"Παρακολουθούσα και εγώ τις διαμαρτυρίες των νέων παιδιών στους δρόμους....με ενθουσίασαν πολύ γιατί εγώ στην ηλικία τους δεν θα τολμούσα να βγω έξω και να διαμαρτυρηθώ για οτιδήποτε....οι νέοι σήμερα λειτουργούν πολλές φορές ως φωτεινό παράδειγμα.....εκείνο το βράδυ λοιπόν βλέποντας όλα αυτά που συνέβαιναν, ξαφνικά άκουσα για τον πυροβολισμό και το θάνατο του Αλέξη......
Σοκαρίστηκα, εξοργίστηκα, θύμωσα....θα μπορούσε να είναι το παιδί μου. Θα μπορούσε να είναι το παιδί του κάθε ανθρώπου.
Ποιος έχει το δικαίωμα σε κάθε αποκλείνουσα συμπεριφορά, όπως δικαιολογούνται κάποιοι, να αφαιρεί τη ζωή ενός παιδιού που δεν πρόλαβε να φωνάξει, να κλάψει, να χαρεί, να ερωτευτεί, να μάθει τη ζωή. Σε τι κοινωνία ζούμε;;; Ποιος έδωσε δικαίωμα σε ένα προστάτη του νόμου, να αποφασίζει αν πρέπει να υπάρχει και να ζει ένας άνθρωπος και ιδιαίτερα ένα δεκαπεντάχρονο αγγελούδι....θα μπορούσα να γράψω πολλά. Δεν ξέρω αν έχει νόημα.....
Το τραγούδι αυτό λοιπόν, γράφτηκε την ίδια νύχτα στις 6-12-2008 αφιερωμένο στη μνήμη αυτού του αδικοχαμένου παιδιού...."
Κλέαρχος
4 σχόλια:
Συγχαρητήρια για το κομμάτι. Δεν σε ξέρω αλλά μπράβο.
ta spaei
poios einai o klearxos re paidia?
Να σε θυμόμαστε πάντα Αλέξη έστω και μέσα από τη μουσική!!!!
Δημοσίευση σχολίου