Μια σκασίλα έχουν όσοι γύρισαν από τις διακοπές και βρέθηκαν με το χαρτί του Ενιαίου Φόρου Ακινήτων στα χέρια. Θα καταφέρει η κυβέρνηση να συγκεντρώσει τους 180 βουλευτές που απαιτούνται για την εκλογή Προέδρου τον επόμενο Μάρτιο ή θα δικαιωθούν οι κόποι του κ. Γιάννη Μηλιού ο οποίος ανήμερα της Παναγιάς δήλωσε ότι αυτός και οι σύντροφοί του «θα αγωνιστούμε να βρεθούν οι 121 βουλευτές (που θα μπλοκάρουν την εκλογή)»;
Αυτό είναι το βασικό πρόβλημα που απασχολεί όλους τους πολίτες, ειδικά εκείνους οι οποίοι πριν από δύο βδομάδες δεν ήξεραν πώς θα βγάλουν τον μήνα και τώρα ξαφνικά βρέθηκαν κροίσοι στα μάτια της εφορίας, επειδή έχουν ένα παλιοχώραφο στα Τρίκαλα. Είναι παλαιόθεν γνωστό ότι οι κάτοχοι μεγάλου πλούτου ενδιαφέρονται για όλες τις πολιτικές εξελίξεις που αναγκαστικά επηρεάζουν την περιουσία τους.
Εν τω μεταξύ, νομοσχέδια περνούν αδιάβαστα κι ασυζήτητα· ψηφίζονται άσχετες τροπολογίες που κανείς δεν ξέρει από πού κρατάει η σκούφια τους ή ποιους συγκεκριμένα εξυπηρετούν· διευθετήσεις που εξυπηρετούν μεγαλοεπιχειρηματίες ετοιμάζονται, αλλά το έθνος παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα το θρίλερ «180 κατά 120».
Η πολύ πρόωρη συζήτηση για την προεδρική εκλογή (σημειωτέον ότι ξεκίνησε πριν από αρκετούς μήνες) δεν δείχνει κάποια έφεση του πολιτικού συστήματος για μακροχρόνιο προγραμματισμό και σχεδιασμό. Εδώ -υποτίθεται- ξεκινά η μεγάλη συζήτηση για τη διευθέτηση του χρέους και ακόμα δεν έχει χαραχθεί ένα μίνιμουμ εθνικής συναίνεσης για τους στόχους της διαπραγμάτευσης. Η πολύ πρόωρη συζήτηση για την προεδρική εκλογή απλώς αναδεικνύει την αυτοαναφορικότητα του πολιτικού συστήματος (τα ΜΜΕ συμπεριλαμβάνονται σ’ αυτό) και τη στρεβλή ιεράρχηση στον δημόσιο διάλογο. Το χειρότερο είναι ότι αυτή η αυτοαναφορικότητα δεν είναι κάτι καινούργιο και ότι πολιτικοί και ΜΜΕ δεν μαθαίνουν από τα λάθη τους. Τα πάντα γίνονται όπως παλιά, τότε που ο κ. Κώστας Σημίτης προειδοποιούσε από το βήμα της Βουλής ότι «αποτελεί κοινό μυστικό στους κύκλους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ότι η Ελλάδα... καλό θα ήταν να αναγκαστεί να προσφύγει στο ΔΝΤ για δανεισμό, ώστε η παρακολούθηση της ελληνικής οικονομίας να είναι αρμοδιότητά του και όχι φροντίδα της Επιτροπής» (Βουλή 18.12.2008) και τα ΜΜΕ διαπίστωσαν το... μέγα ρήγμα στο ΠΑΣΟΚ από το γεγονός ότι ο πρώην πρωθυπουργός στην ομιλία του δεν είπε λέξη για τον κ. Γιώργο Παπανδρέου.
Γράφαμε και παλιότερα ότι «οι πολίτες έχουν πολλά και διαφορετικά προβλήματα από αυτά που έχουν οι πολιτικοί. Εχουν πολλά και διαφορετικά προβλήματα από αυτά που έχουν και οι δημοσιογράφοι. Τα προβλήματα των πολιτών είναι διαφορετικά από αυτά που συζητούν τα βράδια στο Κολωνάκι οι δημοσιογράφοι με τους πολιτικούς. Τα προβλήματα των πολιτών δεν έχουν να κάνουν ούτε με τακτικές κινήσεις ούτε με αιχμές ούτε με δηλώσεις που κρύβουν υπονοούμενα ούτε με το προφίλ των πολιτικών, αλλά ούτε και με το ανφάς τους» «Καθημερινή» 16.9.2009) Η πολιτική δεν έχει να κάνει με τακτικές κινήσεις στη σκακιέρα, αλλά με πραγματικά προβλήματα του τόπου, τα οποία για μία ακόμη φορά κρύβουμε πίσω από την προεδρολογία. Δυστυχώς, παρά την κρίση, όλα αναπαράγονται όπως παλιά. Μέχρι να ξαναβρεθούμε προ εκπλήξεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου