του Γιώργου Κυργιώργη
Θεομήτωρ, πλατυτέρα, τιμιωτέρα των Χερουβείμ, Παντάνασα, Γοργοεσπήκοος,
Γλυκοφιλούσα, Γαλακτοτροφούσα, Ζωοδόχος πηγή, Μυροβλύτισα, Ελεοβρύτις,
Οδηγήτρια, Ελεούσα, Χρυσοσπηλιώτισα, Παναγία Σουμελά, Παναγία του Κύκκου
Είναι μόνον λίγα, από τα προσωνύμια τα οποία έδωσε ο λαός μας, στην Παναγία,
την Παναγία μας.
Πολλές φορές σκέπτομαι, και προσπαθώ να εξηγήσω την λατρεία του λαού μας,
στο πρόσωπο της Παναγιάς.
Δεν είμαι θεολόγος, δεν είμαι καν αυστηρά θρησκευόμενος, για να μπορώ να το
εξηγήσω θεολογικά.
Ένας απλός Χριστιανός Ορθόδοξος είμαι. Γι'αυτό η εξήγησή μου είναι απλή, γίηνη,
ανθρώπινη.
Ο τριαδικός Θεός, Πατήρ, υιός και Άγιο Πνεύμα δηλαδή, είναι το θείο, το ουράνιο,
το απλησίαστο.
Η Παναγία είναι το γίηνο, το κοντινό μας πρόσωπο, η καταφυγή μας, για μεσιτεία
προς το θεό μας.
Μα πάνω απ' όλα εμείς οι Έλληνες, έχουμε ΤΑΥΤΙΣΕΙ, την Παναγία με την ΜΑΝΝΑ
μας. Παναγία και Μάννα, Μάννα και Παναγία είναι οχι μόνο για μένα, αλλά γιά όλους,
το ίδιο πρόσωπο.
Την πληγώνουμαι, την πικραίνουμε, ΜΑ πάντα μας συγχωρεί, πάντα μας αγαπάει.
Πρόσφατα, μου συνέβη ένα σημαντικό περιστατικό. Επισκέφθηκα στο θεαγένειο,
ένα φίλο μου, καθηγητή Παν/μίου, καθ'ομολογία του, εδώ και χρόνια άθεο.
Μπήκα στο δωμάτιό του, και τον βρήκα γονατιστό στην εικόνα της Παναγιάς, να
λέει, με τρεμάμενη φωνή '' Μαννούλα μου, βοήθησέ με'' .
Συγκλονίστηκα.
Γύρισε και με μιά ηρεμία στο προσωπό του, μου είπε μιά φράση από τους χαιρετισμούς,
'' Γιώργο, την πάσαν ελπίδα μου, στην Παναγιά, ανατίθημι'' στην μητέρα του θεού, γιά
να με σώσει.
Το μόνο που έκανα, ήταν ο σταυρός μου.
Έτσι είναι φίλοι μου. ΜΑΝΝΑ και ΠΑΝΑΓΙΑ για τον Έλληνα είναι το ίδιο.
Είθε λοιπόν οι μαννούλες όλων μας, να είναι υγιείς και ευτυχισμένες.
Είθε λοιπόν, η Παναγιά μας ''η σκέπη του κόσμου, η πλατυτέρα νεφέλης'' να μας
έχει πάντα μέσα στη μεγάλη αγκαλιά της και να μεσιτεύει για μας στο θεό μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου