Όταν δεν ανέχεσαι ακόμα και την κακόβουλη κριτική είσαι είτε ανήλικος είτε φασίστας

Του Γ. Παπαδόπουλου - Τετράδη

Υπάρχουν δύο τύποι ανθρώπων που δεν ανέχονται την κριτική. Εκείνοι που είναι αυταρχικοί και εκείνοι που είναι πολύ καλομαθημένοι. Οι συνεταίροι της συγκυβέρνησης ανήκουν και στις δύο κατηγορίες. Το πρόβλημα μ’ αυτές τις κατηγορίες είναι ότι δεν ξέρουν και δεν πιστεύουν στην πράξη στις αρχές της Δημοκρατίας. Ρέπουν προς το φασισμό.  

Μια βασική αρχή της Δημοκρατίας είναι να ανέχεσαι την κριτική, ακόμα και αυτή που θεωρείς κακόβουλη. Επειδή κι εσύ για να αναρριχηθείς στην πολιτική σου θέση έχεις ασκήσει κακόβουλη κριτική. Και επειδή η σοβαρότητα απαιτεί να μην ασχολείσαι με ό,τι θεωρείς ανοησίες, αλλά με τη δουλειά σου. Αυτή είναι η σοβαρή πολιτική.

Στις δικτατορίες και στα φασιστικά καθεστώτα δεν μπορείς να ασκήσεις ούτε

κακόβουλη ούτε καλοπροαίρετη κριτική. Πας φυλακή. Αυτή είναι μία διαφορά δημοκρατίας και φασισμού.

Το πρόβλημα με τον πρωθυπουργό, τον υπουργό Άμυνας, τον υπουργό Τύπου και τους περισσότερους από τους συριζανελ είναι ότι θεωρούσαν δικαίωμά τους να σπέρνουν τσουβάλια από συκοφαντίες και ψέματα κατά των πολιτικών τους αντιπάλων όταν ήταν στην αντιπολίτευση. Και ήταν καλός και άγιος ο Τύπος για να σπέρνει όλον αυτό τον οχετό.

Αν στην πολιτική ίσχυε η νοοτροπία Τσίπρα- Καμένου για τον Τύπο, και οι δυό τους έπρεπε να είναι με πολλάκις ισόβια στη φυλακή για τις δεκάδες συκοφαντίες, ψέμματα και διαστρευλώσεις, με τις οποίες εξαπάτησαν το λαό εναντίον αντιπάλων τους, αλλά και των συμφερόντων του λαού.

Αλλά τους έχει πιάσει η ευαισθησία για την ελευθεροτυπία και τη δημοσιογραφία και τον Τύπο τώρα που είναι στη θέση του κρινόμενου και εισπράττουν τα αντίστοιχα σκύβαλα με αυτά που έσπειραν. Για να μην πω, ότι αντικειμενικά η εδώ και 2 χρόνια καλοπροαίρετη ή κακόβουλη κριτική που δέχονται είναι χάδι μπροστά στις χοντράδες με τις οποίες είχαν γεμίσει τα προ του 2015 ΜΜΕ.

Στις δημοκρατίες, αν κάποιος θεωρήσει ότι τον συκοφάντησες σου κάνει μήνυση και αν βρεθείς ένοχος καταδικάζεσαι σε αποζημίωση και λεκτική ή γραπτή επανόρθωση. Στη δικτατορία και στον φασισμό όποιος αξιωματούχος νομίζει ότι θίγεται στέλνει το στρατό ή την αστυνομία, σε συλλαμβάνει και σε στέλνει στο δικαστήριο τρομοκρατούμενο.

Στη δημοκρατία κανένας πρωθυπουργός δεν προτρέπει σαν τον κ Τσίπρα πολίτες να μη διαβάζουν εφημερίδες «για να έχουν την υγειά τους»! Επειδή αυτές οι απόψεις είναι φασιστικές. Ο πρωθυπουργός που έχει την ελαφρότητα ή την αντιδημοκρατική νοοτροπία να απαξιώνει το ρόλο του Τύπου, είτε δεν έχει σκεφτεί ποτέ του πώς θα ήταν μια χώρα χωρίς Τύπο είτε έχει σκεφτεί ότι μια χώρα πρέπει να έχει μόνο τον αρεστό στην εξουσία Τύπο. Το πρώτο μαρτυρά έναν ανώριμο πρωθυπουργό και το δεύτερο έναν αντιδημοκράτη. Και τα δύο εξ ίσου επικίνδυνα για το λαό.

Εξ ίσου επικίνδυνο για το λαό είναι να μην αντιδρά καμιά δημοσιογραφική οργάνωση γι αυτή την απαράδεκτη δήλωση του πρωθυπουργού σε συμβασιούχους εργαζόμενους στις 5 Ιανουαρίου στην Καλαμαριά! Επικίνδυνο, γιατί οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι έχουν αφήσει την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους εδώ και χρόνια στα χέρια διαπλεκόμενων κομματικά και εκδοτικά συνδικαλιστών, που όχι μόνο έχουν καταστρέψει εργασιακά και οικονομικά τον Τύπο, αλλά έχουν απαξιώσει με την απαίδευτη παρουσία τους (απουσία τους καλύτερα) τους πραγματικά σκληρά εργαζόμενους δημοσιογράφους, στους πολίτες. Έτσι ώστε μια κλίκα στάρ της τηλεόρασης, συχνά καβαλημένων και ανεπαρκών, να θεωρείται από το λαό σαν αντιπροσωπευτικό δείγμα της δημοσιογραφίας! Αλοίμονο!

Τα «Παραπολιτικά» δεν είναι η εφημερίδα της αρεσκείας μου. Τα θεωρώ πολύ κίτρινα. Δεν είναι τα μόνα. Ας προσέχουν οι αναγνώστες τους. Κρίση ας έχουν. Σχεδόν όλες οι εφημερίδες, που κυκλοφορούν σήμερα, εκτός από μια-δυό πιο σοβαρές, είναι κίτρινες. Να μη μιλήσουμε για τις κομματικές. Τα σάιτς, ακόμα χειρότερα.

Στη σημερινή εποχή δεν υπάρχει είδηση ή γεγονός που να μην τρέχει στο διαδίκτυο. Και είναι ελάχιστοι οι πολίτες που δεν πληροφορούνται τα γεγονότα από 50 πηγές. Όλοι ξέρουν ή έχουν τις δυνατότητες να μάθουν. Επομένως, όποιος διαβάζει μια εφημερίδα την έχει επιλέξει για την οπτική της γωνία. Την πληρώνει γι αυτή και είναι ο μοναδικός έμπρακτος κριτής της. Αυτός της δίνει ζωή και το δικαίωμα να υπάρχει. Κανείς άλλος.

Η τραμπούκικης νοοτροπίας αντίδραση του υπουργού Άμυνας σε δημοσίευμα της εφημερίδας για τις διακοπές του στις Άλπεις (που προφανώς του χάλασε τη φιλολαϊκή μόστρα) και για ένα διάλογο συντακτών της στο ραδιόφωνο, όπου αναφερόταν και ο γιός του ως fan των Εξαρχείων, είναι τρανές αποδείξεις της αντιδημοκρατίας που έτσι κι αλλιώς εκφράζει ο στρατοχαρής υπουργός. Ακόμα και που έγινε με το μανδύα της νομιμότητας. Ας τους μήνυε. Όλο το άλλο είναι σώου, άχτι και απειλή. Τρία επικίνδυνα χαρακτηριστικά για τη Δημοκρατία.

Δημοσιογράφοι συλλαμβάνονται για δημοσιεύματα στη χώρα του Έρντοαν, με τον οποίο αγκαλιάζεται ο πρωθυπουργός την ώρα που ο σουλτάνος φυλακίζει δημοσιογράφους και κλείνει εφημερίδες. Στη χώρα όπου κυβερνάνε οι Ουκρανοί φιλοναζί και στη χώρα του φασίζοντα Ούγγρου προέδρου. Στη Ρωσία εκτελούνται.

Είναι η νοοτροπία που έστελνε την αστυνομία να κλείνει τα τυπογραφεία της Αυγής και της Δημοκρατικής Αλλαγής πρίν από τη χούντα ή να τρομοκρατεί με μηνύσεις τους δημοσιογράφους τους.

Είναι η νοοτροπία, που έστειλε επί Κ Μητσοτάκη στη φυλακή διευθυντές εφημερίδων γιατί δημοσίευαν τις προκηρύξεις της 17 Νοέμβρη.

Είναι η νοοτροπία που έστειλε πρίν από μήνες στο αστυνομικό τμήμα από το γραφείο του στον Σκάι τον δημοσιογράφο που αποκάλυπτε πιθανές παρανομίες πολύ ισχυρού ποδοσφαιρικού παράγοντα.

Είναι η νοοτροπία του υπουργού Βερναρδάκη, που δήλωσε από τη Βουλή ότι «τα ΜΜΕ έχουν αυτονομηθεί πολύ»!

Είναι η νοοτροπία του υπουργού Τύπου, που ήθελε- και θέλει- να κλείσει ΜΜΕ, όχι γιατί τον ενόχλησαν σε τίποτε, αλλά γιατί του χρειάζεται να πουλήσει ότι γκρεμίζει σύμβολα. Σε αγαστή συνεργασία με μερικούς από τους ιδιοκτήτες τους έναντι ανταλλαγμάτων πολιτικής υποστήριξης σε ό,τι φαίνεται καραμπινάτα τουλάχιστον.! Τα σύμβολα είναι η έγνοια του. Για τη Δημοκρατία δε δίνει δεκάρα.

Όπως δε δίνει δεκάρα και ένα μεγάλο μέρος του εσμού που κυβερνάει τη χώρα και που κόπτεται για τη Δημοκρατία!

Εκείνο που είναι σχεδόν άγνωστο σε πολλούς πολίτες είναι ότι ο Τύπος δεν έχει δική του γνώμη αν δεν στηρίζεται στη σύμφωνη γνώμη της πλειονότητας των αναγνωστών του. Επειδή ο Τύπος δεν υπάρχει χωρίς αναγνώστες και δεν υπάρχει αν εκφράζει αντίθετες αρχές από των αναγνωστών του. Ο Τύπος εκφράζει κοινό. Πολίτες. Αναγνώστες. Ακροατές. Τηλεθεατές.

Όποιος στρέφεται λοιπόν κατά της ελευθερίας έκφρασης του Τύπου στρέφεται κατά της ελευθερίας πληροφόρησης πολιτών. Ούτε εκδοτών, ούτε κυβερνήσεων, ούτε κομμάτων. Επειδή κανένας εκδότης δεν μπορεί να κερδίσει ούτε σεντς χωρίς αναγνώστες, ακροατές, τηλεθεατές. Δεν τους διαμορφώνει. Τους έχει επιλέξει από την αρχή. Κι αν δεν τους σεβαστεί τον κλείνουν. Εκτός αν έχει βρώμικες κυβερνητικές πλάτες με λεφτά.

Όλοι αυτοί οι πολίτες που παρακολουθούν εφημερίδες, για να ξαναέρθω στη νοοτροπία του πρωθυπουργού, του υπουργού Άμυνας και του υπουργού Τύπου, δεν είναι τόσο ανόητοι που να μην ξέρουν τι διαβάζουν. Το έχουν επιλέξει. Θέλουν να βρίζουν «την κυβέρνηση του Τσίπρα ή τη ΝΔ του Κούλη» ή θέλουν μια σοβαρή ενημέρωση. Δικαίωμά τους. Όπως δικαίωμα των φιλοκυβερνητικών είναι να διαβάζουν την Αυγή και την Εφημερίδα των Συντακτών.

Εκείνο που δεν είναι δικαίωμα κανενός αξιωματούχου είναι να αποπειράται να τρομοκρατήσει συλλαμβάνοντας δημοσιογράφους με έωλα επιχειρήματα περί εκβιασμών και άλλων κωμικοτραγικών, που δεν αποδεικνύονται καν από τις δηλώσεις και τα κείμενα και που είναι παιδαριώδη. Όσο παιδαριώδης είναι και ο υπουργός Άμυνας της χώρας.

liberal.gr