Ψήφισμα της απεργιακής συγκέντρωσης Τετάρτη 26-09-2012. Ομιλία Προέδρου Εργατικού Κέντρου Κοζάνης

Εμείς οι απεργοί συγκεντρωθήκαμε για άλλη μία φορά και διαδηλώνουμε στην Κεντρική Πλατεία της Κοζάνης, σήμερα Τετάρτη 26 Σεπτέμβρη  2012 .

Εργαζόµενοι & κοινωνία διαδηλώνουν – διεκδικούν & απαιτούν:

ñ     Να  απορριφθεί κατηγορηµατικά  κάθε  σκέψη  ή  πρόταση  για  νέες  περικοπές  και

            ανατροπές  στους  µισθούς,  τις  συντάξεις,  τις  εργασιακές             σχέσεις,  καθώς  και  για νέες φοροεπιδροµές κατά   των«µόνιµων υποζυγίων» µισθωτών και συνταξιούχων.

ñ     Ριζική  αλλαγή  της  ασκούµενης  οικονοµικής  πολιτικής,  κατάργηση  των  επαχθών και αδιέξοδων πολιτικών του µνηµονίου.

ñ     Αλλαγή  του  ρόλου  της  Ε.Κ.Τ.,  έκδοση  ευρωοµολόγου  που  θα  ενισχύει  τις επενδύσεις, την ανάπτυξη, την απασχόληση, την κοινωνική πολιτική και συνοχή.

ñ     Νέο  αναπτυξιακό  µοντέλο  που  θα  δηµιουργεί  νέες  και  σταθερές  θέσεις  εργασίας που  θα  αντιµετωπίζει  το  εφιαλτικό  πρόβληµα  της  ανεργίας  κυρίως  για  τους  νέους

            και τις γυναίκες και θα ενισχύει την κοινωνική συνοχή

ñ     Απόρριψη  και  ακύρωση  της  απόφασης  της  Ε.Ένωσης  περί«σταθερότητας  του ευρώ»  που  νοµοθετεί  και  συνταγµατοποιεί  τη  λιτότητα  και  την  κατάργηση  των

            κοινωνικών παροχών των εργαζοµένων.

ñ     Ακύρωση  των  πολιτικών  λιτότητας  και  των  νέων  σχεδιαζόµενων  αντεργατικών,  αντιαναπτυξιακών και αναποτελεσµατικών µέτρων και ενίσχυση χαµηλόµισθων και χαµηλοσυνταξιούχων

ñ     Κατάργηση  της 6ης  Πράξης  του  Υπουργικού  Συµβουλίου  που  ακυρώνει  το  θεσµό των ΣΣΕ και των ελεύθερων συλλογικών διαπραγµατεύσεων, των ΟΕΚ-ΟΕΕ.

ñ     Επαναφορά  της 13ης και 14ης  σύνταξης  σε  όλους  τους  συνταξιούχο µε προτεραιότητα στους χαµηλοσυνταξιούχους

ñ     Πάταξη της ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ  και των ΚΑΡΤΕΛ. Ποινικοποίηση των αθέµιτων µονοπωλιακών συναλλαγών. Πάγωµα Τιµών και όχι µισθών και συντάξεων.

ñ     Κατάργηση  της  ψευτοαπασχόλησης,  της  µαύρης  και  ανασφάλιστης  εργασίας,  των ελαστικώνµορφών  απασχόλησης,  της«εφεδρείας»  εργαζοµένων.  ∆ήµευση

            περιουσιών για µεγαλοοφειλέτες και εισφοροκλέπτες της     ~          Κοινωνικής Ασφάλισης.

ñ     Αναστροφή  αλλά  και  ακύρωση  των  συνταγών  εκποίησης  των  ∆ΕΚΟ,  των στρατηγικής  σηµασίας  επιχειρήσεων  του  δηµοσίου  και  των  επιχειρήσεων  κοινής ωφέλειας. Όχι στην εµπορευµατοποίηση κοινωνικών αγαθών και υπηρεσιών.

ñ     Υπεράσπιση του ΙΚΑ και του ∆ηµόσιου Ασφαλιστικού Συστήµατος. Επιστροφή των ληστευθέντων  χρηµάτων  των  δοµηµένων  οµολόγων,  διεύρυνση  της  λίστας  των

            Βαρέων  και  Ανθυγιεινών  Επαγγελµάτων.

            Καθιέρωση  κοινωνικού  πόρου  υπέρ  τηςκοινωνικής          ασφάλισης. Χρηµατοδότηση και ενίσχυση του ΕΟΠΥΥ.

ñ     Αναβάθµιση και ενίσχυση της ∆ηµόσιας ∆ωρεάν Παιδείας- Υγείας- Πρόνοιας.

ñ     Καθιέρωση  του  θεσµού“Συνήγορος  του  εργαζόµενου”.  Προώθηση  εργατικού  και κοινωνικού ελέγχου, ίδρυση φορέα επαγγελµατικού κινδύνου.

ñ     Απαγόρευση  των  απολύσεων  σε  επιχειρήσεις  που  έλαβαν  κρατική χρηµατοδότηση  ή  επιδοτήσεις,  αύξηση  και  επιµήκυνση  του  επιδόµατος  ανεργίας,

            ουσιαστικά µέτρα ενίσχυσης της απασχόλησης και µείωσης             της ανεργίας.

ñ     Μείωση  και  όχι  αύξηση  των  συντελεστών  ΦΠΑ  στα  είδη  ευρείας  λαϊκής  κατανάλωσης, καθώς  και  των  τιµών  προϊόντων  και  υπηρεσιών  του  ∆ηµοσίου  και  των  οργανισµών κοινής ωφέλειας.

ñ      Προστασία και αναβάθµιση του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής.

ñ     Καμία εφεδρεία και απόλυσυ στο στο στενο και δημόσιο ευρυτερο τομέα

Τα  συνδικάτα  θα  συνεχίσουν  τον  αγώνα  ώστε  να  µπει  τέλος  στην  αδιέξοδη, νεοφιλελεύθερη  και  αντεργατική  πολιτική  που  εφαρµόζει  η  κυβέρνηση  κατ΄  εντολή των δανειστών.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ

ΟΜΙΛΙΑ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ Ν. ΚΟΖΑΝΗΣ

   ΚΟΖΑΝΗ 26/9/2012

Το θέατρο του παραλόγου παίζεται στη χώρα μας από το 2010 σε βάρος των εργαζομένων των συνταξιούχων, των αδύναμων κοινωνικών ομάδων.

Μόνο που αυτό είναι σκληρή πραγματικότητα και έχει οδηγήσει την κοινωνία στη φτώχεια και την οικονομία στην καταστροφή και εάν συνεχισθεί η ίδια πολιτική σε λίγο θα αποβεί μοιραία και μη αναστρέψιμη.

Υπήρξε μια ελπίδα μετά από δυο εκλογικές αναμετρήσεις ότι το πολιτικό προσωπικό της χώρας, η κυβέρνηση, κατανόησαν το μέγεθος του προβλήματος και κάτι θα άλλαζε.

Τα ίδια, το ίδιο έργο, το ίδιο θέατρο, η ίδια αδυναμία και ανικανότητα.

Αλλα να υπόσχονται, άλλα να πράττουν, κανένας σοβαρός σχεδιασμός για τη χώρα.

Μόνο επικοινωνιακή πολιτική,  ψευτοδιλήμματα η ίδια σκληρή δημοσιονομική πολιτική, ακραία, στυγνή,  βάρβαρη, νεοφιλελεύθερη.

Τιμωρούν τους συνταξιούχους γιατί από την ολοκλήρωση του εργασιακού τους βίου δεν πάνε κατευθείαν στο άγιο Γεώργιο.

Τιμωρούν τους εργαζόμενους, την μισθωτή εργασία γιατί μας επέτρεπε αξιοπρεπώς να ζούμε, να σπουδάζουμε τα παιδιά μας, γιατί στοιχειωδώς καλύπταμε βασικές μας ανάγκες.

Τιμωρούν τους μικρομεσαίους που είχαν τη φαεινή ιδέα να ανοίξουν επιχείρηση, μέσα από τον δαίδαλο ης γραφειοκρατίας, για να ζήσουν οι ίδιοι και οι οικογένιες τους.

Τιμωρούν ότι βρουν  μπροστά τους και κινείται.

Για να συνειδητοποιήσει όμως κάποιος το μέγεθος της οικονομικής καταστροφής των ελληνικών νοικοκυριών πρέπει να την έχει υποστεί ο ίδιος.

Δεν την έχει υποστεί όμως το πολιτικό προσωπικό και όσοι άμεσα κινούνται γύρω από αυτό.

Επί δυόμιση χρόνια κόβουν και ξανακόβουν μισθούς, συντάξεις, ξηλώνουν τις κοινωνικές παροχές, το εργατικό δίκαιο, το θεσμικό πλαίσιο της χώρας μας.

Μια πολιτική κοινωνικά ανάλγητη, βάρβαρη, υφεσιακη που μόνο αύξηση της ανεργίας, της φτώχειας, των αυτοκτονιών φέρνει και καταργεί κάθε στοιχειώδη προστασία των αδυνάτων που είναι υποχρέωση ενός σύγχρονου κράτους.

Δημόσια και κοινωνικά αγαθά, Υγεία, παιδεία, κοινωνικές δομές, πρόνοια, δήμοι,  μικρομεσαίες επιχειρήσεις, κοινωνική ασφάλιση όλα καταρρέουν από τις  συνεχείς περικοπή δαπανών, τις συγχωνεύσεις και καταργήσεις υπηρεσιών και οργανισμών, τις ιδιωτικοποιήσεις και τον περιορισμό του αριθμού των εργαζομένων.

Μέτρα μόνο σε βάρος μας  και πάντα  είναι τα τελευταία,  που ποτέ όμως δεν είναι, σε λίγο θα απαιτήσουν να μας βγάλουν  από τα σπίτια μας.

Το χρέος  όμως και τα  ελλείμματα συνεχίζουν «ανίκητα» και απαιτούν συνεχώς νέες θυσίες και νέες περικοπές.

Όλοι σήμερα δέχονται αυτό που φωνάζουμε σχεδόν τρία χρόνια ότι η συνταγή των μνημονίων έχει αποτύχει ΠΑΤΑΓΩΔΩΣ, επιμένουν  όμως στην ίδια αδιέξοδη, αναποτελεσματική, υφεσιακή, αντεργατική και αντικοινωνική πολιτική.

Κάθε ώρα, κάθε μέρα, κάθε μήνα,  προσθέτουν κι ένα νέο κατάλογο περικοπών των μισθών, των συντάξεων και των κοινωνικών επιδομάτων, προωθούν απολύσεις και ιδιωτικοποιήσεις, λες και οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι είναι οι ΕΝΟΧΟΙ και οι υπεύθυνοι της κρίσης.

Απαιτούν να αυξηθούν εξοντωτικά τα όρια ηλικίας στα 67 χρόνια και τα ελάχιστα χρόνια εργασίας από τα 4.500 στα 6.000 ένσημα, γιατί αδυνατούν ή δεν θέλουν να πατάξουν την εισφοροδιαφυγή, τη μαύρη και ανασφάλιστη εργασία.

Σχεδιάζουν νέες βάρβαρες περικοπές αλλά και απολύσεις στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα.

Να  θυμηθούμε τι έλεγε ο Πρωθυπουργός  προεκλογικά.

Καυτηρίαζε και κατήγγειλε τη συνταγή των μνημονίων, το λάθος φάρμακο των δανειστών και τόνιζε την ανάγκη επενδύσεων και ενίσχυσης των χαμηλόμισθων και των χαμηλοσυνταξιούχων με ένα διαφορετικό μείγμα οικονομικής πολιτικής (Ζάππειο 1 και Ζάππειο2, αλλά και τις προγραμματικές δηλώσεις) σήμερα  αποφασίζει τα τελείως ΑΝΤΙΘΕΤΑ.

Οι κομπογιαννίτες της Τρόικα  η δεν καταλαβαίνουν τι κάνουν και πού οδηγούν το λαό και τη χώρα ή υπηρετούν ύποπτα και ακραία μεγαλοεργοδοτικά  και τραπεζικά συμφέροντα.

Οι νέες απαιτήσεις τους, θα μας ΑΠΟΤΕΛΕΙΩΣΟΥΝ ότι έχει απομείνει από εργασιακά, οικονομικά, συνταξιοδοτικά και κοινωνικά δικαιώματα στη χώρα μας, χωρίς καμιά προοπτική και ΕΛΠΙΔΑ.

Η ύφεση και η ανεργία αυξάνονται θεαματικά, οι μισθοί, τα ημερομίσθια, οι συντάξεις και οι κοινωνικές παροχές μειώνονται δραματικά, τα ασφαλιστικά ταμεία καταρρέουν, η αγορά έχει οδηγηθεί σε στάση πληρωμών, οι εισπράξεις και τα δημόσια έσοδα παραμένουν πενιχρά, ενώ η ανάπτυξη και η απασχόληση έχουν καταβαραθρωθεί, μόνο υποσχέσεις.

Η προγραμματική περιοδος του ΕΣΠΑ ολοκληρώνεται και όλο συζητούν, μόνο συζητούν, αποτέλεσμα μηδεν. Μόνο οι μεγάλοι οδικοί άξονες θα δημιουργούσαν άμεσα κοντά 100.000 θέσεις εργασίας.

Επιμένουν στις βάρβαρες πολιτικές, ενώ το επίπεδο των μισθών και των συντάξεων έχει υποχωρήσει μια δεκαετία, τουναντίον η κερδοφορία (από τις θυσίες των εργαζόμενων) παραμένει στα επίπεδα του 2009 και η ανεργία σε αυτά του 1960.

Πρόκειται για την πιο σκληρή, ανάλγητη  και ταξική πολιτική που εφαρμόστηκε ποτέ σε χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την πιο βάρβαρη, αντεργατική και βίαια ΑΝΑΤΡΟΠΗ που έχει γίνει στο εργατικό δίκαιο, στο πλέγμα προστασίας  των κοινωνικά αδύνατων.

Η περιοχή μας στενάζει από το βάρος της υψηλή ανεργίας, ξεπερνάει το 35%, μόνο τον ιούλιο αυξήθηκε κατά 2% ή 350 άνεργοι παραπάνω σε σχέση με τον Ιούνιο, σε απόλυτα νούμερα αντιστοιχούν 10 - 15 άνεργοι τη ημέρα.

Που είναι οι πολιτικές μείωσης της ανεργίας.

Η φτώχεια αυξάνεται δραματικά, η απλήρωτη εργασία έχει γίνει θεσμός, η ανασφάλιστη και αδήλωτη επίσης, η οικονομική δραστηριότητα έχει αφανιστεί, οικοδομή, μάρμαρο, μέταλλο, ξύλο, μ.μ.ε..

Κινδυνεύουμε από βιομηχανική ερημοποίηση και ενεργειακή απομόνωση.

Μέσα σε αυτό το ζοφερό οικονομικό περιβάλλον, απαιτούν να μας διαλύσουν, γιατί θέλουν να μας «σώσουν», τουναντίον κλέβουν τις προοπτικές μας, το μέλλον μας, τα όνειρα μας, το μέλλον των νέων μας, των παιδιών μας. 

Η ελληνική κοινωνία στενάζει, οι φοροφυγάδες όμως, οι φοροκλέπτες, οι εισφοροφυγάδες, οι εξυπνάκηδες οικονομικά και κοινωνικά ισχυροί ως καλλιτέχνες της φοροαποφυγής συνεχίζουν ανενόχλητοι να βγάζουν τη γλώσσα στην κοινωνία και στα «κορόϊδα», αλλά βέβαια τα κέρδη τους στο εξωτερικό.

Τα προνόμια των τραπεζιτών, των βιομήχανων, των εφοπλιστών παραμένουν ισχυρά, ενώ τα κυκλώματα και τα καρτέλ στα καύσιμα, στα βασικά προϊόντα, στα φάρμακα και στα ιατρικά υλικά κ.λ.π. συνεχίζουν το πάρτι της κερδοσκοπίας, ξεζουμίζοντας την ελληνική κοινωνία και οικονομία.

Με αυτές τις  βάρβαρες υφεσιακες, προκλητικές πολιτικές οδηγούν τους πολίτες στην χρεοκοπία και την Ευρώπη στη διάλυση. Αυτά που μας «προσφέρουν» δεν είναι βοήθεια, αλλά ΘΗΛΕΙΑ ΠΝΙΓΜΟΥ και ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ, χωρίς προοπτική και μέλλον.

Κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν πως αυτές οι ΑΚΡΑΙΕΣ και ΠΑΡΑΛΟΓΕΣ νεοφιλελεύθερες απαιτήσεις τροφοδοτούν και ενισχύουν ΑΚΡΑΙΕΣ κοινωνικές και πολιτικές συμπεριφορές.

Η Κυβέρνηση, οι Τροϊκανοί και οι Ευρωπαίοι ηγέτες πρέπει να καταλάβουν ότι πίσω από τους αριθμούς και τους δείκτες υπάρχουν ΑΝΘΡΩΠΟΙ με δικαιώματα και απαιτήσεις.

Και εφόσον αυτοί δεν θέλουν ή δεν μπορούν να το αντιληφθούν οφείλει η Κυβέρνηση και τα κόμματα που τη στηρίζουν να το αντιληφθούν και να το ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ.

Αυτήν την εντολή έδωσε ο Ελληνικός λαός.

Καλούμε τους βουλευτές και κυρίως της περιοχής μας να μην ψηφίσουν αυτά τα μέτρα.

Οι εργαζόμενοι και η κοινωνία απαιτούν και απαντούν:

έως εδώ, δεν πάει άλλο!

όλοι μαζί να προστατεύσουμε τα κοινωνικά δικαιώματα, τους εργατικούς και δημοκρατικούς θεσμούς.

Τα συνδικάτα έδωσαν και δίνουν σκληρές μάχες και μεγάλους αγώνες για να αποκρούσουν και να ακυρώσουν αυτές τις νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες, παρά τις επιθέσεις που δεχόμαστε και το εχθρικό περιβάλλον που δημιουργούν σε βάρος μας, αντέχουμε,συνεχίζουμε.

Δίνουμε μάχες να σωθεί η χώρα, μα πάνω και πρώτα από όλα, να σωθούν οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ.

Απαιτείται λοιπόν σε αυτή τη δύσκολη και άνιση μάχη η μέγιστη δυνατή ΕΝΟΤΗΤΑ στον αγώνα και στην πάλη. Δεν υπάρχει πλέον η πολυτέλεια ξεχωριστών δράσεων και διασπαστικών συμπεριφορών.

Να μην περάσουν τα νέα μέτρα

Όλοι μαζί μπορούμε να ανατρέψουμε τη νεοφιλελεύθερη πολιτική και τα μνημόνια κυβέρνησης και τροϊκανών

Όλοι μαζί μπορούμε να τα καταφέρουμε.

Αθ. Τολιόπουλος

Πρόεδρος