Το Λαογραφικό Μουσείο Σερβίων (βίντεο και φωτογραφίες)

από το cerviwnfrouros.blogspot.com

Υπάρχει μια κιβωτός της πολιτιστικής μας κληρονομιάς στην κωμόπολη μας.

Είναι το Λαογραφικό Μουσείο το οποίο λειτουργεί από 11-7-1999 και στεγάζεται στην οδό Κων. Κάρπου, στην παλιά οικία του αείμνηστου ιατρού Αριστείδη Χρηστάκη.  Παραχωρήθηκε  για το σκοπό αυτό από τη σύζυγο και τα τέκνα του,  ο κάτω όροφος του αρχοντικού κτιρίου, όπου γενιές  ολόκληρες  κατοίκων της περιοχής μας έβρισκαν περίθαλψη και νοσηλεία από τον εξαίρετο επιστήμονα και άνθρωπο.

   Το Μουσείο ιδρύθηκε το 1998 από το Δ.Σ. του Μορφωτικού μας Ομίλου, με πρόεδρο τότε τον Κοσμά Σαββιλωτίδη. Υλοποιήθηκε έτσι μια ιδέα σημαντική και απαραίτητη για τον τόπο μας.

 Ο σκοπός του Λαογραφικού Μουσείου ήταν και πάντα θα είναι, η διαφύλαξη και η διάσωση της Παράδοσης μας.

  Μεγάλη ήταν η αυθόρμητη συμμετοχή και συνεισφορά  του κόσμου της ευρύτερης περιοχής, ώστε να γίνει πραγματικότητα το Μουσείο. Ανεκτίμητη η προσφορά αντικειμένων, αλλά και η δωρεά χρηματικών ποσών από πλήθος συμπολιτών μας.

 Το αποτέλεσμα θέλγει τον επισκέπτη. Ταξιδεύει τον καθένα σε άλλες εποχές τον οδηγεί στις συνήθειες και τον τρόπο ζωής ενός και πλέον αιώνα πίσω.

 Διάσπαρτα στους δέκα μικρούς και μεγάλους χώρους( δωμάτια του παλιού ιατρείου), συναντάμε τα εκθέματα, μερικά εκ των οποίων εντυπωσιάζουν. Το αρχονταρίκι με τις αντιπροσωπευτικές στολές  του Σερβιώτη και της Σερβιώτισας, τα σπουδαία μουσικά όργανα, τον σοφρά, το παμπάλαιο τηλέφωνο οι σπάνιες ασπρόμαυρες φωτογραφίες…Το εργαστήρι ύφανσης  με τον αργαλειό, τις ραπτομηχανές, τα τσικρίκια, τη ρόκα, την ανέμη….Το κελάρι και το φούρνο με τις νταμιτζάνες, τα γκιούμια, τα σινιά, τις πινακωτές και τα φουρνόφκιαρα

 Ο χώρος  για τη σπορά το θέρος το αλώνισμα  με τα αλέτρια τις λαιμαριές, τα ινιά, τα λελέκια, τις τσάπες τα καρπολόγια, το δερμόνι, το δικέλι.. Επίσης το μαγειρείο με τα καζάνια τις κουτάλες τις γάστρες κτλ.   Όλα προιόντα μιας γνήσιας λαικής τέχνης πάνω στο ξύλο και το μέταλλο. Στον εξωτερικό χώρο του κτιρίου κυριαρχεί ο παλιός αλευρόμυλος και το τρακτέρ του 1920.

   Αλήθεια πόσοι δεν θα θυμηθούν και δεν θα χαρούν από μια τέτοια περιήγηση..    Είναι τα ‘άφωνα  μας μνημεία΄ , όπως εύστοχα τα χαρακτήρισε στο ημερολόγιο-αφιέρωμα του 2010 η σημερινή πρόεδρος του Μ.Ο.Σ. Χρυσάνθη Καραγιαννίδου.

  Η ανάγκη για περισσότερο χώρο για τα εκθέματα από τις σημερινές αλλά και τις μελλοντικές δωρεές είναι υπαρκτή.

 Στόχος η μετεγκατάσταση του Λαογραφικού Μουσείου σε ένα νέο, ευρύτερο και μόνιμο στέγασμα. Η οικία της αγαπημένης Μίνας Καφάση στην οδό 117 Εθνομαρτύρων είναι επίσημη δωρεά προς τον Δήμο, με τον όρο ότι προορίζεται για την στέγαση του Λαογραφικού Μουσείου.

       Χρέος όλων μας  η πραγματοποίηση του ονείρου στη μνήμη της.