Οι κυνηγοί των «χρυσών» μανιταριών

από ΤΑ ΝΕΑ

Σε «ατμομηχανή» της τοπικής οικονομίας εξελίσσεται η συλλογή και εκμετάλλευση του «θησαυρού των δασών» 

«Τα μανιτάρια έσωσαν τους Γρεβενιώτες τα δύσκολα χρόνια της Κατοχής, όταν όλοι έφτιαχναν χυλό από αυτά για να ζήσουν. Τα μάζευαν στο Μεσοχώρι και αφού πρώτα τα ζεμάτιζαν σε μεγάλα καζάνια, τα μοίραζαν σε όλες τις οικογένειες. Στο πέρασμα των χρόνων έγιναν αρχικά μανία και σπορ για τους ερασιτέχνες “κυνηγούς” τους, για να φθάσουμε σήμερα στην ιδιαίτερα επικερδή επιχειρηματικότητα που αναπτύσσεται στην πόλη με βάση τα μανιτάρια».

Ο κ. Γιώργος Κωνσταντινίδης είναι δάσκαλος στο επάγγελμα και είναι πλέον ειδικός στηνκαταγραφή όλων των σπάνιων ειδών μανιταριών-έχει μάλιστα γράψει πέντε βιβλία σχετικά. Ζει στα Γρεβενά, όπου τα μανιτάρια βρίσκονται παντού: στα πυκνά δρυοδάση, στο μεσημεριανό τραπέζι κάθε οικογένειας, σε πρότυπα εργαστήρια τυποποίησης, στα πέτρινα συμπλέγματα στις πλατείες, στάμπα σε μπλουζάκια, ακόμη και στο δέρμα των νέων... ως τατουάζ!

Οι κάτοικοι της «μανιταρούπολης της Δυτικής Μακεδονίας» έχουν συνειδητοποιήσει τη σημασία των μανιταριών για την τοπική οικονομία και φροντίζουν να εκμεταλλευτούν στο έπακρο το δώρο της φύσης, τα εκατοντάδες είδη των «παιδιών της βροχής». Δεν είναι ότι η γειτονική Κοζάνη, η Καστοριά ή η Φλώρινα δεν έχουν μανιτάρια. Απλώς οι Γρεβενιώτες διαπίστωσαν γρήγορα τη σημασία και τη δυναμική τους και τα συλλέγουν μανιωδώς. Τα Σαββατοκύριακα τα μέχρι πρότινος απάτητα δάση του Νομού Γρεβενών γεμίζουν από συλλέκτες, παρέες και οικογένειες που κρατούν καλάθια και μαζεύουν μανιτάρια. Δεν υπάρχει στην πόλη οικογένεια που να κάθεται το μεσημέρι στο τραπέζι χωρίς ένα τουλάχιστον πιάτο με μανιτάρια.

Από τα ντελικατέσεν μέχρι το Μπάκιγχαμ ΑΠΑΣΧΟΛΩ στην επιχείρησή μου τρία άτομα και συνεργάζομαι με 60 συλλέκτες, από τους οποίους προμηθεύομαι δεκάδες είδη. Συλλέκτες- γνώστες των μανιταριών εφοδιάζουν και τις ταβέρνες της πόλης», εξηγεί στα «ΝΕΑ» ο κ. Φώτης Παρασκευαΐδης, ιδιοκτήτης εργαστηρίου και καταστήματος λιανικής πώλησης ειδών με βάση τα μανιτάρια. Αρκετά από αυτά θα καταλήξουν σε πολυτελή εστιατόρια, ξενοδοχεία και εξειδικευμένα καταστήματα τροφίμων σε ολόκληρη την Ελλάδα. Βασιλιάς των μανιταριών, εξηγούν οι ειδικοί, θεωρούνται οι βωλίτες. Οι φήμες λένε ότι στον γάμο του πρίγκιπα Καρόλου με την Νταϊάνα το δώρο της οικογένειας Λάτση στους νεόνυμφους ήταν ένα καλάθι με βωλίτες. Στους κεντρικούς δρόμους των Γρεβενών τα μανιτάρια βρίσκονται παντού. Υπάρχουν μαρμάρινα συμπλέγματα στην είσοδο της πόλης και τις κεντρικές πλατείες, πέτρινες βρύσες σκαλισμένες στο σχήμα του μανιταριού, πινακίδες εστιατορίων και εργαστηρίων, αφίσες για σεμινάρια και γιορτές μανιταριού κ.ά.
Η γιορτή  Οι Αρχές συμμετέχουν βέβαια και στην ετήσια γιορτή μανιταριού που συγκεντρώνει κάθε Αύγουστο 20.000 επισκέπτες στα δάση των Γρεβενών. «Εμείς, οι Αλβανοί και οι Βρετανοί είμαστε οι λαοί με τη μεγαλύτερη δυσπιστία απέναντι στα άγρια μανιτάρια. Φοβόμαστε ότι θα δηλητηριαστούμε ή θα τρελαθούμε. Η αλήθεια είναι ότι από τα 2.500 είδη που φυτρώνουν στη χώρα μας, μόνο τα 15 προκαλούν θάνατο και λιγοστά είναι τοξικά και παραισθησιογόνα. Απαράβατος κανόνας, πάντως, είναι ότι δεν μαζεύουμε μανιτάρια στο δάσος αν δεν τα γνωρίζουμε», σημειώνει ο κ. Κωνσταντινίδης.

Ολόκληρο το άρθρο και συνταγές εδώ