Χθες το απόγευμα
πραγματοποιήθηκε ο Εσπερινός που τέλεσε ο Πρωτοσύγκελος της Ιεράς Μητρόπολης
Σερβίων & Κοζάνης Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης Χριστοφόρος Αγγελόπουλος
παρουσία πλήθους πιστών που έκαναν την πανέμορφη και κατάφυτη διαδρομή πάνω στο
όρος Τίταρος για να φτάσουν στην ιστορική Μονή.
Η Ιερά Μονή Αγίου Αντώνιου Σιάπκας αποτελεί σημείο θρησκευτικής και ιστορικής αναφοράς για τους κατοίκους της Καστανιάς Σερβίων και του Λιβαδίου Λάρισας και γενικότερα για τους πιστούς της ευρύτερης περιοχής Σερβίων και Ελασσόνας. Την τελετή του Εσπερινού παρακολούθησαν μεταξύ άλλων και οι δήμαρχοι Σερβίων – Βελβεντού και Ελασσόνας κ.κ. Αθανάσιος Κοσματόπουλος και Νίκος Ευαγγέλου και ο αντιδήμαρχος Θεόδωρος Κυριακίδης.
Η Ιερά Μονή Αγίου Αντώνιου Σιάπκας αποτελεί σημείο θρησκευτικής και ιστορικής αναφοράς για τους κατοίκους της Καστανιάς Σερβίων και του Λιβαδίου Λάρισας και γενικότερα για τους πιστούς της ευρύτερης περιοχής Σερβίων και Ελασσόνας. Την τελετή του Εσπερινού παρακολούθησαν μεταξύ άλλων και οι δήμαρχοι Σερβίων – Βελβεντού και Ελασσόνας κ.κ. Αθανάσιος Κοσματόπουλος και Νίκος Ευαγγέλου και ο αντιδήμαρχος Θεόδωρος Κυριακίδης.
Η Σταυροπηγιακή Ιερά Μονή Αγίου Αντώνιου Σιάπκας,
απέχει 12 χιλιόμετρα από το χωριό της
Παλιάς
Καστανιάς και 20 χιλιόμετρα από την πόλη των Σερβίων. Πρόκειται για φρουριακής
αρχιτεκτονικής Μοναστήρι, σύμφωνα με το βυζαντινό πρότυπο και, ως οικοδομικό
σύνολο, ήταν ένα μικρό κάστρο. Η ιδιοκτησία του Μοναστηριού υπαγόταν στο
Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης. Επρόκειτο δηλαδή για ένα ίδρυμα
Σταυροπηγιακό, με την εποπτεία όμως της επισκοπής Σερβίων. Ήταν κοινόβιο, με
πολλούς μάλιστα μοναχούς και, όπως προκύπτει από διάφορα έγγραφα, το 1750
εγκαταλείφθηκε και οι μοναχοί μετακόμισαν στους Δεμεράδες, όπου είχαν Μετόχιο.
Η περιουσία του ήταν τεράστια. Πέρα από τμήματα της Σιάπκας, τσιφλίκια του
Μοναστηριού ήταν η «Βουβάλα», το «Φαρμάκι» και η «Βούρπα». Σήμερα σώζονται
τμήματα της εισόδου (πρόκειται για δίφυλλη πόρτα), η εικόνα του Αγίου Αντωνίου,
μέρος από το αρχονταρίκι και το ηγουμενείο, μερικά κελιά και μια βυζαντινή
βρύση. Υπάρχουν ακόμη δυο τεράστιες αλυσίδες, στις οποίες έδεναν τους ψυχικά
ασθενείς. Ο Άγιος Αντώνιος ήταν θεραπευτής ειδικών ασθενειών. Όσοι είχαν
προβλήματα, έρχονταν στο Μοναστήρι, δένονταν με τις αλυσίδες και ζητούσαν την
προστασία και τη βοήθεια του Αγίου. Η συμβολή της Μονής υπήρξε τεράστια σε
όλους τους απελευθερωτικούς αγώνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου