Πριν από μερικές μέρες στην Πορτογαλία, μια γυναίκα, μέλος μιας ελληνικής ΜΚΟ, σε ένα ταξίδι ανεύρεσης πόρων για άπορους Έλληνες, αποφάσισε να βοηθήσει μερικούς από Πορτογάλους άστεγους οι οποίοι είναι άφθονοι αυτές τις μέρες στους δρόμους της Λισσαβόνας. Επέλεξε να αγοράσει φρούτα και να τα συνθέσει σε ένα μπολ, σταφύλια και μπανάνες κυρίως γιατί αυτά έχουν τις περισσότερες βιταμίνες και είναι ιδιαίτερα θρεπτικά. Και αυτό γιατί τα φρούτα είναι το τελευταίο πράγμα που λαμβάνουν οι άστεγοι. Συνήθως δέχονται ξηρούς καρπούς, σούπες και ψωμοτύρι, και αν έχουν οι ίδιοι χρήματα τα επενδύουν σε τσιγάρα και αλκοόλ.
H κυρία πλησίασε τον πρώτο άστεγο που συνάντησε ο οποίος κοιμόταν επάνω σε ένα πεζοδρόμιο. Έσκυψε να του αφήσει το μπολ με τα φρούτα δίπλα του δίχως να τον ενοχλήσει. Όμως εκείνος ξύπνησε από τον θόρυβο και ζαλισμένος από τον ύπνο άπλωσε το χέρι του να πάρει το μπολ και να την ευχαριστήσει. Της ψιθύρισε κάτι στα πορτογαλικά. Εκείνη δεν κατάλαβε τίποτε. Τότε εκείνος της μίλησε στα αγγλικά και την χιλιοευχαρίστησε. «Από που είσαστε» την ρώτησε στη συνέχεια. «Από την Ελλάδα» απάντησε εκείνη. Η έκφραση του άστεγου άλλαξε. «Από την Ελλάδα. Α, μα τότε τι κάνετε;» αναφώνησε. «Πάρτε πίσω τα φρούτα και δώστε τα στους Έλληνες. Στους καημένους τους Έλληνες. Πόσο καημένοι είναι».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου