Το συγκεκριμένο έργο περιελάμβανε τέσσερα στάδια:
Το πρώτο στάδιο ολοκληρώθηκε και αφορά στην κατασκευή του χώρου υγειονομικής ταφής αμιάντου (ΧΥΤΑΜ),
το δεύτερο στάδιο αφορά στην ασφαλή διάθεση των αποβλήτων, το τρίτο στο κλείσιμο του ΧΥΤΑΜ και την τελική αποκατάσταση του και
το τελευταίο στη μεταφροντίδα του χώρου.
Μετά το οριστικό κλείσιμο του ΧΥΤΑΜ (τρίτο στάδιο), ο κύριος του έργου ( η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΔΥΤ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ) είναι υπεύθυνος για τη συντήρηση, την παρακολούθηση και τον έλεγχο αυτού καθώς και για την ανάληψη διορθωτικών μέτρων.
Η Άδεια Λειτουργίας ίσχυε έως 20 Ιουνίου 2022. Έχει περάσει σχεδόν ένας χρόνος και η τελική αποκατάσταση του χώρου που περιλαμβάνει και την κατεδάφιση των κτιριακών εγκαταστάσεων δεν έχει υλοποιηθεί, με αποτέλεσμα να παραμένει ένα κουφάρι να δεσπόζει με τον όγκο του στο πανέμορφο τοπίο και να εμποδίζει την αξιοποίηση του χώρου;
Ρωτάμε λοιπόν την Περιφερειακή Αρχή:
1. Πότε θα ολοκληρωθεί η τελευταία φάση του έργου ; Γιατί δεν έχει προχωρήσει κανένα έργο μετά την ολοκλήρωση της Τρίτης φάσης; Ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα των ενεργειών εφεξής;
2. Έχει γίνει υποβολή αιτήματος ανανέωσης ισχύος της άδειας;
3. Υπάρχει συνεργασία με το Κέντρο Περιβάλλοντος (ΚΕ.ΠΕ.) για την περιβαλλοντική παρακολούθηση; Εάν ναι τα αποτελέσματα τι δείχνουν;
4.Παρακολουθείται , ελέγχεται και συντηρείται ο χώρος σύμφωνα με την υποχρέωση που έχει αναλάβει η Περιφερειακή Αρχή;
Με εκτίμηση
Γιώργος Χριστοφορίδης
Περιφερειακός Σύμβουλος
Συνδυασμού «ΕΛΠΙΔΑ»
2 σχόλια:
θα πει τώρα ο άρχοντας "γιατί ενδιαφέρεται ο χριστοφορίδης δεν μένει στα Σέρβια". ο φροντιστής θα μιλήσει με τον "καλό μου φίλο τον Άρη από το Μικρόβαλτο" και την προεδρίνα που κάνει δηλώσεις σαν πρόεδρος του εδεσσαικού και ίσως μάθουμε εμείς οι δημότες γιατί τα μαβε υπάρχουν εκεί σαν κουφάρι. ευτυχώς που υπάρχουν και κάποιοι που ενδιαφέρονται γιατί αν περιμένουμε από τους "άριστους" φροντιστές!
Σημαντική αυτή η παρέμβαση από τον Γιώργο Χριστοφορίδη. Καλά κάνει και ανακινεί το ζήτημα. Μάλλον έχει αντιληφθεί κάτι που δεν έχουν αντιληφθεί κάποιοι άλλοι.
Το οικόπεδο αυτό είναι φιλέτο-λίρα εκατό για μία περιοχή που πνέει τα λοίσθια, με τεράστιες προοπτικές αξιοποίησης.
Έχω διαβάσει ήδη πολλούς τρόπους αξιοποίησης για δημιουργία πάρκου ή χώρου πρασίνου και αναψυχής ή τουριστικών καταλυμάτων. Τα παραπάνω θα μπορούσαν να είναι, πράγματι, επιτυχημένες προτάσεις, αν συνδεθούν όμως με ένα οργανωμένο αναπτυξιακό σχέδιο.
Συνήθως ξεκινάμε από το τέλος απαξιώνοντας τη σημασία του σχεδιασμού: πρώτα κάνουμε ένα έργο και μετά ξύνουμε το κεφάλι μας πώς να το εκμεταλλευτούμε αναπτυξιακά.
Εμμένω όμως σε μια διαφορετική θέση (χωρίς να θέλω να μειώσω τη σημασία άλλων προτάσεων) για δημιουργία Βιομηχανικής Ζώνης. Προσφορά χρήσης γης σε δυνητικούς επενδυτές. Η οριοθέτηση και χωροταξία βιομηχανικών ζωνών προσφέρει συντριπτικό στρατηγικό και διαπραγματευτικό πλεονέκτημα για προσέλκυση επενδύσεων.
Σας θυμίζω τις αντιδράσεις αγροτών του Δρεπάνου κατά του Δήμου Κοζάνης για επένδυση ιδιώτη σε αγροτεμάχιο ελλείψει τέτοιων βιομηχανικών ζωνών.
Αν υπάρχουν τέτοιες ζώνες, τότε δε συζητάς γενικά κι αόριστα την προσέλκυση επενδύσεων ως μια θεωρητική πιθανότητα. Δε χρειάζεται οι επιχειρηματίες να αναζητούν γη και μάλιστα ακριβή, καθώς το έχεις κάνει εσύ γι’ αυτούς πριν από αυτούς και τους την προσφέρεις στο πιάτο.
Δυστυχώς, εκεί στην Περιφέρεια, βλέπουν την αποκατάσταση των πρώην ΜΑΒΕ ως κόστος, αλλά όχι το κέρδος πίσω από αυτό. Χαλαρά παιδιά, με το πάσο σας.
Δημοσίευση σχολίου