Αναπόφευκτο το haircut στους φόρους

Γράφει ο Αντώνης Δαλίπης

Δυστυχώς, αργά ή γρήγορα το Δημόσιο είναι αναγκασμένο να κάνει το δικό του haircut.

Να ρυθμίσει, ακόμη και να διαγράψει, ένα ποσοστό του χρέους πολιτών-φορολογου­μένων προς αυτό.

Το έκαναν οι ξένοι και Έλληνες πιστωτές του με το γνωστό PSI στα ελληνικά ομόλογα.

Κινούνται προς την ίδια κατεύθυνση τώρα οι τράπεζες για τα στεγαστικά και επιχειρηματικά δάνεια που έχουν κηρυχθεί ληξιπρόθεσμα.

Μπορεί το haircut να ακούγεται προκλητικό, αλλά πιο οδυνηρή είναι η πραγματικότητα. Και το πρόβλημα δεν είναι μόνο η όποια διαγραφή και ρύθμιση, αλλά το σήμα που θα εκπέμψει μια τέτοια πράξη, ο τρόπος που θα γίνει για να αποφευχθούν σκανδαλώδεις ρυθμίσεις και η διαχείριση ενός πράγματι ειδικού μέτρου έναντι όλων των συνεπών φορολογουμένων.

Η πραγματικότητα, όμως, είναι αδυσώπητη. «Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος» είναι η πρώτη αρχή. Και η δεύτερη είναι ότι μόνο με μια ρύθμιση υπάρχουν ελπίδες να περισωθεί ό,τι δύναται να περισωθεί για το ελληνικό δημόσιο.

Η μακροχρόνια κρίση, τα χιλιάδες λουκέτα και η υπερφορολόγηση, δημιούργησαν μια πανστρατιά οφειλετών. Κι αυτή είναι η πικρή αλήθεια.

Αυτή τη στιγμή κοντά στα 2,5 εκατομμύρια οφείλουν στο ελληνικό δημόσιο χρέη μικρά ή μεγάλα που έχουν καταστεί ληξιπρόθεσμα.

Ασφαλώς και δεν ανήκουν όλοι οι οφειλέτες στην ίδια κατηγορία, για να καθιερωθεί μια ενιαία ρύθμιση για όλους.

Οι περισσότεροι επιδιώκουν επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής για να ενταχθούν στην κατηγορία των συνεπών φορολογουμένων.

Ένα μεγάλο ποσοστό οφειλετών μάλιστα που αδυνατούσε να αποπληρώσει το χρέος εντός των προθεσμιών, βλέπει τώρα αυτό να έχει φθάσει σε υπερδιπλάσιο ύψος από τα πρόστιμα και τους τόκους υπερημερίας και σαφώς δεν υπάρχει κανένα περιθώριο εξόφλησής του.

Υπάρχουν βέβαια κι αυτοί που έχουν αποδεδειγμένα τη δυνατότητα πληρωμής, αρνούνται την εξόφληση, είναι ασυνεπείς.

Είναι η κατηγορία των κακοπληρωτών που αναμένουν μια ευνοϊκή ρύθμιση, για να ενταχθούν κι αυτοί στο ευνοϊκό καθεστώς.

Και τέλος είναι κυρίως επιχειρήσεις που έκλεισαν εδώ και χρόνια, έχουν κατασχεθεί τα περιουσιακά στοιχεία τους, έπαψαν να υφίστανται και φυσικά πρόσωπα που έχουν αποβιώσει ή βρίσκονται εν ζωή, αλλά δεν διαθέτουν καμία περιουσία.

Από την κατηγορία αυτή, το Δημόσιο δεν έχει καμία ελπίδα να εισπράξει τα χρέη, τα οποία απλώς υπολογίζονται στις συνολικές οφειλές προς την εφορία και το μόνο που απομένει είναι όχι η τυπική διαγραφή, αλλά η σύνταξη μιας ξεχωριστής λίστας, όπως επιχειρήθηκε παλαιότερα και ματαιώθηκε, όταν οι γνωστοί λαϊκιστές άρχισαν να φωνασκούν και να διατυπώνουν διάφορα σενάρια συνωμοσίας.

Οι «κακοπληρωτές» είναι εύκολο να εντοπισθούν και να αντιμετωπισθούν με την αυστηρότητα που τους αρμόζει.

Όμως, όλοι οι άλλοι οφειλέτες βρίσκονται σε αδυναμία και ουσιαστικά κήρυξαν στάση πληρωμών.

Το Δημόσιο δεν έχει άλλες λογικές επιλογές, παρά να δώσει ευκαιρίες για την αποπληρωμή του χρέους ή να ανοίξει... τις φυλακές, γεγονός αδύνατο για 2,5 εκατ. πολίτες.

Πρώτη επιλογή είναι η εξόφληση σε πολλές δόσεις με παράλληλη απαλλαγή των οφειλετών από πρόστιμα και τόκους. Και σε ορισμένες περιπτώσεις «κούρεμα» με όρους και κανόνες.

Αλλιώς, το Δημόσιο κάθε μήνα θα εκδίδει νέες ανακοινώσεις με όλο και αυξανόμενο το ύψος του ιδιωτικού χρέους που έχει «λαμβάνειν» και του αριθμού των οφειλετών.

imerisia.gr