Υπόθεση Παστίτσιος: Η Ελλάδα γίνεται Ιράν με τις «ευλογίες» της Χρυσής Αυγής;

Η σύλληψη ενός 27χρονου πολίτη και η ταυτόχρονη απαγόρευση από το Facebook μιας σελίδας που με την ονομασία «Πατέρας Παστίτσιος» σατίριζε τη «βιομηχανία» που στήθηκε γύρω από τον πατέρα Παΐσιο αλλά και κληρικούς που είχαν εμπλακεί σε κάθε είδους σκάνδαλα, προκαλεί αντίδραση του πνευματικού κόσμου και δημιουργεί φόβους ότι η ελληνική κοινωνία βαδίζει σε επικίνδυνα αυταρχικά μονοπάτια.

Οι φόβοι αυτοί ενισχύονται από το γεγονός ότι η Αστυνομία και η Υπηρεσία Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος συλλαμβάνει πολίτες και λογοκρίνει ιστοσελίδες κάτω από την πίεση της Χρυσής Αυγής η οποία φαίνεται να εξελίσσεται σε φρουρό του τρίπτυχου «Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια». Η διαδικασία σύλληψης του «Πατέρα Παστίτσιου» φαίνεται να έγινε μετά από επερώτηση στη Βουλή του βουλευτή της Χρυσής Αυγής Χρήστου Παππά.

Παρόμοια κρούσματα λογοκρισίας και ηθικολογίας είχαν παρατηρηθεί και το προηγούμενο διάστημα : πριν από λίγο καιρό η Χρυσή Αυγή αλλά και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες είχαν δημιουργήσει θέμα με το θεατρικό έργο της Λένας Κιτσοπούλου: «Αθανάσιος Διάκος: Η επιστροφή» όπου παρουσιαζόταν ο ήρωας της Επαναστασης του '21 ως ένας «ήρωας» της σημερινής Ελλάδας με τις ακραίες αδυναμίες του σημερινού Έλληνα. Δεν έχει τόσο σημασία η ποιότητα του συγκεκριμένου θεατρικού έργου όσο το γεγονός ότι ακραίες πολιτικές δυνάμεις μπορούν να επιβάλλουν τις απόψεις τους, να διασύρουν και να ενοχοποιούν την ελευθερία που κάθε ώριμη και δημοκρατική κοινωνία αναγνωρίζει στην Τέχνη. Οι ώριμες δημοκρατίες και οι κοινωνίες που έχουν αυτοπεποίθηση δεν έχουν να φοβηθούν τίποτε και μπορούν να διαχειριστούν την Ιστορία τους ακόμα και όταν αυτή παρουσιάζεται με έναν τρόπο που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Αντιθέτως, οι ακραίες πολιτικές δυνάμεις για να αναπαράξουν το μίσος εκμεταλλεύονται καλλιτεχνικές «ακρότητες» ακριβώς για να οδηγήσουν την κοινωνία σε πιο αυταρχικές και ολοκληρωτικές λύσεις.

Τα κρούσματα λογοκρισίας και οι προπηλακισμοί της ελευθερίας της έκφρασης γίνονται συχνότερα και πιο ανησυχητικά. Πέρσι, η προβολή του δραματοποιημένου ντοκιμαντέρ για την ιστορία της ελληνικής Επανάστασης με παρουσιαστή τον συγγραφέα και σημερινό βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Πέτρο Τατσόπουλο, προκάλεσε τις αντιδράσεις αναχρονιστικών κύκλων επειδή σε σχόλιο στο Facebook ο συγγραφέας άφησε να υπονοηθεί ότι ο Κολοκοτρώνης μπορεί να ήταν και ομοφυλόφιλος. Λες και η σεξουαλική προτίμηση εμποδίζει κάποιον να είναι ήρωας.

Η σύλληψη του συγκεκριμένου πολίτη και η απαγόρευση της ιστοσελίδας για τον «Πατέρα Παστίτσιο» όσο ακραία ενδεχομένως κι αν ήταν, σε μια δυτική κοινωνία δεν αντιμετωπίζεται με αστυνομικά μέτρα ακόμα κι αν αυτό μπορεί να προκαλέσει το θρησκευτικό αίσθημα κάποιων πολιτών. Κανείς άλλωστε δεν σε υποχρεώνει να δεις μια ιστοσελίδα και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να εξισωθεί μια ιστοσελίδα που κάνει σάτιρα με πραγματικά γεγονότα, όσο ακραία κι αν είναι αυτά, με διάφορες πορνογραφικές ιστοσελίδες που διακινούν παιδοφιλικό υλικό. Αν ήταν έτσι, το γαλλικό κράτος θα είχε απαγορεύσει την κυκλοφορία του σατυρικού περιοδικού Charlie Hebdo που δημοσίευσε σατυρικά σκίτσα που προκαλούσαν το θρησκευτικό αίσθημα εκατομμυρίων μουσουλμάνων που ζουν στη Γαλλία.

Είναι προφανές ότι σε αυτήν την εποχή της κρίσης που ζούμε και η οποία δοκιμάζει τις αντοχές και τον προσανατολισμό της κοινωνίας, ο κίνδυνος της ισλαμοποίησής της είναι ορατός. Ειδικά κάτω από την πίεση της Χρυσής Αυγής η οποία αξιοποιεί τα κεκτημένα μιας ελεύθερης και ανοικτής κοινωνίας για να τη δηλητηριάσει με τα πιο αναχρονιστικά στερεότυπα του ολοκληρωτισμού. Πολύ περισσότερο επειδή τα λεγόμενα αστικά κόμματα φοβούμενα την απήχηση της ακροδεξιάς στην χώρας μας αντί να την αντιμετωπίσουν με επιχειρήματα είτε σιωπούν είτε τρέχουν πίσω της από το φόβο μην τους ξεπεράσει εκλογικά.

Δεν είναι τυχαίο το σχόλιο του συγγραφέα Θανάση Χειμωνά ο οποίος έγραψε σήμερα, σχολιάζοντας τη σύλληψη του «Πατέρα Πατσίτσιου» ότι «η απάντηση στη Χρυσή Αυγή δεν είναι η Χρυσή Αυγή του Πακιστάν». Αντίστοιχο είναι το σχόλιο του συγγραφέα Αύγουστου Κορτώ ο οποίος σε σχολιό του στο Διαδίκτυο επισημαίνει ότι η Ελλάδα κινδυνεύει να γίνει ένα πιο καλοντυμένο Ιράν στο μαλακό υπογάστριο της Ευρώπης.

Είναι προφανές ότι ο δημοκρατικός κόσμος οφείλει να αντιδράσει στα κρούσματα λογοκρισίας που διασύρουν τη χώρα μας διεθνώς, ενθαρρύνουν το μίσος και οδηγούν την κοινωνία εκτός του πολιτισμένου κόσμου. Μια κοινωνία σίγουρη για τον εαυτό της δεν φοβάται τη σάτιρα, τη διαφορετική ερμηνεία της Ιστορίας της όσο ακραία κι αν είναι αυτή.

iefimerida.gr