Η Επίκληση της Συνθήκης της Λωζάνης και ο αφορισμός του Ελευθέριου Βενιζέλου

Γράφει ο Θεοδόσης Ν. Μακρυγιάννης.

ΟΛΕΣ οι Κυβερνήσεις στις προκλήσεις των Τούρκων επικαλούνται τη Συνθήκη της Λωζάνης. Πολλοί όμως Έλληνες δεν γνωρίζουν ότι τη συνθήκη της Λωζάνης την υπέγραψε ο  μεγάλος Ελευθέριος Βενιζέλος, στις 24 Ιουλίου 1924, στη Λωζάνη της Ελβετίας μετά τη Μικρασιατική καταστροφή. Ο  άνθρωπος  που ελευθέρωσε από τους Τούρκους τη Δυτική Μακεδονία, την Ήπειρο, την Κεντρική και Ανατολική Μακεδονία, τη Δυτική και ανατολική Θράκη μετά τους νικηφόρους πολέμους του 1912..Ο άνθρωπος που πήρε τα σύνορα της Ελλάδας από τη Μελούνα και τα έφτασε μέχρι την Κωνσταντινούπολη.. Ο άνθρωπος ο οποίος πριν από τη συνθήκη της Λωζάνης είχε υπογράψει τη συνθήκη των Σεβρών στις 28 Ιουλίου του 1920 σε μια αίθουσα του δημαρχείου των Σεβρών, κοντά στο Παρίσι. με την οποία δημιουργείται η μεγάλη Ελλάδα «των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών».
Με τη συνθήκη αυτή η Ελλάδα, κατοχύρωνε επισήμως την Δυτική Θράκη ενσωμάτωνε την Ανατολική, μέχρι περίπου την Κωνσταντινούπολη, έπαιρνε τα νησιά Ίμβρο και Τένεδο και επισημοποιούσε την παρουσία της στην περιοχή της Σμύρνης  Η Ελλάδα φαινόταν να έχει ήδη εξασφαλίσει τα Δωδεκάνησα πλην της Ρόδου και την Κύπρο , ενώ συνεχίζονταν οι διαβουλεύσεις και για τη Βόρειο Ήπειρο.

Επιστρέφοντας με τη συνθήκη αυτή  στο χέρι, στις εκλογές του 1920 οι Έλληνες όχι μόνο δεν επιβράβευσαν το Βενιζέλο για την τεράστια αυτή  ΕΘΝΙΚΗ  επιτυχία του, αλλά καταψήφισαν το κόμμα των ΦΙΛΕΛΕΥΘΡΩΝ και ο Βενιζέλος δεν εκλέχτηκε ούτε Βουλευτής!!!!!!!!!

Οι αντίπαλοι του Βενιζέλου, δηλαδή του Λαικού Κόμματος, γύριζαν  στους καφενέδες ανά την Ελλάδα και για να πείσουν τους ψηφοφόρους τους πρόβαλαν τον εξής ισχυρισμό..Σας λένε οι Βενιζελικοί ότι ο Βενιζέλος μεγάλωσε την Ελλάδα. Το δικό σας χωράφι μεγάλωσε; «Ο φονεύων βενιζελικόν δεν φονεύει άνθρωπον», διακήρυτταν.

Πριν από τις επιτυχίες αυτές του πραγματικού ΕΘΝΑΡΧΗ, Ελευθέριου Βενιζέλου, οι Έλληνες επιφύλαξαν μία ακόμα… τιμή σ αυτόν.

Στην Αθήνα στις 12 Δεκεμβρίου 1916 πραγματοποιήθηκε στο Πεδίον του Άρεως το τραγικό γεγονός του Αναθέματος κατά του Βενιζέλου.

 Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, με επικεφαλής τον αρχιεπίσκοπο Αθηνών Θεόκλητο είχε καλέσει τον λαό με προκήρυξη να προσέλθει στις 3μ.μ. να «αναθεματίσει τον τρισκατάρατο, προδότη Βενιζέλο». Μαύρη σελίδα για την Εκκλησία Η προκήρυξη αυτή έλεγε επιπλέον «όλοι ανεξαιρέτως, νέοι, γέροντες, άντρες γυναίκες και παιδιά ρίψατε ανά ένα λίθον αναθέματος κατά του μυσαρού προδότου και δολοφόνου της πατρίδος και του βασιλέως μας». Στο πεδίο του Άρεως είχε στηθεί ένα αχυρένιο ομοίωμα του Βενιζέλου όπου πρώτος ο Θεόκλητος αναφώνησε την προβλεπόμενη κατάρα «Κατά του Ελευθερίου Βενιζέλου, φυλακίσαντος αρχιερείς και επιβουλευθέντος την βασιλείαν και την πατρίδα ανάθεμα έστω!». Τον ακολούθησαν οι παπάδες πολλοί επίστρατοι και χιλιάδες πολίτες. Έτσι οι χιλιάδες πέτρες μεγάλες και μικρές σχημάτισαν ένα σωρό που έμεινε για πολλούς μήνες εκεί. Η μεγαλύτερη πέτρα έγραφε Δήμος Αθηναίων !!!!!!!!!

Η… άγια κατάρα του αναθέματος.

Το ανάθεμα ανέφερε τα παρακάτω …..χριστιανικά λόγια: αγάπης.

Ημείς οι υπογεγραμμένοι Μητροπολίται εντολήν ελάβομεν παρά χιλιάδων εφέδρων και πολιτών να αναγνώσωμεν βαρύτατον αφορισμόν κατά του ενόχου ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ Ελ. Βενιζέλου, του προδώσαντος το έθνος μας εις τους Αγγλογάλους του ατίμως συνεννοηθέντος μετ’ αυτών ίνα στείλωσι την προχθεσινήν νόταν είς την Ελλάδα, μόνον και μόνον δια να πικρανθεί ο λατρευτός μας Βασιλεύς και εκβιασθή όπως καλέση επί την αρχήν τον ΠΟΥΛΗΜΕΝΩΝ ΣΕΝΕΓΑΛΕΖΟΝ ΤΡΑΓΟΝ ΒΕΝΙΖΕΛΟΝ, τον ηθικόν αυτουργόν της πυρπολήσεως του Τατοΐου, τον ηθικόν αυτουργόν των βασάνων ας υπέστησαν οι ανδραγαθήσαντες αξιωματικοί μας εις χείρας του ανάνδρου Σαράιγ. Κατ’ αυτού όθεν του ΠΡΟΔΟΤΟΥ Βενιζέλου ανεγνώσαμεν αφορισμόν όπως ενσκήψωσι:

ü    Τα εξανθήματα του Ιώβ.

ü    Το κήτος του Ιωνά.

ü     Η λέπρα του Ιεχωβά.

ü    Ο μαρασμός των νεκρών.

ü    Το τρέμουλο των ψυχορραγούντων

ü    Οι κεραυνοί της κολάσεως.

ü    Και αι κατάραι και τα αναθέματα των ανθρώπων..

ü    Τας ιδίας αράς [σ.σ. κατάρες] θα αναγνώσωμεν και κατ’ εκείνων οίτινες κατά τας προσεχείς εκλογάς θέλουσι δώσει λευκήν ψήφον προς τον κατάπτυστον προδότην Βενιζέλον και θα παρακαλέσωμεν,  συν τοις άλλοις όπως μαρανθώσιν αι χείρες, τυφλωθώσιν οι οφθαλμοί και κωφαθώσι τα ώτα. Γένοιτο».

Εκτός από το ανάθεμα, εναντίον του Ελευθερίου Βενιζέλου έγιναν τρείς απόπειρες δολοφονίας του, από τους τότε …Ελληνάρες

 Όταν άφησε την τελευταία του πνοή στο Παρίσι στις 18 Μαρτίου 1936 από εγκεφαλική συμφόρηση, η σορός του μεταφέρθηκε κατ’ ευθείαν στην Κρήτη, και ενταφιάστηκε στη γνώριμη γη του Ακρωτηρίου Χανίων, που συνδέθηκε άρρηκτα με την αγωνιστική του παρουσία για την πραγματοποίηση των οραμάτων του. Η τότε Κυβέρνηση αρνήθηκε τη μεταφορά στην Αθήνα για να τεθεί σε λαικό προσκύνημα η σορός του μεγαλύτερου πολιτικού της νεώτερης Ελλάδας, που συνέδεσε το όνομά του με το όραμα της Μεγάλης Ελλάδας και δέσποσε στην πολιτική ζωή της χώρας από το 1910 έως το 1936.

Τώρα επικαλούμαστε τη συνθήκη της Λωζάνης την οποία υπέγραψε ένας αναθεματισμένος, τρισκατάρατος πουλημένος, συνεγαλέζος τράγος  και  εθνοπροδότης Ελευθέριος Βενιζέλος!!!!!!!! κατηγορούμενος και για εσχάτη προδοσία!!!!!!!

 Αυτοί είμαστε οι Έλληνες, έτσι τιμούμε τους πατριώτες και γι αυτό όπως είπε και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης «αυτό το κράτος ούτε θα χαθεί, ούτε θα προκόψει, αλλά απλώς θα βουλοδέρνει»