την ανάγκη συνεταιρικού ελέγχου των κοιτασμάτων φυσικού αερίου και πετρελαίου, στη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. 

Την ίδια ώρα η Τουρκία από νέα θέση ισχύος και ευρισκόμενες στην οικονομική αδυναμία Ελλάδα και Κύπρος θα μπορέσει η Τουρκία εύκολα να προωθήσει τους αμετακίνητους στόχους της και να ικανοποιήσει τις ορέξεις της,  τόσο στο Αιγαίο όσο και την Κυπριακή ΑΟΖ.  ΄Οσο για το σχέδιο ΑΝΑΝ θα το επιβάλουν ίσως και με χειρότερη μορφή, χωρίς να χρειασθεί ούτε Δημοψήφισμα.

Ακόμη μια λεπτομέρεια που δεν είναι τυχαία είναι και η διακήρυξη του Οτσαλάν να καταθέσουν οι Κούρδοι τα όπλα.  ΄Αρα για να είναι απερίσπαστη η σχεδιαζόμενη εκκαθαριστική επιχείρηση  στη Μέση Ανατολή, και ο Ερντογάν,  επεδίωξαν να επιλύσουν παρεμφερή θέματα, έστω και προσωρινά όπως το Κουρδικό, αλλά ακόμα και το διαχωρισμό και τακτοποίηση των Παλαιστινίων του Λιβάνου και της Συρίας.

Ασφαλώς η παρουσία της Ρωσίας στην περιοχή της Μεσογείου είναι εντελώς ανεπιθύμητη και οπωσδήποτε η εξουδετέρωση της οποιασδήποτε αντίδρασης της Μόσχας στην επιχειρούμενη νέα τάξη πραγμάτων στην Ανατολική Μεσόγειο. Δηλαδή οι ΗΠΑ θα επιδιώξουν ρόλο διαχειριστή της Περιφερειακής Ασφάλειας στην Ανατολική Μεσόγειο, με στρατηγικούς συμμάχους την Τουρκία και το Ισραήλ.  Και βέβαια όλα αυτά για την αντιμετώπιση του ″εχθρού ″ που είναι το ΙΡΑΝ και αφ ετέρου ο έλεγχος των κοιτασμάτων σε φυσικό αέριο και πετρέλαιο που διαθέτει η περιοχή.  Γι αυτό σημαντικός άξονας των επιχειρούμενων νέων ισορροπιών είναι τα τεράστια κοιτάσματα φυσικού αερίου που υπάρχουν πλησίον αυτών των ακτών της Κύπρου,  Αιγύπτου, Ισραήλ, Λιβάνου, Συρίας και Τουρκίας.

Και ασφαλώς μέσα στα ανταλλάγματα για τους δύο μεγάλους συμμάχους Τουρκία και Ισραήλ θα είναι και η μερίδα του λέοντος από τα οφέλη αυτών των κοιτασμάτων και ο μόνιμος έλεγχος των αγωγών φυσικού αερίου.

Μέσα σ’ αυτά τα τεκταινόμενα εντάσσετο και η πρόσφατη επίσκεψη του κ. Μπαρόζο στη Μόσχα.

Το γεωπολιτικό σκηνικό δεν τελειώνει εδώ.  Αναμφίβολα η Ρωσία δεν θα σηκώσει τα χέρια και εκτός από τη μη συναίνεση της για επέμβαση στη Συρία ταυτόχρονα θα επιδιώξει μια ισχυρή συμμαχία με την Κίνα που δεν μπορεί να μείνει αδιάφορη σ’ αυτό τον Παγκόσμιο Οικονομικό Πόλεμο. Παράλληλα είναι φυσικό κάτω από την πίεση που δέχονται αυτές οι δύο χώρες να ενισχύσουν ακόμη περισσότερο τις σχέσεις τους και με τη Βόρεια Κορέα και το ΙΡΑΝ,  αλλά και με τα νέα καθεστώτα της Αιγύπτου και της Λιβύης.  Με άμεσο στόχο να συντονίζουν τη δράση και την αντίδραση τους.  Ακόμα και το ΙΡΑΚ δεν θα εναντιωθεί σε οποιεσδήποτε διευκολύνσεις προς το ΙΡΑΝ για αποστολή βοήθειας έμψυχου και μη υλικού προς τη Συρία,   ενόψει μιας επικείμενης τελικής αναμέτρησης. Μια πρώτη ίσως νέα κίνηση στην περιοχή, πιθανόν να είναι η εγκατάσταση Ρωσικής Βάσης στην Αίγυπτο. Με όλη αυτή την αστάθεια στην περιοχή δύσκολα μπορεί κάποιος να προβλέψει νικητή σε μια ενδεχόμενη σύγκρουση των δύο στρατοπέδων.  Το μόνο που είναι βέβαιο είναι η συμφορά στις χώρες της περιοχής η απώλεια ανθρώπινων ζωών και η δυστυχία και τραγωδία για τους λαούς αυτών των χωρών.

Παρόλον ότι τα τεράστια προβλήματα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε είναι άμεσα  και δύσκολα για να τα διαχειριστούμε με συλλογικότητα , ενότητα και εθνική ομοψυχία θα πρέπει επιτέλους να λάβουμε υπόψη και το τι γίνεται στη γειτονιά μας που δεν μπορεί να μας αφήνει αδιάφορους και σίγουρα ούτε ανεπηρέαστους.  Γι αυτό μακριά από  δημοσιότητα ας σχεδιάσουμε συλλογικά ένα σχέδιο εξόδου από τα δεσμα που μας έθεσε η Τρόικα, αν οι Ευρωπαίοι εταίροι μας και ειδικώτερα η Τρόϊκα ,  επανέλθουν για να μας επιφέρουν το τελικό χαριστικό πλήγμα. Ας μην μείνουμε ξανά απροετοίμαστοι.

         

Νίκος Κλεάνθους,

Πρώην Αναπληρωτής Πρόεδρος & βουλευτής

 ΔΗΚΟ