Επίκαιρα Θέματα:

Σάββατο 4 Μαρτίου 2017

Βελβεντό, το κόσμημα του νομού Κοζάνης

Από το newsbeast.gr - 04/03/17
Η γραφική πόλη δίπλα σε βουνά, λίμνη και ποταμό - Δείτε τις φωτογραφίες
 Αγαπημένος προορισμός των κατοίκων των κοντινών περιοχών για σύντομες αποδράσεις, το Βελβεντό είναι η γραφική, γοητευτική πόλη του δήμου Κοζάνης, σε απόσταση περίπου 30 χιλιομέτρων από την πρωτεύουσα του νομού.
Η φύση «στεφανώνει» την πόλη με όλους τους πιθανούς τρόπους: Από τη μία είναι τα Πιέρια Όρη, που απλώνουν την επιβλητική σκιά τους, από την άλλη η λίμνη Πολυφύτου και ο ποταμός Αλιάκμονας με τα ευεργετικά νερά τους. Και στην περιοχή του Βελβεντού, ο ταξιδιώτης θα απολαύσει την περιήγηση σε φαράγγι αλλά και καταρράκτη.
Στενά δρομάκια, παραδοσιακή μακεδονίτικη αρχιτεκτονική και πετρόκτιστα σπίτια, αυλές ανθοστόλιστες, όμορφες πλατείες, πηγές με γάργαρο παγωμένο νερό από τα Πιέρια, βυζαντινές εκκλησίες, όλα αυτά συνθέτουν το εντυπωσιακό μωσαϊκό του Βελβεντού με την πλούσια ιστορία.

Τον επισκέπτη καλωσορίζει η εκκλησία του Αγίου Μηνά, που χρονολογείται από τον 12ο αιώνα, ενώ στην ευρύτερη περιοχή υπάρχουν διάσπαρτες δεκάδες εκκλησίες και ξωκλήσια, εκ των οποίων κάποια έχουν χαρακτηριστικά διατηρητέα μνημεία. Στο «αρχοντικό Κώνστα» λειτουργεί το Λαογραφικό Μουσείο με πολύτιμα εκθέματα από την ιστορία και την παράδοση της πόλης.
Το Βελβεντό μπορεί να αποτελέσει ιδανική αφετηρία για εξορμήσεις στον νομό Κοζάνης. Οι φυσιολάτρες θα απολαύσουν το φαράγγι «Σκεπασμένο» με τα πλατάνια, τις φυσικές λίμνες, τους απόκρημνους επιβλητικούς βράχους αλλά και τον καταρράκτη. Η θέα από το παρατηρητήριο θα αποζημιώσει και τον πιο απαιτητικό περιπατητή. Ευκαιρία για πολλές δραστηριότητες προσφέρει και η λίμνη Πολυφύτου με την εντυπωσιακή γέφυρα στα Σέρβια.
Προσεγμένοι ξενώνες και ξενοδοχεία περιμένουν να φιλοξενήσουν τους ταξιδιώτες, οι οποίοι θα έχουν την ευκαιρία να δοκιμάσουν τα πλούσια «δώρα» της κοζανίτικης γης, τσίπουρο και κρασί στα οινοποιεία της περιοχής αλλά και, ανάλογα με την εποχή, τα περίφημα ροδάκινα Βελβεντού και τα ντόπια μήλα. Φεύγοντας μην παραλείψετε να πάρετε μαζί σας μια γευστική ανάμνηση από την όμορφη πόλη, σπιτικά γλυκά του κουταλιού και μαρμελάδες από τα χέρια των γυναικών του Γυναικείου Αγροτικού Συνεταιρισμού Βελβεντού.












21 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΑΝΤΕ ΚΑΛΑ .ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΣΕΡΒΙΑ ΟΙ ΠΕΡΙΣΟΤΕΡΕΣ ΤΗ ΒΕΛΒΕΝΤΟ ΛΕΤΕ ΚΑΙ ΧΑΖΟΜΑΡΕΣ.ΒΑΛΤΕ ΑΥΤΕΣ ΜΕ ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ Η ΒΓΑΛΤΕ ΑΛΛΕΣ ΑΠΟ ΒΕΛΒΕΝΤΟ .ΟΤΙ ΝΑ ΝΑΙ

Ανώνυμος είπε...

Η απόλυτη παραπληροφόρηση. Το Βελβεντό με φωτογραφίες από τα Σέρβια. Αλλά θα μου πείτε τη να δείξετε από Βελβεντό.......

Ανώνυμος είπε...

Στα Σέρβια η γέφυρα χαχαχαχαχαχαχαχαχα, από γεωγραφία σκίζεις

Ανώνυμος είπε...

Ενώ εσύ από ιστορία είσαι πρώτος, στα Σέρβια είναι η Γέφυρα, το Εξωκκλήσι των Αγίων Αναργύρων, το Φαράγγι και ο περιπατητικός διάδρομος, η Βυζαντινή Καστροπολιτεία με την Βασιλική Εκκλησία του Αγίου Δημητρίου και πολλά άλλα.

Ανώνυμος είπε...

Επειδή οι σαλοβιλβινοί δεν κατάλαβαν τι έγινε παραθέτω το link
http://www.newsbeast.gr/travel/arthro/2601569/velvento-to-kosmima-tou-nomou-kozanis

Ανώνυμος είπε...

έχει δίκιο ο 3:17μμ. Μη μας πείτε ισείς οι Βιλβινοί ότι και η γέφυρα είνι του Βιλβιντού..

Ανώνυμος είπε...

και εσύ βλέπω ξεφτέρι είσαι.
οσο και να μην σου αρέσει τα Σέρβια είναι 7,5χλμ μακριά, ούτε με την φαντασία σου δεν βλέπεις την γέφυρα.
Γέφυρα Νεράιδας
Χ. Μ.

Ανώνυμος είπε...

kaphleia.olh h perioxh servia einai.brhkate kai ta kanete omws.etsi...

Ανώνυμος είπε...

Άρθρο κατσαπλιαδων. Απορώ για το πως νοιώθει ο υπεύθυνος ενημέρωσης αυτού του άρθρου.Το απολαμβάνει? Γείτονες η Ιστορία και τα μνημεία του κάθε τόπου είναι γραμμένη, δεν θα την ξαναγραψεται εσείς.

Ανώνυμος είπε...

Εγώ δεν καταλαβαίνω πως η γέφυρα συνδέεται ιστορικά με τα Σέρβια.
Ποια η σχέση με τους Σερβιώτες;
Αν αποδεχθούμε την γεωγραφική της θέση, θα λέγαμε πως και η παλιά γέφυρα και η καινούργια βρίσκονται στην Νεράιδα.

Ανώνυμος είπε...

Καλά ο διαχειριστής της σελίδας δεν είδε τις φωτογραφίες; Άντε, να το δημοσίευε κάνα άσχετο site,να το δικαιολογήσουμε..αλλά να κοτσάρετε φωτογραφίες για το Βελβεντό και οι μισές να είναι από Σέρβια παραπάει.Εκτός κι αν γίναμε αποικία των Βλιβλινών και δεν το μάθαμε ακόμα!!

Ανώνυμος είπε...

Ανώνυμος5 Μαρτίου 2017 - 10:50 π.μ.
Μισές από Βελβεντό; Που τις είδες; Μήπως εννοείς τα λουλούδια ή τα πουλιά στη λίμνη;
Μόνο μία δύο είναι από το Βελβεντό και αυτό για να δείξει τα περίχωρα των Σερβίων.

Ανώνυμος είπε...

11:27 είπα να μην τους στεναχωρήσω πολύ!

Ανώνυμος είπε...

9:59 Για ποια Νεράιδα μιλάς? Η Νεράιδα έχει μετα βιας 40 χρόνια ζωής. Τα Σέρβια ειναι καταγεγραμμένα από το 800μ.Χ.. Ανοίξτε κανένα βιβλίο κύριε και αφήστε τις μπουρδολογιες. Η Ιστορία γράφτηκε και δεν θα την ξαναγραψουν κάποιοι σαν εσας.Και μια συμβουλή .Μην ξυνεται πληγές στα θέματα Ιστορίας,δεν σας συμφέρει........

Ανώνυμος είπε...

Η κάνεις το χαζό ή θέλεις ψυχίατρο.
Τα Σέρβια σαν Σέρβια έχουν πλούσια ιστορία, αλλά τα Σέρβια σαν Σέρβια πια ιστορική σχέση με την γέφυρα;
Θα έχουμε απάντηση ή θα μας πεις πάλι τα Σέρβια έχουν ιστορία.
Για να μάθουμε, συνέβη κανένα ιστορικό γεγονός με Σερβιώτες στην γέφυρα;

Ανώνυμος είπε...

2:28 προφανος μας τρολλαρεις. Τη σχέση έχει η γεφυρα με τα Σέρβια μας λέει ο αλλος . Τα Σέρβια κάηκαν εξαιτίας της ανατίναξης της παλιάς γέφυρας και μου λες τι σχέση έχουν τα Σέρβια με την γεφυρα? Και σαν έκταση χωραφιών είναι απο Σέρβιωτες μέχρι τα Ιμερα.Τα Πασχαδικα αν έχεις ακουστά. Επί χούντας στη παρέμβαση του τότε δημάρχου Σερβίων οφείλεται η κατασκευή της νέας γέφυρας μετα απο προσωπικό του παράπονο στον Γ.Παπαδόπουλο στην Στρ λέσχη στην Κοζάνη Αλλιώς σήμερα με βαρκα θα εποικοινωνουσατε με τα Σέρβια. Κρινεσαι πραγματικά άσχετος και επικίνδυνος.

Ανώνυμος είπε...

Σερβιωτες μονο ηταν στη Λεσχη Αξιωματικων Κοζανης και πιεσαν -την κρισιμη μερα με την τοτε κυβερνηση- στο να γινει γεφυρα.
Μαθαινετε ιστορια. Θα σεβεστε..........................................

Ανώνυμος είπε...

Μέρος 1ο
Το ολοκαύτωμα των Σερβίων Κοζάνης (6 Μαρτίου 1943)
6 ΜΑΡΤΙΟΥ, 2016

ΚΑΜΜΕΝΑ ΣΕΡΒΙΑ. Άλλη εικόνα, που μας δείχνει το δρόμο προς Αγία Κυριακή. Διακρίνεται το πλατάνι μπροστά στου Κοντοδίνα και στο βάθος το καμπαναριό της Αγίας Κυριακής
ΚΑΜΜΕΝΑ ΣΕΡΒΙΑ. Άλλη εικόνα, που μας δείχνει το δρόμο προς Αγία Κυριακή. Διακρίνεται το πλατάνι μπροστά στου Κοντοδίνα και στο βάθος το καμπαναριό της Αγίας Κυριακής
Έρχεται όμως η θύελλα του δεύτερου Παγκοσμίου πολέμου 1940-1944 κατά τον οποίο τα Σέρβια πλήρωσαν βαρύτατο φόρο. Ενώ τα ελληνικά στρατεύματα μάχονταν ακόμη στο Βορειοηπειρωτικό μέτωπο, κατά των φασιστών Ιταλών επιδρομέων, οι σιδηρόφρακτες γερμανικές στρατιές, αφού κάλυψαν ολόκληρο το έδαφος της Ευρώπης, την 6η Μαρτίου 1941 πατούσαν και στο Ελληνικό έδαφος.

Την 13η Απριλίου του 1941 τα Σέρβια βομβαρδίζονται από τα γερμανικά αεροπλάνα και πολλοί Σερβιώτες άμαχοι σκοτώθηκαν.

Την 15η Απριλίου 1941 οι Γερμανοί μπαίνουν στην πόλη. Η περίοδος κατοχής ήταν μια σκληρή δοκιμασία, όπως για όλη την Ελλάδα έτσι και για τα Σέρβια. Τον Φεβρουάριο του 1943 , μια μικρή δύναμη των Γερμανών εγκαταλείπει τα Σέρβια και προχωρεί προς την Κοζάνη. Οι Ελληνικές δυνάμεις όμως ανατινάζουν την ξύλινη γέφυρα του Αλιάκμονα, που είχε στηθεί από τους Γερμανούς για να αντικαταστήσει τη σιδερένια γέφυρα η οποία ανατινάχτηκε από τους Άγγλους κατά την αποχώρησή τους από την Ελλάδα μετά την κατάρρευση του Αλβανικού μετώπου.

Στις 6 Μαρτίου 1943 Ιταλική φάλαγγα που πήγαινε από την Ελασσόνα στη Σιάτιστα, πέρασε από τα Σέρβια και έμεινε 2-3 μέρες ώσπου να κατασκευάσει καινούργια γέφυρα στον Αλιάκμονα. Σε συνεννόηση με τους Γερμανούς οι Ιταλοί τις μέρες αυτές καταστρέφουν και ρημάζουν 1.100 σπίτια. Τα Σέρβια καταστρέφονται ολοκληρωτικά, μόνο το ορφανοτροφείο και 2 ή 3 σπίτια γλιτώνουν από τη μανία των κατακτητών. Πάνω από 40 Σερβιώτες εκτελούνται ή καίγονται ζωντανοί, τη μαύρη εκείνη ημέρα του ολοκαυτώματος. Ο αριθμός των νεκρών ξεπερνά τους 70 τις επόμενες μέρες.

Οι Σερβιώτες από τα γύρω βουνά, βλέπουν έντρομοι τα σπίτια τους και τον κόπο τους να καίγονται επί μέρες ολόκληρες χωρίς να κάνουν το παραμικρό. Μεταξύ των άλλων κάηκαν και οι τρεις ναοί της πόλης. Ο Ναός της Αγίας Κυριακής, ο Ναός του Αγίου Γεωργίου και του Αγίου Νικολάου και το εξωκλήσι της Παναγιωπούλας. Τα Σέρβια από μια πλούσια αρχοντική και γεμάτη μορφωμένο και καλλιεργημένο κόσμο πόλη, μετατρέπεται σε μια φτωχή, μικρή και ανύπαρκτη κωμόπολη.

Ανώνυμος είπε...

Μέρος 2ο
Διάβαζε άσχετε και πες μας που βλέπεις ότι τα Σέρβια κάηκαν από αντίποινα
Δυστυχώς όμως το δράμα δεν τελειώνει εδώ για τα μαρτυρικά Σέρβια. Οι Γερμανοί ξανάρχονται και σκορπούν τον τρόμο και τον φόβο σε όλη την επαρχία, δεν χαρίζονται σε κανένα, σκοτώνουν και καίνε τα πάντα. Έτσι ήρθε και η σειρά των χωριών να καούν κι αυτά ένα χωρίς έλεος από τους γεμάτους μίσος και εκδίκηση Γερμανούς. Η λάβα, ο Μεταξάς, το Τριγωνικό, το Πολύραχο, το Παληογράτσανο, το Μοσχοχώρι, η Καστανιά, το Λιβαδερό, και το καταφύγι έγιναν στάχτη. Όλη η Επαρχία Σερβίων πλήρωσε με αίμα και θυσίες την καταστροφική μανία των Γερμανών.

ΚΑΜΜΕΝΑ ΣΕΡΒΙΑ. Η εικόνα από του Κοντοδίνα το μαγαζί προς «Κουκουμπέτσι»
ΚΑΜΜΕΝΑ ΣΕΡΒΙΑ. Η εικόνα από του Κοντοδίνα το μαγαζί προς «Κουκουμπέτσι»
Τον Οκτώβριο του 1944 οι Γερμανοί τελικά φεύγουν από τα Σέρβια ολοκληρώνοντας την καταστροφή, καίνε και το επιβλητικό και μεγαλόπρεπο οικοτροφείο Σερβίων το μόνο που είχε απομείνει από τους Ιταλούς.

Τα Σέρβια του Οκτωβρίου του 1944 ήταν ένα απέραντο νεκροταφείο, ήταν μια μικρή Πομπηία. Εκατοντάδες νεκροί και τραυματίες, νοικοκυριά ολόκληρα έγιναν στάχτη, η κτηνοτροφία που με κόπους και θυσίες είχαν στήσει οι κάτοικοι της Επαρχίας Σερβίων διαλύθηκε εντελώς και τα υπέροχα και πλούσια σπίτια των Σερβίων που ήταν πραγματικά στολίδια σε όλη τη Δυτική Μακεδονία, μαζί με τα τεράστια Δημόσια κτίρια έγιναν στάχτη χάθηκαν οριστικά και ολοκληρωτικά.

Οι κάτοικοι των Σερβίων, που είχαν καταφύγει στα γύρω βουνά άρχισαν να επανέρχονται στα Σέρβια μετά την αποχώρηση των Γερμανών. Πολλοί όμως απ’ αυτούς μετανάστευσαν σε διάφορα μέρη της Ελλάδας όπως στην Κοζάνη, Βέροια, Θεσ/νίκη, Λάρισα, Βόλο, Κατερίνη, Αθήνα και εγκαταστάθηκαν εκεί. Στα Σέρβια έρχονται και εγκαθίστανται νέοι κάτοικοι από τα γύρω χωριά και κυρίως από την Καστανιά, Μεταξά και Λιβαδερό.

Η ανοικοδόμηση της Πόλης έγινε με αργό ρυθμό, λόγω των γνωστών εσωτερικών έριδων (εμφύλιος πόλεμος), της εγκατάστασης των κατοίκων στην υπόλοιπη Ελλάδα, της μετανάστευσης των Σερβιωτών κυρίως στη Γερμανία και στην Αμερική.

Το κείμενο είναι από "ΤΟ ΔΙΚΤΥΟ ΜΑΡΤΥΡΙΚΩΝ ΠΟΛΕΩΝ ΚΑΙ ΧΩΡΙΩΝ"

Ανώνυμος είπε...

Μπράβο σας τα γράφετε πολύ σωστά,η ιστορία και η αλήθεια δεν παραποιείτε! Τα μνημεία και τα αξιοθέατα των Σερβίων δεν σας ανήκουν!

Ανώνυμος είπε...

9:28 Ρε κοπριά εμεις οι Σερβιωτες εχουμε μαρτυριες απο τους πατεραδες και τους παπουδες μας για το τι εγινε .Μου παρουσιαζεις ενα κειμενο που καποιος ανελαβε την εγγραφη του και περιγράφει σαν παραμυθακι τα γεγονοτα.Λογικο αφορα μια περιληψη για το τι εγινε.Δηλαδη ,τη ήθελες να γραφει οτι τα Σερβια καηκαν επειδη καταστραφηκε η γεφυρα? Αν δεν ξέρεις τα γεγονοτα εισαι παντελως ασχετος επι του θεματος. Θα σε παροτρυνα να ενημερωθεις επι του θεματος απο καποιους ανθρωπους που ερευνουν την τοπικη Ιστορια με στοιχεια και μαρτυριες και οχι να κανεις copy paste απο ενα κειμενο που ειχε σκοπο να περιγραψει τα γεγονοτα με ηπιο τροπο. Καποια πραγματα δεν γραφονται αλλα ειναι βιωματα....

Το Προφίλ μας