Στήνουν στην πλατεία (βολεύει πλέον ) αυτοσχέδια τερέν βόλεϋ για να διαφημίσουν το τουρνουά ευρωπαϊκού βόλεϋ που ξεκινά σήμερα στην πόλη. Ετσι από τους αγώνες στα χωριά κάποτε στην πόλη και στην Ευρώπη σήμερα.
..................
«...‘Εβλεπε τους μυθικά μεγάλους (όπως είναι σήμερα, έτσι τους θυμάται πως ήταν και τότε με τη μνήμη που κατακάθεται πάνω στα πράγματα και τα οριστικοποιεί κατά το καραδοκούν της) κάθε Σάββατο καθώς γύριζαν από την πόλη και το εκεί Γυμνάσιο όπου μάθαιναν τα γράμματα, να στήνουν το φιλέ του βόλεϋ στην πλατέα τα πριν αλώνια όπως ήταν και την ονόμαζαν. Με τα χέρια τους πλεγμένο.
Και αρχινούσαν το βόλεϋ. Τι ήταν αυτό το πράγμα που δεν ήταν ποδόσφαιρον επί γης αλλά μια στρογγύλη δερμάτινη ύπαρξη την οποίαν βαρούσαν στο αέρα με διάφορα εναέρια κόλπα και φωνές; ‘Aκουγε μάλιστα κι έναν, κάτι σαν διαιτητή, ανεβασμένο σε μια καρέγλα πάνω σε τραπέζι που έλεγε συνεχώς αλλαγή, βολή, πόντος και κατά καιρούς, λούκουμος, υπολούκουμος κ.λπ. Τι ήταν αυτά; ‘Ακου λούκουμος! Και μετείχαν σ’ αυτό το παίγνιον οι μορφωμένοι που ποτέ δεν εσούταραν μπάλα επί της ξηράς γης. Ας πούμε: Μαν. Δραγώγιας (δάσκαλος λόγο κι ζωγράφος έξοχος μετά), Αριστόβουλος Βατάλης (κτήμα οίνου Λούης), Βασίλειος Δουγαλής, Παντελής Καραπάτσιος, Γ. Μητλιάγκας (επί της φαρμακευτικής πώλησης για χρόνια επίτροπος στον Άγιο Νικόλαο), Δραγώγιας Ιωάννης, Αστέριος Δουγαλής, Ηλίας Λίτσιος, Ζίνας ή Ψιάνος Παναγιώτης ο λεγόμενος και «παππούς» και γιατί άραγε;»
Απόσπασμα από το διήγημα «Βλεψίες ναι, αλλ’ όχι ηδονοβλεψίες», από τη συλλογή «Ηδονο(α)βλεψίες» εκδ. Γαβριηλίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου