Ημερίδα για τα μονοπάτια της Πίνδου

 Ημερίδα παρουσίασης της προόδου του έργου : ‘‘Ανάπτυξη Εναλλακτικών Μορφών Τουρισμού με τη Δημιουργία Δικτύου Περιπατητικών Μονοπατιών στο Νομό Κοζάνης’’, με Περιοχή δράσης το Βόϊο, θα πραγματοποιηθεί την Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2009 και ώρα 19.00 μ.μ. στην αίθουσα του Κοβεντάριου στην Κοζάνη.

Το έργο πραγματοποιεί το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας και συγκεκριμένα το Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών με πρωτοβουλία του διευθυντή του εργαστηρίου τεχνολογίας περιβάλλοντος καθ. Ι.Γ. Μπάρτζη, στα πλαίσια του προγράμματος Πίνδος  υπό την αιγίδα της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κοζάνης. Συμμετέχουν επίσης η Οικολογική Κίνηση Κοζάνης με τη μοναδική της συνέπεια και την καταπληκτική δουλειά στο πεδίο, το Κέντρο Περιβάλλοντος της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κοζάνης και ο Αρκτούρος. 

Η περιοχή του Βοΐου ως προορισμός εναλλακτικών μορφών τουρισμού Το Βόιο είναι ένας τόπος ξεχωριστός. Βρίσκεται ανάμεσα στη Δυτική Μακεδονία και την Ήπειρο με αποτέλεσμα τόσο το τοπίο όσο και ο πολιτισμός να περιλαμβάνουν πλούσια στοιχεία και των δύο περιοχών. Είναι η πόρτα της Πίνδου και η είσοδος για την απαρχή των ψηλών βουνών και των μεγάλων ποταμών. Εδώ βρίσκονται τα θεμέλια των συνεχόμενων οροσειρών και οι πηγές του Αλιάκμονα, του μεγαλύτερου ποταμού της Ελλάδας. Η περιοχή του Βοΐου αποτελεί το δυτικό τμήμα των Nομών Κοζάνης και Καστοριάς.

Είναι τόπος κυρίως ορεινός και οι περισσότεροι από τους κατοίκους ασχολούνται με την πρωτογενή παραγωγή όπως τη γεωργία, την κτηνοτροφία και τη δασοκομία. Ιστορικά, το Βόιο αποτέλεσε τμήμα της αρχαίας Ορεστίδας. Κατά τη Βυζαντινή περίοδο συσχετίστηκε με την εισβολή και εγκατάσταση νέων λαών στα Βαλκάνια, ενώ κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας αποτέλεσε καταφύγιο των χριστιανικών πληθυσμών από διάφορα μέρη της Ελλάδας. Ο πληθυσμός του αυξήθηκε και δημιουργήθηκαν πολλοί ορεινοί οικισμοί με κύρια ασχολία την κτηνοτροφία. Κατά τους Νεότερους χρόνους το Βόιο σχετίστηκε με τα Ορλωφικά γεγονότα, το έπος του ‘40, την εθνική αντίσταση και τον εμφύλιο. Έγινε γνωστό για τους μαστόρους του, που αριστουργήματά τους σώζονται σε ολόκληρη την Ελλάδα, και για την χαρακτηριστική τοπική αρχιτεκτονική πέτρινων κτισμάτων, σπιτιών, γεφυριών και νερόμυλων. Μετά τον εμφύλιο, η αστικοποίηση, οι έντονες μεταναστευτικές κινήσεις που σημειώθηκαν, η παρακμή της κτηνοτροφίας και η εισαγωγή νέων τεχνολογιών στην οικοδομική, επέφεραν την παρακμή και την ερήμωση του τόπου. Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα το Βόιο να παραμένει μνημείο φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς με τα δάση, τα ρέματα, τους γεωλογικούς σχηματισμούς, τη βιοποικιλότητά του, τα παλιά πέτρινα κτίσματά του, και το πλήθος των αρχαιολογικών χώρων που πρόσφατα ήρθαν στο φως. Στον ορεινό όγκο του Βοΐου, υπάρχει πλήθος από αρχαίες και νεότερες διαδρομές ιστορικά καταγεγραμμένες. Από αυτές, άλλες διαμορφώθηκαν σε δρόμους, (αρβανιτόστρατα, βλαχόστρατα), άλλες σε πεζοπορικά και ορειβατικά μονοπάτια, (το ταξίδι του ποταμού Πραμόριτσα, Πεντάλοφος – Νέα Κοτύλη), ενώ άλλες χάθηκαν μαζί με τους οικισμούς που συνέδεαν, ή εγκαταλείφθηκαν λόγω κατασκευής νέων οδών. Κατά μήκος ολόκληρης σχεδόν της ορεινής ζώνης υπάρχει ένα δίκτυο πάνω από 40 ημιορεινών και ορεινών οικισμών σε υψόμετρο από 750 έως 1.450 μέτρα. Τα παραδοσιακά αυτά πετρόχτιστα χωριά, τα λεγόμενα ‘‘μαστοροχώρια’’ ή ‘‘καστανοχώρια’’, αποτελούν οργανωμένους οικιστικούς και πολιτιστικούς ιστούς, αποτελώντας πλέον ιδιαίτερους προορισμούς εναλλακτικού τουρισμού.

"Στο Βόϊο η ομορφιά δεν περιγράφεται, αποδεικνύεται..."

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε την ιστοσελίδα http://www.monopatia-pindos.gr

Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΟΥ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ Καθ. Ι.Γ. Μπάρτζης, Ο ΝΟΜΑΡΧΗΣ  Γ. Δακής